Μέχρι τις 12 Ιουλίου θα είναι ανοιχτή στο κοινό η έκθεση «Σήμερα η ζωγραφική» η οποία παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, στη Νέα Ιωνία. Ο επισκέπτης θα έχει τη χαρά να γνωρίσει και να θαυμάσει έργα των 25  νέων Ελλήνων συμμετεχόντων και να έρθουν σε επαφή με τα ζωγραφικά έργα της γενιάς του 2000. Οι επιμελητές της έκθεσης, η Ελένη Κυπραίου (Διευθύντρια της Πινακοθήκης) και ο Χρίστος Χριστοφής (συλλέκτης), απάντησαν στις ερωτήσεις μας και μας καλούν μια βόλτα μέχρι τη Νέα Ιωνία για να γνωρίσουμε το έργο – όχι μόνο της συγκεκριμένης δουλειάς – αλλά και τη συνολική δουλειά του χώρου!

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Η Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου στη Ν. Ιωνία παρουσιάζει την έκθεση «Σήμερα, η Ζωγραφική» στην οποία συμμετέχουν 25 νέοι Έλληνες καλλιτέχνες. Πείτε μας λίγα λόγια για τους συμμετέχοντες αλλά και την ιδέα της παρουσίασης των έργων τους.

Ε.Κ.: Η παρουσίαση νέων καλλιτεχνών στο  χώρο  της “Πινακοθήκης” καταρχήν μας έβγαλε εκτός των ειλημμένων αποφάσεων που εξαγγέλθηκαν με το άνοιγμα της Συλλογής Βογιατζόγλου. Σκοπός μας είναι να παρουσιάσουμε μεθοδικά και χρονολογικά έργα της Συλλογής, ώστε να αναδειχτεί ο πλούτος της Νεοελληνικής Τέχνης αλλά και οι επιλογές του συλλέκτη.

Κατά δεύτερον, το γεγονός ότι ο χώρος δεν είναι εμπορικός, αλλά αυστηρά εκθεσιακός, έδωσε στο όλο εγχείρημα ένα ειδικό βάρος και  μια σοβαρότητα  που ξεπέρασε τα τετραγωνικά μας και τις προθέσεις μας.  Η επαφή με τα ‘’παιδιά’’  βέβαια  πολλαπλασίασε τις προσδοκίες μας και έφερε τα πάνω κάτω. Ο ενθουσιασμός διείσδυσε παντού, στο στήσιμο, στον κατάλογο, σ’ εμάς τους ίδιους, στις κουβέντες….

Cul.N.: Υπήρξαν κάποια κριτήρια επιλογής των συμμετεχόντων καλλιτεχνών εκτός από την κοινή γενιά στην οποία ανήκουν; Συνδέονται και με άλλα κοινά στοιχεία όπως η θεματολογία ή το καλλιτεχνικό ρεύμα που εκπροσωπούν;

Χ.Χ.: Βασικός μας στόχος ήταν να παρουσιάσουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της διαμορφούμενης αισθητικής της γενιάς του 2000, ανεξάρτητα από θεματολογία ή τρόπο ζωγραφικής έκφρασης. Εξάλλου η πολυμορφία αποτελεί κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ζωγραφικής στην Ελλάδα σήμερα.

 Η επιλογή των καλλιτεχνών φυσικό είναι να βασίζεται στην προσωπική μας επιμελητική τοποθέτηση, χωρίς να επιδιώκουμε απαραίτητα μια «πολιτικά ορθή» σταχυολόγηση προσώπων και τάσεων.

Ο επισκέπτης της έκθεσης θα διαπιστώσει ότι ένας μεγάλος αριθμός καλλιτεχνών επιλέγουν το σχέδιο σαν αυτόνομη, και συχνά αποκλειστική, μορφή έκφρασης. Θα παρατηρήσει επίσης την τάση επιστροφής στην αφαίρεση σε όλες της τις εκφάνσεις.

 

Cul.N.: Από τη γέννηση της ιδέας της έκθεσης μέχρι το στήσιμό της και την παρουσίασή της στο κοινό ποιες ήταν οι σκέψεις σας και οι στόχοι σας σε σχέση με τα μηνύματα που θέλετε να μεταδώσετε στους επισκέπτες;

Χ.Χ.  Η έκθεση «Σήμερα, η ζωγραφική» είναι μια «καθαρή» έκθεση με «καλά» έργα. Αναδεικνύει, πιστεύω, το εύρος και την δυναμική της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης. Οφείλεται αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και βασίστηκε στην συνεργασία καλλιτεχνών, αιθουσών τέχνης και συλλεκτών. Την δύσκολη εποχή που όλοι μας βιώνουμε, δείχνει ότι «κάτι γίνεται» και ο επισκέπτης της έκθεσης θα φύγει, πιστεύω, με ένα αίσθημα ικανοποίησης και αισιοδοξίας. Θα θαυμάσει την τεχνική αρτιότητα που χαρακτηρίζει τα περισσότερα έργα και ίσως προβληματιστεί από την αφαιρετική γραφή άλλων. Θα διαπιστώσει ότι η ζωγραφική είναι εδώ, κυρίαρχη στην ελληνική τέχνη, σήμερα.

Cul.N.: Ποια χαρακτηριστικά της σύγχρονης ζωγραφικής θεωρείτε σημαντικά και πώς κατά τη γνώμη σας η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα επιδρά στα έργα των καλλιτεχνών της “γενιάς του 2000”;

Χ.Χ : Θα αναφέρω τι θεωρώ σημαντικό να κατακτήσει ο νέος ζωγράφος. Την προσωπική αναγνωρίσιμη γραφή, την τεχνική αρτιότητα και την δυνατότητα μετάδοσης του μηνύματος με τον πλέον οικονομικό τρόπο. Ό,τι, δηλαδή, θα μπορούσαμε να πούμε και σε έναν ποιητή.

Σχετικά με το δεύτερο ερώτημά σας, αν δεχθούμε ότι ο καλλιτέχνης είναι πιο ευαίσθητος και ίσως πιο ευάλωτος, από τον μέσο πολίτη, θα κατανοήσουμε τις σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η παρούσα κατάσταση στον ίδιο και το έργο του. Ιδιαίτερα οι καλλιτέχνες της ηλικιακής ομάδας που συζητούμε, βρίσκονται στο πλέον σημαντικό σημείο της καλλιτεχνικής τους πορείας. Όσο και αν θεωρούμε ότι οι πιεστικές σύνθήκες εξάπτουν την διάθεση και την φαντασία, η καθημερινότητα και ο αγώνας επιβίωσης για τους περισσότερους είναι σκληρός. Έχουν οργανωθεί εκθέσεις με αναφορά στην παρούσα κατάσταση, αρκετές θα έλεγα, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν «γραφικές». Έγιναν απλά για να καλύψουν ένα θέμα επίκαιρο, με σκοπό μεγαλύτερη ανταπόκριση από το κοινό. Τίποτα περισσότερο. Υπήρξαν όμως και εκθέσεις ουσιαστικές. Θα αναφέρω το εξαιρετικό, ιδιοφυές θα έλεγα, έργο «Ιστορία Μηδέν» του Στέφανου Τσιβόπουλου (γ. 1973), ελληνική συμμετοχή στην Μπιενάλε της Βενετίας και την τωρινή ατομική έκθεση του Δημήτρη Τάταρη (γ.1975) στην γκαλερί Καλφαγιάν.

Cul.N.: Η Πινακοθήκη Βογιατζόγλου είναι ένας νέος χώρος “έξω” από τα γνωστά καλλιτεχνικά σημεία συνάντησης όπως το κέντρο της Αθήνας. Πόσο δυσκολεύει αυτό την προβολή της πινακοθήκης αλλά και ποια είναι τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά που της προσδίδει;

Ε.Κ.: Το ‘’εκτός’’ είναι δύσκολο γιατί έχουμε μάθει ότι όλα τα ενδιαφέροντα διαδραματίζονται στο κέντρο. Χάρη στην επιμονή του Γιώργου Βογιατζόγλου  και τις δικές μας εικαστικές, μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις,  έχουμε  δείξει στο κοινό, το υποψιασμένο  και ευαισθητοποιημένο κοινό, ότι για να δει κανείς  καλή διαχρονική ζωγραφική ή να απολαύσει την Κάτια Γέρου στην Ισμήνη,  η βόλτα των 10 λεπτών με τον Ηλεκτρικό κάνει το ταξίδι στην Τέχνη ακόμα πιο περιπετειώδες και ενδιαφέρον.

Είμαστε καινούργιοι, μόλις ενάμισι ετών, επιμένουμε, προσπαθούμε και έχουμε  ήδη καταφέρει πολλά. Και συνεχίζουμε… με αγάπη και συνέπεια από τη Νέα Ιωνία.

Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση