Οι Παρασκηνιακές αφηγήσεις τιτλοφορούν το έργο της Αριστέας Χαρωνίτη, που θέλει να “φωτίσει” με αναπαραστατικό τρόπο και ερευνώντας την γλώσσα που της προσφέρει η τέχνη της χαρακτικής, καταστάσεις της “εσωτερικής” ζωής της με άξονα τα ψυχολογικά βιώματα οχι ακριβώς της ίδιας, αλλά και αυτα που εκείνη φαντάζεται πως ζουν οι ήρωες των έργων της. Στοιχεία των χαρακτικών της έργων είναι οι επενδυμένες με διάφορες ιδιότητες της εξωτερικής τους παρουσίας, φιγούρες, και τα διάφορα σύμβολα με τα οποία προσπαθεί να αποδώσει νόημα στο περιβάλλον τους και να ενισχύσει το συναισθηματικό φορτίο.

Οι απεικονίσεις έχουν σενάρια, τα μάτια μας ως θεατές καλούνται να “ταξιδέψουν” μέσα στο κάθε έργο και να προβάλουν την δική τους εσωτερική αφήγηση, καθώς οι εικόνες “αγκιστρώνουν” με την αιχμηρότητά τους αλλά παράλληλα μας φέρνουν τα δεδομένα με εναν ήπιο τρόπο.

Στο έργο του Θάνου Τσιούση, με τίτλο Λαμπερά Σενάρια, συναντούμε ήρωες που βρίσκονται σε μια βασική αμφιθυμία: από τη μια είναι αντιπρόσωποι των φωτεινών ιδεών του ιστορικού παρελθόντος, από την άλλη το παρελθόν αυτό τους φέρνει στη σύγχρονη κατάσταση με άβολο τρόπο και αβεβαιότητα. Μνήμες που πηγάζουν από το φωτογραφικό υλικό του καλλιτέχνη δένονται εκ νέου και αποτυπώνονται χαρακτικά στο ξύλο.

Αριστέα Χαρωνίτη

Οι φιγούρες των πρωταγωνιστών βρίσκονται σε έναν αδιευκρίνιστο χώρο, γεμάτο διακοσμητικά μοτίβα, εμπόδια. Πρόκειται για έναν διευρυμένο, άχρονο τόπο όπως αυτός θα παγιωνόταν και στη θεατρική σκηνή.

Σχοινοβάτες, καθώς και αντικείμενα σε συμβολική διάσταση, μία ιδιαίτερα προσωπική συνθήκη και ατμόσφαιρα που ενισχύεται από την τεχνική του Θάνου, καθώς “παίζει” με τη φωτογραφική αναπαράσταση και την ανασύνθεσή της. Aριστέα Χαρωνίτη


Κεντρική φωτογραφία θέματος: Θάνος Τσιούσης