Καύσωνας. Μέσα Αυγούστου. Νυχτερινός ουρανός. Ένα συνεχές κύμα ήχου απ’ την πολυκοσμία και τα γέλια των ανθρώπων δονείται κοντά μας αλλά πλέον μακριά.

Τα μικρά, κρυφά στενά στο βραχώδες νησί είναι άδεια και ζεστά. Το κίτρινο φως από τις λάμπες φωτίζει ελαφρά την ατμόσφαιρα. Και η ζέστη αυτή φέρνει ιδέες κι εκστατικές αισθήσεις. Κι αυτές γεννούν εικόνες. Και οι εικόνες γεννούν ερωτισμό. Και ο ερωτισμός γεννά τη μουσική του AFTERPOP.

Λίγους μήνες μετά την πρεμιέρα στο 24ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του documentary film “Dimitris Skyllas: AFTERPOP”, με θέμα τη ζωή και το έργο του συνθέτη Δημήτρη Σκύλλα με το BBC, κυκλοφορεί τώρα το soundtrack με την πρωτότυπη μουσική που έγραψε για την ταινία, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ζιβόπουλου και παραγωγή του Onassis Culture.

Το soundtrack γράφτηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του φιλμ, αλλά παράλληλα λειτουργεί κι ως ένα αυτόνομο, ολοκληρωμένο album.

Η αισθητική του είναι ιδιαίτερα λιτή και κινηματογραφικά αισθησιακή, και όπως περιγράφει ο συνθέτης «είναι κυρίως ένα album προσωπικό και καλοκαιρινό, για να το ακούει κανείς μόνος του, με ακουστικά.»

Γι’ αυτό και η ενορχήστρωση είναι επίσης λιτή και στοχευμένη: μια τρομπέτα, ένα σαξόφωνο, keyboards και sound design.

Οι πρώτες νότες του “ΑFTERPOP” ξεκινούν στη Σίφνο, τον Αύγουστο του 2021, όπου ο συνθέτης ξεκινά να γράφει το κεντρικό θέμα καθισμένος στα βράχια κάτω από την ήλιο και τις μεταμεσονύχτιες ώρες μοναχικότητας στα έρημα σοκάκια. Συνεχίζεται στη Σέριφο, στα χωριά του Πηλίου, στο σπίτι του στο Λονδίνο, στη Σκωτία και τον Δεκέμβρη του 2021 καταλήγει στα Εξάρχεια όπου ολοκληρώνεται και ηχογραφείται.

Το ΑFTERPOP είναι το πρώτο soundtrack του Δημήτρη Σκύλλα και έχει μια δόση σουρεαλισμού και πρωτοπορίας καθώς ο ίδιος ο συνθέτης ως πρωταγωνιστής της ταινίας, γράφει παράλληλα και το soundtrack της ζωής του!

Ο Δημήτρης Σκύλλας περιγράφει τη διαδικασία ως την πιο ψυχαναλυτική εμπειρία της ζωής του, καθώς «το να βλέπεις τον εαυτό σου στην οθόνη και να προσπαθείς να γράψεις μουσική πάνω σε αυτό, σε περνάει από συναισθήματα και σκέψεις άγνωστες μέχρι τώρα για το ποιος πραγματικά είσαι».

Το soundtrack αποτελείται από 9 κομμάτια τα οποία γράφτηκαν με έμπνευση την παιδική ηλικία, τη νοσταλγία, την αγάπη, τις κινηματογραφικές εικόνες, τον έρωτα και πτυχές του ελληνικού πολιτισμού. Χαρακτηριστικά tracks είναι το Brushing Love, ένας ύμνος αγάπης με πρωταγωνιστή την τρομπέτα – το οποίο κυκλοφορεί και ως το single πριν το άλμπουμ – το Porntrait για σόλο σαξόφωνο, εμπνευσμένο από τη μουσική που χρησιμοποιείται στην πορνογραφία, και το Οur Last Colour, το πιο ποικιλόμορφο έργο του συνθέτη ως τώρα, φτιαγμένο αποκλειστικά από ήχους synthesizer, με επιρροές που ξεκινούν από τα ελληνικά πανηγύρια και σκυλάδικα, περνούν μέσα από την Αρχαία Τραγωδία, το δημοτικό τραγούδι και τις Θρακιώτικες γκάιντες, και καταλήγει στον αμερικανικό μινιμαλισμό, τους Pink Floyd και την Βυζαντινή μουσική.