Η έκθεση καταπιάνεται με την έννοια της δημοκρατίας, τις πολλαπλές σημάνσεις της και την κρίση της. Μέσα από φωτογραφικές σειρές, βίντεο, κείμενα και βιβλία, καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πολωνία, το Ιράκ, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Αλβανία, τη Νορβηγία, την Ιρλανδία και την Αμερική, «συνομιλούν» για το πώς νοηματοδοτείται και συγκροτείται η δημοκρατία σήμερα (ή, έστω, η επίκλησή της) και για το κατά πόσο μπορούμε να την επινοήσουμε εκ νέου.

Εδώ, στις νότιες πύλες της Ευρώπης, στον τόπο που θεωρήθηκε λίκνο της δημοκρατίας, γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά μιας συνθήκης κατά την οποία οι δημοκρατίες της Δύσης εξοβελίζουν ολοένα και περισσότερο στο πεδίο του μη-πραγματικού τη δυνατότητα των ανθρώπων να διαμορφώνουν συμμετοχικά, ως δρώντες και όχι απλά ως θεατές, την πολιτική και κοινωνική ζωή τους. Πέρα από τύπος πολιτεύματος, μορφή διακυβέρνησης, θεσμοθέτηση δικαιωμάτων ή εφήμερο Συμβάν, η δημοκρατία σήμερα τείνει να ταυτίζεται με την οικονομία της αγοράς, την ιδιωτική πρωτοβουλία, την τεχνητή εμπέδωση της συναίνεσης, τις διαφόρων τύπων επεμβάσεις που επιβάλλουν πολιτικές σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, την εξάπλωση των ψευδών ειδήσεων και την ηγεμονία του λόγου των media.

Gloria Oyarzabal

Τις παραπάνω ταυτίσεις και αντιφάσεις της δημοκρατίας, μεταξύ άλλων, διερευνούν τα έργα της έκθεσης Critical Archives V: The Future Is Unwritten. Μέσα από τη θεματική αυτή το MedPhoto συνεχίζει την αναζήτηση των σχέσεων ανάμεσα στην αισθητική και τον πολιτικό λόγο – αναζήτηση που στις προηγούμενες διοργανώσεις του φεστιβάλ περιστρεφόταν γύρω από τα σύνορα και τους αποκλεισμούς, τις απόπειρες ορισμού μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας και το ιδεολογικό υπόβαθρο των κάθε λογής ατομικών ή συλλογικών φαντασιακών.

Η 4η διοργάνωση έρχεται να συμπληρώσει αυτήν την ευρύτερη αφήγηση, θέτοντας ως ερώτημα τη μεγάλη λέξη πάνω στην οποία στήθηκε το οικοδόμημα της Δύσης: τη Δημοκρατία. Διατρέχοντας τις αρχαίες αθηναϊκές ρίζες της, τις μεγάλες επαναστάσεις του 19ου και του 20ου αιώνα στο όνομά της, μέχρι τη νομιμοποιητική χρήση της για την αποικιοκρατική θεμελίωση και επιβολή του ευρωπαϊκού πολιτισμού και του λευκού άνδρα του ανά τον κόσμο, το ζήτημα που ψηλαφεί το MedPhoto 4 είναι αν η δημοκρατία στην εποχή μας μπορεί να εκπροσωπεί τη δυνατότητα για πολιτική και κοινωνική χειραφέτηση ή αν πρόκειται για ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα γραφειοκρατικής διακυβέρνησης που νομιμοποιεί την κατάργηση της δυνατότητας αυτής.

Enri Canaj

Στην έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι και τον Μάρτιο του 2022, παρουσιάζονται έργα των:

Jonas Bendiksen, Enri Canaj, Stéphane Charpentier, Luc Delahaye, Bérangère Fromont, Ευαγγελίας Κρανιώτη, Γιάννη Μαραπά, Rafal Milach, Μανώλη Μπαμπούση, Γιώργου Νικολαΐδη, Gloria Oyarzabal, Martha Rosler, Βούλας Παπαϊωάννου, Γιώργου Πρίνου, Paul Seawright, Urok Shirhan, Εύας Στεφανή, Γιάννη Στούρνα, Στέφανου Τσιβόπουλου, Δημήτρη Τσουμπλέκα, Paolo Woods.

Παράλληλα, στο χώρο του Μουσείου θα παρουσιαστεί συλλογή φωτογραφικών βιβλίων, εμπνευσμένη από την κεντρική θεματική, σε επιμέλεια του Zoetrope.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Martha Rosler