Μέσα από την άμεση συνύπαρξη και αντιπαράθεση των έργων τους στο κοινό εργαστήριο τους, δημιουργούν ένα νοηματικό και φυσικό χώρο διαλόγου και προτάσεων. Με μια κοινή πορεία απο την πρώτη τους Σχολή Μαρμαρογλυπτικής, στη συνέχεια την ΑΣΚΤ της Αθήνας μέχρι και το σημερινό τους χώρο δημιουργίας, αποκαλύπτουν τις κοινές καταγωγές και επιρροές, αλλά και τις διαφορετικές καλλιτεχνικές προσωπικότητες, σε μία κοινή τους έκθεση.

Ο Χρήστος Μπληγιάννος με κοινά, καθημερινά υλικά όπως βίδες και μεταλλικές γωνίες, φτιάχνει σουρεαλιστικά γλυπτά που μοιάζουν με έντομα που δυσκολεύονται να ορθοποδήσουν. Επιχειρεί μέσα από την αντιπαράθεσή του με διαφορετικά ιδιώματα και είδη της τέχνης, σε μιαν κυριολεκτική όσμωσή τους, να δείξει το ευάλωτο αλλά και την ομορφιά της ζωής που κρύβεται ακόμα και μέσα στην πιο άσχημη πτυχή της.

Τα κύρια εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο Γιώργος Παλαμάρης είναι η γλυπτική, οι εγκαταστάσεις και οι performance, αντλώντας το εικαστικό του λεξιλόγιο μέσα από εγκαταλελειμμένους χώρους, ερείπια και φορητά απομεινάρια της ανθρώπινης παρουσίας και δραστηριότητας.

Η καλλιτεχνική δουλειά του Ηλία Σιψά συγκροτείται γύρω από ένα εύρος εκφραστικών πρακτικών και διακλαδώνεται σε ένα διαρκή διάλογο μεταξύ ύλης, μέσου και διαδικασίας σε μια αέναη προσπάθεια να αντιπαραθέσει το νοητικό υπόβαθρο των έργων του στην συνύπαρξη με τα υλικά τους.

Ο Βαγγέλης Χατζής φτιάχνει με κοινά, καθημερινά υλικά όπως βίδες και μεταλλικές γωνίες, σουρεαλιστικά γλυπτά που μοιάζουν με έντομα που δυσκολεύονται να ορθοποδήσουν. Επιχειρεί μέσα από την αντιπαράθεσή του με διαφορετικά ιδιώματα και είδη της τέχνης, σε μιαν κυριολεκτική όσμωσή τους, να δείξει το ευάλωτο αλλά και την ομορφιά της ζωής που κρύβεται ακόμα και μέσα στην πιο άσχημη πτυχή της.

Συμμετέχουν:

Χρήστος Μπληγιάννος
Γιώργος Παλαμάρης
Ηλιας Σιψάς
Ευάγγελος Χατζής