Η νέα εικαστική έκθεση του σκηνοθέτη, συγγραφέα, performer και new media artist Χρήστου Προσύλη με τίτλο «Code Red» που περιλαμβάνει digital art, ζωγραφική, video art installation, sound art και performance, πραγματοποιείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας «Σοφία Λασκαρίδου», στο διάστημα 1-11 Νοεμβρίου 2016.

Ακολουθώντας μία παράλληλη και συνδυαστική λογική μικτών τεχνικών παραδοσιακών μέσων και νέων μέσων, το νέο art project «Code Red» (2016) χρησιμοποιεί κρυφούς κώδικες μέσα στο καλλιτεχνικό έργο για να μεταδώσει διαφορετικά μηνύματα.

Ο κρυφός κώδικας, εμπνευσμένος από τη σημειωτική, τα μαθηματικά, την επικοινωνιολογία, την ψηφιακή τεχνολογία, τη γλώσσα μηχανής των υπολογιστών, το διαδίκτυο, τη φιλοσοφία, την ποίηση, ηθελημένα εμποτίζεται μέσα στα καλλιτεχνικά έργα, κάτι που ο Χρήστος Προσύλης συνηθίζει τα τελευταία χρόνια.

Στο συγκεκριμένο project, ουσιαστικά δημιουργεί δύο ή τρία έργα μέσα στο κάθε έργο.

Tο πρώτο έργο ανήκει στην περιοχή των αισθήσεων: είναι video art, digital art, ζωγραφική, sound art, performance.

Το δεύτερο έργο είναι ο κρυμμένος κώδικας. Εδώ ο κώδικας ξεπερνά τα όρια του μηνύματος, γίνεται λειτουργικός, ενεργειακά ισχυρός για το έργο, και ουσιαστικά γίνεται αντιληπτός ως έργο τέχνης.

Το τρίτο έργο είναι ο συνδυασμός των κωδίκων των έργων. Η σύνθεσή τους είναι ένα ξεχωριστό έργο, και ενσωματώνεται με εκείνους από το κοινό, που θα συμμετάσχουν σε performance με στοιχεία διαλογισμού, εμπνευσμένα από το αρχαίο ελληνικό δράμα, την αρχαία ελληνική μουσική και φιλοσοφία, τη γλώσσα μηχανής των υπολογιστών και τον κώδικα html των ιστοσελίδων στο διαδίκτυο.

Γιατί Code Red; Η έκφραση Code Red χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως, άτυπα συνήθως, κυρίως σε διάφορες περιπτώσεις κινδύνου, όπως για παράδειγμα για να δηλώσει μια επείγουσα κατάσταση, που μπορεί να αφορά μια επικείμενη καταστροφή, ένα σοβαρό περιστατικό που αφορά τη δημόσια υγεία και ασφάλεια κλπ.

Είναι ο κώδικας που υπάρχει πίσω από αυτά τα έργα, για να δηλώσει ότι η αφύπνιση του σημερινού ανθρώπου, να κοιτάξει πίσω από τα πράγματα, να κατανοήσει τον εαυτό του και τον κόσμο, είναι αναγκαία σήμερα περισσότερο από ποτέ. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ, να μελετήσει σοβαρά και σε βάθος, να κατανοήσει, και να δράσει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, ως πολίτης, ως δομικό στοιχείο της πολιτείας και της κοινωνίας.

Το πρώτο επίπεδο των συγκεκριμένων έργων λοιπόν, είναι αυτό της θέασης, της ακρόασης, της αφής, της σωματοποίησης. Το δεύτερο επίπεδο, της ενδοσκοπικής, εσωτερικής, διανοητικής και ψυχικής παρατήρησης, που φανερώνει τον πραγματικό κόσμο, τα πραγματικά μηνύματα που υπάρχουν, κάτω από αυτό που βλέπεις και ακούς.

Το art project Code Red, περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, video art, digital art, sound art, performance, καθώς και video art και sound art με κρυμμένους κώδικες σε ζωγραφισμένα στο χέρι compact discs, όπου πρέπει κανείς πρώτα να δει και μελετήσει την επιφάνεια του δίσκου, και μετά να εξερευνήσει το εσωτερικό του, να ακούσει το sound art έργο και μετά να δει και να τυπώσει – αν θέλει, το digital art έργο.

Ο Χρήστος Προσύλης πειραματίζεται στο σύνολο του εν λόγω καλλιτεχνικού project, και δε διστάζει να εμπνευστεί και να ενσωματώσει κάθε είδους κώδικες, εμπνευσμένους από το θέατρο, τη ζωγραφική, τον κινηματογράφο, την ψηφιακή τεχνολογία, την υποκριτική, την performance art, τις ψηφιακές τέχνες, τη μουσική, το αρχαίο ελληνικό δράμα, και φυσικά την αρχαία ελληνική πολιτική σκέψη και φιλοσοφία, ως δομικό στοιχείο ενός σύγχρονου ανθρώπου, που πρέπει να αναγνωρίζει τον εαυτό του ως μέρος ενός ευρύτερου δημοκρατικού πολιτικού γίγνεσθαι, μια ευρύτερης και παγκόσμιας συνείδησης ενός πολίτη του κόσμου.

Λίγα λόγια για τον καλλιτέχνη:

Ο Χρήστος Προσύλης είναι σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, new media artist, συγγραφέας, θεατρολόγος και performer. Ζει στο Λονδίνο και την Αθήνα. Είναι ο εμπνευστής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του London Greek Film Festival, καθώς και των Cosmocinema και Cosmotheatre του Λονδίνου.

Κριτικό σημείωμα του Θανάση Μουτσόπουλου:

Σε ένα εντελώς ιδιόμορφο καλλιτεχνικό σύμπαν δραστηριοποιείται ο Χρήστος Προσύλης. Χρησιμοποιεί την περφόρμανς, τα  ψηφιακά μέσα, τις διαδικτυακές επεκτάσεις και ουσιαστικά ανήκει σε μια (ολιγάριθμη) διεθνή πρωτοπορία που εξερευνά σε πειραματικά μοντέλα τις πλαστικές γλώσσες των χρόνων που έρχονται. Αυτό που κάνει ιδιαίτερα παραδειγματική την περίπτωση του Προσύλη είναι η επιμονή του στην καθαρότητα στη χρήση των νέων μέσων και η προσπάθειά του αυτά να μην αναπαραγάγουν γλώσσες και αισθητικές του παρελθόντος αλλά να δημιουργήσουν τα δικά τους. Χρησιμοποιεί την έννοια του Σώματος μέσα από ηθοποιούς και χορευτές και, παράλληλα, ψηφιακές προβολές ενώ επανερμηνεύει την παράδοση του αρχαίου ελληνικού δράματος μέσα από τις πιο καινούργιες πλαστικές γλώσσες. Πέρα από το καλλιτεχνικό του έργο, ο Χρήστος Προσύλης δημιουργεί πολυάριθμα και σημαντικά κείμενα. Το μανιφέστο που δημοσιοποιεί το 2002 ξεκινάει ως εξής: «Κάθε διαδικτυακός πολίτης έχει πολιτισμική αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, ανεξάρτητα από την κοινωνική, πολιτική ή ιδεολογική του κατάσταση.» [«Each net citizen has cultural self-determination and independence, regardless their social, political or ideological status.»] Έχει απόλυτο δίκιο.