Οι ηθοποιοί-αυτοσχεδιαστές μαζεύονται σιγά-σιγά στο θέατρο.  Έχουν τουλάχιστον μίαμιση ώρα μπροστά τους να ετοιμαστούν, να χαλαρώσουν, να γελάσουν, να αγχωθούν, να πειράξουν ο ένας τον άλλον, να πιούν καφέ, να κάνουν το ζέσταμά τους μέχρι να έρθει η ώρα της παράστασης.

Πρώτο κουδούνι. Ακούγονται διάσπαρτα Χάι-Χο-Γιά, Πλάφ-Τσακ-Μπουμ και Μπίμπιρι-Μπίμπιρι-Μπου. Η γλώσσα των αυτοσχεδιαστών. Δεύτερο κουδούνι, ο καναπές του καμαρινιού γεμίζει με μία στοίβα  ανθρώπους που γελώντας παλεύουν για μία θέση (ή μήπως για την ζεστασιά, την ασφάλεια και το άγγιγμα των συμπαικτών και φίλων;). Τα γέλια διακόπτονται από αυστηρά «σσσσσσς» των «γονειών» της ομάδας. Τρίτο κουδούνι. Δευτερόλεπτα πανικού και ενθουσιασμού. Γρήγορα, αλλά ζεστά, χτυπήματα στις πλάτες των παικτών συνοδευόμενα από τις λέξεις «σε καλύπτω». Και πόσο το εννοούν.

Σβήνουν τα φώτα και ο θίασος βγαίνει στην σκηνή με άδειο κεφάλι. Όλα τα άφησε στο καμαρίνι. Στις κρεμάστρες μαζί με τα καθημερινά του ρούχα. Χειροκροτήματα. Ακολουθεί ένα φιλικό και άνετο καλωσόρισμα του κοινού που στην συντριπτική του πλειοψηφία, δεν ξέρει τι να περιμένει. Λίγες οδηγίες και εξηγήσεις για ο,τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ο παρουσιαστής εμπνέεται μία ερώτηση και την κάνει στο κοινό. Βομβαρδισμός από απαντήσεις. Όλοι θέλουν ν’ ακουστούν. Μία απάντηση πάντα θα ξεχωρίσει στ’αυτιά του παρουσιαστή. Ο θεατής αυτός είναι ο τυχερός. Θα δει την ιδέα του να υλοποιείται μπροστά στα μάτια του. Είναι ο εμπνευστής εκείνης της βραδιάς. Με μία του λέξη γέμισε το μυαλό των αυτοσχεδιαστών με ιδέες. Πέφτει το σύνθημα και ο θίασος ξεκινάει. Ταχύτατοι, γεμάτοι ενέργεια, ορμάνε στην σκηνή πριν η ιδέα τους γίνει παρελθόν. Μιλάνε με τα μάτια: «Όλα καλά», «Ναι μωρέ, θέλω όμως λίγη βοήθεια στην σκηνή», «Έγινε», και φουριόζος ο συμπαίκτης μπαίνει και σώζει την κατάσταση. Ένα μετά το άλλο τα κομμάτια του πάζλ μπαίνουν στην θέση τους. Από το μηδέν φτιάχνουν κάτι. Με παιδικό ενθουσιασμό. Το κοινό γελάει. Διασκεδάζει με την ψυχή του. Φωνάζει καινούριες ιδέες. Ο θίασος δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο. Όλες οι ιδέες χωράνε. Μέντιουμ κάνουν στροφή στην καριέρα τους και γίνονται πιτσαδόροι, δέντρα μεταναστεύουν και γιαγιάδες μάχονται ενάντια στα zombie. Όλα έχουν λογική στον κόσμο των αυτοσχεδιαστών.

Σχεδόν 2 ώρες έχουν περάσει και η παράσταση τελειώνει. Μία αντισυμβατική υπόκληση. Στο κάτω κάτω η ιδέα ήταν του κοινού. Επιστροφή στο καμαρίνι. Ξελάφρωμα και ενθουσιασμός (πάλι). Πριν αλλάξουν ρούχα θα βγάλουν την κλασσική κουνημένη, κακοφωτισμένη selfie. Ακολουθεί χαοτική συζήτηση για την παράσταση. Και μπύρα. Και γέλια. Και ο αποχαιρετισμός εκείνης της μοναδικής παράστασης. Δεν θα την ξανακάνουν ποτέ. Και σίγουρα θα τους λείψει.

Τώρα ξέρεις τι να περιμένεις.

Info: Οι Bus Και είναι ένας θίασος μόλις δύο ατόμων. Πρωτοπαρουσιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2013 στο «The White Rabbit» και συνέχισε με μία πολύ επιτυχημένη σεζόν στο “Θέατρο ΠΚ”. Απαρτίζεται από τους 2 κύριους εκπαιδευτές αυτοσχεδιασμού Improv της ImproVIBE, τον Μενέλαο Πρόκο και την Βασιλική Κίσσα. Έχουν συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Κωμωδίας του θεάτρου Eliart, στο φεστιβάλ Up The W-ALL του all4fun.gr σε συνεργασία με το θέατρο VAULT, στο International Street Theater Festival και σε διεθνή φεστιβάλ Improvised Theater σε Τουρκία, Φινλανδία, Ισπανία και Βέλγιο. Την φετινή σεζόν εμφανίζονται στο Θέατρο Άβατον, με την παράσταση “Improv Comedy Nights”

 


 Improv Comedy Nights με τους «Bus Και» κάθε Κυριακή, στο Θέατρο Άβατον