H αίθουσα τέχνης Βatagianni στο Κολωνάκι, παρουσιάζει την έκθεση του Βασίλη Βασιλάκη από την Τρίτη

8 Μαρτίου μέχρι τις 2 Απριλίου 2011. 

Ο Βασιλακάκης χρησιμοποιώντας θέματα από την άμεση καθημερινότητα αποκόπτει τα αντικείμενα από το πλαίσιο προέλευσής τους, τα τοποθετεί σε ουδέτερο χώρο και υπονομεύοντας τον καθιερωμένο τρόπο θέασής τους, δίνει έμφαση στη ζωγραφική πράξη. Με μία βίαιη τρυφερότητα, στοιχειοθετεί έναν ιδιότυπο ρεαλισμό ο οποίος προσκολλάται στην εσωτερικότητα των αντικείμενων, για να αναδείξει σε ανακόλουθο χρόνο, μία αποσπασματική αχρονικότητα σε τόπο αόριστο.

Με μικροαφηγήσεις, ανιχνεύσεις του ελάχιστου, υπογραμμίζοντας εμφαντικά την υπόσταση του ασήμαντου, ανατρέπει την αιτιοκρατική αντίληψη του ρεαλισμού, προσπαθώντας να αποτυπώσει το απειροελάχιστο φορτισμένο με ψυχική αλήθεια. Επιλέγει τη μοναξιά για να εκμαιεύσει το ουσιώδες μέσα από την εύγλωττη σιωπή της απομόνωσης, με εμμονές αλλά και επιμονή, διορατικότητα, αισθητηριακή εγρήγορση, πνευματική διαύγεια, αδιαφορία για τη μεγάλη αφήγηση.

Με θέα προς τα μέσα, εντοπίζει και αμφισβητεί τα καθιερωμένα όρια του πραγματικού, του εκ πρώτης όψεως ασήμαντου ή και άσκοπου και σηματοδοτεί την ανίχνευση ενός χώρου πίσω και κάτω από τα φαινόμενα, προτείνοντας την αποκοπή από τη συμβατική πραγματικότητα.

Τα αντικείμενα μετουσιώνονται μέσα από την εμβύθιση στο συναίσθημα και το ασυνείδητο και προβάλλονται με τρόπο αφηγηματικό και αυτοαναφορικό συνθέτοντας τη γλώσσα της αναπαράστασης, την κωδικοποίηση του νοήματος. Η τοποθέτησή τους, σε ένα μη ταυτόσημο και αναγνωρίσιμο χώρο, τα ανάγει στη σφαίρα του εννοιολογικού.