«Όλα άρχισαν στα τοιχώματα μιας σπηλιάς. Το πρώτο επάγγελμα στον κόσμο για το οποίο διατηρούμε κάποια βεβαιότητα είναι του σκιτσογράφου, του σχεδιαστή. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η φυλή μας ξεκίνησε τις δραστηριότητές της σχεδιάζοντας, με τον ίδιο τρόπο που τα μικρά παιδιά σχεδιάζουν για να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο. Μετά, τα πιο πολλά τα παρατάνε. Κάποια ωστόσο συνεχίζουν, και για καλή μου τύχη είμαι κι εγώ ένα απ’ αυτά». – Μίλο Μανάρα

Έτσι ξεκινάει ένα μεγάλο ταξίδι, γεμάτο αναμνήσεις και οράματα, σκέψεις και εξομολογήσεις, συναντήσεις με σημαίνουσες προσωπικότητες της τέχνης και του πολιτισμού, εικόνες και λέξεις, όπου ο Μίλο Μανάρα μάς μιλάει για τον εαυτό του. Για την τέχνη του και για τη ζωή του. Τα παιδικά και τα νεανικά του χρόνια, την αγάπη του για το σχέδιο και τη συναρπαστική συνάντησή του με το κόμικ, την περίοδο των ερωτικών κόμικς τσέπης και τις πνευματικές ζυμώσεις τού 1968, τη φιλία του με τον Ούγκο Πρατ, τον «μαέστρο», και όσα έμαθε από αυτόν. Είναι η αφήγηση ενός δημιουργού θαυμαστού σε όλο τον κόσμο, κυρίως χάρη στη σχεδιαστική από­δοση ενός γυναικείου κορμιού που καταγράφηκε στο συλλογικό φαντασιακό. Είναι επίσης μια ιστορία συνά­ντησης του κόμικ με τον κινηματογράφο, και πρώτα απ’ όλα με τον Φεντερίκο Φελίνι, με τον οποίο ο Μανάρα έφτιαξε ιστορίες και μοιράστηκε σχέδια και όνειρα. Είναι, τέλος, η ειλικρινής και ένθερμη εξομολόγηση ενός συγγραφέα που ξέρει να αφηγείται την εποχή του – μία αφήγηση που συνοδεύεται από σχέδια, σκίτσα, αφί­σες και φωτογραφίες. Μια αυτοπροσωπογραφία προς τέρψιν του πνεύματος αλλά και των οφθαλμών.

Μίλο Μανάρα

Ο Μίλο Μανάρα είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς ει­κονογράφους και κομίστες όλου του κόσμου. Ξεχωριστή θέση μεταξύ των πολυάριθμων και πολύτιμων συνεργασιών του κατέχει ο Φεντερίκο Φελίνι –με τον οποίο συνυπογράφει το Ταξίδι στην Τουλούμ και Το ταξίδι του Τζ. Μαστόρνα επονομαζόμενου Φερνέτ, εκτός από τον σχεδιασμό της αφίσας για τη Συνέντευξη και τη Φωνή του φεγγαριού–, αλλά και ο Ού­γκο Πρατ, με τον οποίο τον έδενε βαθιά φιλία.

Στους πιο αξιοσημείωτους χαρακτήρες που δημιούργησε, συγκαταλέγεται ο Τζουζέπε Μπέργκμαν, το φαντασιακό alter ego τού Μανάρα, και η Μέλι, ιδεατή απεικόνιση του ερωτισμού και της ελευθερίας.