Η Χρυσούλα Κονταράκη μας ξεναγεί στο AXD Film Festival.
Ήταν Ιούνιος του 2020 και η αγωνία ήταν μεγάλη- το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ κινηματογράφου της Θράκης. Ακόμη οι καιροί ήταν δύσκολοι και η ανασφάλεια επίμονη. Όμως, ο κόσμος ήρθε. Φάνηκε πως είχε ανάγκη ν’ αποκτήσει και πάλι την αίσθηση της συλλογικότητας, να κάνει κάτι στο πλαίσιο του «μαζί». Παρά τα μέτρα για την αποφυγή διασποράς του κορονοϊού, έτσι δειλά, στον χώρο του θερινού κινηματογράφου του «Φλοίσβου» – γνώριμος κινηματογραφικός τόπος για την Αλεξανδρούπολη- ξεκίνησε το AXD Film Festival.
Το να βλέπει κανείς μία ταινία στο σπίτι του είναι μία εμπειρία. Το να την βλέπει, όμως, στην μεγάλη οθόνη είναι ένα βίωμα και μάλιστα συλλογικό. Η δέσμευση με την αγορά εισιτηρίου, η αναζήτηση θέσης, η αγωνία του: «έκλεισα το κινητό μου;» -και αν το έκλεισες, ελέγχεις πάλι καλού-κακού την στιγμή που πέφτουν οι τίτλοι έναρξης-, το διάλειμμα, που άλλες φορές περιμένεις κι άλλες όχι, τα πρώτα δευτερόλεπτα μετά την λήξη της ταινίας που ακόμη κανείς δεν έχει σηκωθεί, γιατί πρέπει πρώτα το μυαλό να επιστρέψει στο σώμα, αφού για τόση ώρα περιπλανιόταν στον κινηματογραφικό κόσμο. Αυτή είναι η πλήρης κινηματογραφική εμπειρία, πάνω στην οποία ένα φεστιβάλ έρχεται να χτίσει και να ενισχύσει το έδαφος για δημιουργία, ανταλλαγή εμπειριών και αναζήτηση.
Τι κι αν το 2020, το σώμα μας ήταν κλεισμένο στο σπίτι, το μυαλό εξακολουθούσε να ταξιδεύει. Μέσα στην καραντίνα, πολύς κόσμος ανακάλυψε την αξία της τέχνης και την δυνατότητα που σου προσφέρει να ζήσεις και να δεις πράγματα χωρίς να βρίσκεσαι εκεί. Το AXD Film Festival, λοιπόν, είναι κι αυτό ένα από τα παιδιά της καραντίνας. Όταν ήταν αδύνατο να βγει για γυρίσματα, η Δήμητρα Μαργαριτίδου, σκηνοθέτης και διευθύντρια του φεστιβάλ, προσπάθησε να βρει έναν άλλο τρόπο να φέρει τις ταινίες σε αυτή. Όσο η Δήμητρα έψαχνε και ρωτούσε για το πώς στήνεται ένα φεστιβάλ, ανακάλυψε το εξής: ότι το φεστιβάλ αποτελεί μία τέχνη από μόνο του. Όπως και στον κινηματογράφο, έτσι και τα φεστιβάλ οργανώνονται σε τρεις φάσεις: προ-παραγωγή (προετοιμασία), παραγωγή (διεξαγωγή), μετα-παραγωγή (απολογισμός). Είναι από μόνο του μία δημιουργική διαδικασία, που εμπεριέχει τόσο την αγάπη για την τέχνη και την ανάγκη μετάδοσης ενός μηνύματος, όσο και το ρίσκο του δημιουργού∙ θ’ αρέσει στον κόσμο αυτό που φτιάχνω, θα καταλάβει, θα κινητοποιηθεί; Πώς θ’ αντιδράσει;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τέσσερα χρόνια μετά και 119 ταινίες αργότερα, ανακαλύπτουμε εκ νέου μαζί με τον κόσμο της Αλεξανδρούπολης την αγάπη μας για τον κινηματογράφο και την δύναμη που προσφέρει για την σύνδεση μεταξύ ανθρώπων. Το φεστιβάλ διοργανώνεται από μία ομάδα ανθρώπων, που όλοι μαζί συναπαρτίζουν την ΑΜΚΕ «Μέθεξις», με κοινό όραμα την δημιουργία εμπειριών που φέρνουν τον κόσμο κοντά με όχημα την τέχνη.
Φέτος, η πόλη θα βρίσκεται για τρεις ημέρες σε πολιτισμική εγρήγορση, από τις 17 έως τις 18 Ιουνίου με προβολές ταινιών καθημερινά και παράλληλες δράσεις. Η έναρξη του φεστιβάλ θα γίνει, όπως κάθε χρόνο, με μία μουσική γιορτή, αυτή τη φορά εκπορευόμενη από τα πρώτα βήματα της μουσικής κινηματογράφου, από τους Flute Quartet Trio/The “Flauers”. Μότο του φεστιβάλ είναι το «Κοιτάμε ψηλά» και το κάνουμε μαζί με τον Σύλλογο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης και τηλεσκόπια για αστροπαρατήρηση. Μέσα από την προβολή 27 νέων ταινιών, Q&As με συντελεστές και παράλληλες δράσεις που δεν περιορίζονται στην 7η τέχνη, το φεστιβάλ επιδιώκει να εξάψει ή και ν’ αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για τον συναρπαστικό κόσμο της σινε-κουλτούρας, ν’ αποτελέσει πλατφόρμα δικτύωσης για δημιουργούς, νυν και μέλλοντες, και πάνω απ’ όλα να ενώσει τον κόσμο υπό την μαγευτική εμπειρία της μεγάλης οθόνης. Τι πιο όμορφο για μια πόλη από το ν’ αποτελεί «φάρο» διάδοσης της τέχνης και να προσφέρει βήμα στους δημιουργούς να συνομιλήσουν με το κοινό τους;
Photo credit: @knotious.visuals
Διαβάστε επίσης:
Το 4ο AXD Film Festival είναι γεγονός
