Ατομική έκθεση της Sarah Sze στην γκαλερί Gagosian

Πρόκειται για την πρώτη ατομική έκθεση της Sarah Sze στην Αθήνα και την τέταρτή της στη γκαλερί, ενώ τα εγκαίνια έχουν προγραμματιστεί για τις 8 Σεπτεμβρίου 2022.

Μετά τη συμμετοχή της Sze στη Ruins and Fragments στην Gagosian Athens νωρίτερα εφέτος, η έκθεση εισάγει πολλές επιπλέον πτυχές της ποικίλης πρακτικής της Sze, ένα φάσμα γλυπτικών προτάσεων καθώς και τα τελευταία έργα της σε λάδι και κολλάζ. Αξιοποιώντας πλήρως τις δυνατότητες των διεργασιών που χρησιμοποιεί, η Sze παρουσιάζει το εφήμερο και το άυλο σε διαφορετικές χρονικές κλίμακες και διάρκειες—από φωτεινές προβολές προγραμματισμένες να υποδηλώνουν την μετακίνηση και την αλλαγή, μέχρι γλυπτά φτιαγμένα αποκλειστικά από μπογιές, οπτή άργιλο ή ανοξείδωτο ατσάλι.

Η Sze σταχυολογεί στοιχεία από τον φυσικό και από τον ψηφιακό κόσμο για να δημιουργήσει τέχνη υψηλής πολυπλοκότητας και ποικιλομορφίας σε δύο ή τρεις διαστάσεις, προσκαλώντας μας σε μία παρατήρηση ακριβείας ενώ κινητοποιεί συνειρμούς μιας μακροσκοπικής προοπτικής επί του απείρου. Αποτυπώνοντας ζωγραφικά τα όρια που διαχωρίζουν τα μέσα και ενεργοποιώντας τον ενδιάμεσο χώρο, σχολιάζει το υπερβολικό φορτίο της εικονικής εμπειρίας ως σύγχρονης συνθήκης και κατά συνέπεια προτείνει πώς θα μπορούσαμε ίσως να διαπραγματευτούμε την πραγματική εμπειρία στον φυσικό χώρο.

Το Travelers by Streams and Mountains [Ταξιδιώτες σε Ρυάκια και Όρη] (2021), η πιο πρόσφατη από τις εγκαταστάσεις βίντεο της σειράς Timekeeper [Χρονομέτρης], είναι εμπνευσμένο από τη διάσημη ζωγραφιά που δημιούργησε ο Fan Kuan κατά τη δυναστεία Σονγκ, με τη χαρακτηριστική της προοπτική σε τρία επίπεδα—το κοντινό, το μέσο και το απομακρυσμένο. Φευγαλέες, εκσωματωμένες εικόνες βίντεο περιδιαβαίνουν την αίθουσα, σαν ανιχνευτικοί προβολείς· ένα εκκρεμές ταλαντώνεται τοξοειδώς από ένα ικρίωμα, σε μια αέναη σήμανση του χρόνου και του χώρου, πάνω από μια αρένα καλυμμένη με αλάτι, που περιβάλλεται από έναν δακτύλιο από υπολείμματα και απορρίμματα που συνδέονται με επεξεργασία και που ξεβράζει η θάλασσα, ενώ ηχητικά εφέ από μικροήχους υπογραμμίζουν τη ζωντανή ποιότητα αυτής της ρομποτικής κίνησης.

Τα τελευταία χρόνια, η Sze έχει επιστρέψει στη ζωγραφική, προσαρμόζοντας τις διεργασίες που χρησιμοποιεί για τη γλυπτική συσσώρευση στο επίπεδο της εικόνας. Σε αυτούς τους εξαιρετικά περίπλοκους πίνακες με την πλούσια υφή, συγχωνεύει πολλαπλές προσεγγίσεις—μερικές τις αντλεί από το έντονό της ενδιαφέρον για τη χαρακτική—σε ένα δυναμικό όλο. Η Sze επιθέτει λάδια και κομματάκια εικόνων, είτε σε μεταξοτυπία ή ορατά κολλημένα στην επιφάνεια, σε συνθέσεις φρενήρεις αλλά γεμάτες με λεπτές εννοιολογικές αποχρώσεις. Συνδυάζοντας ελεύθερα εικόνες που έχουν παραχθεί φωτογραφικά και άλλες που έχουν ιχνογραφηθεί, αυτά τα ανήσυχα, περιπλανώμενα ταμπλό ανακαλούν τη ρευστότητα της ψηφιακής σφαίρας ενώ διατηρούν την αύρα του αναλογικού και του χειροποίητου.

Η πρώιμα μοντέρνα ποίηση της Έμιλυ Ντίκινσον είναι μόνιμη πηγή έμπνευσης για την τέχνη της Sze, η οποία ενσωματώνει τη στιγμή ανάμεσα στη συνοχή και τη διάλυση. Η σειρά γλυπτών Proportioned to the Groove [Ανάλογο με το Αυλάκι] (2019) αποτελείται από τυποποιημένα κομμάτια ωμού πηλού, τα οποία κόβει σε φέτες, υαλώνει, ψήνει και κατόπιν τοποθετεί ανά ομάδες πάνω από σχισμένα χάρτινα κομμάτια ουρανού φωτογραφισμένα σε διαφορετικές στιγμές της μέρας ή της νύχτας που ακουμπούν πάνω σε χαμηλά ξύλινα στηρίγματα — μια σύνθεση τόσο στοιχειώδης αλλά και τόσο βαθιά όσο το ποίημα της Ντίκινσον για τη φύση της αγάπης από το οποίο προέρχεται και ο τίτλος του έργου της Sze. Το Wider Than the Sky [Πιο Πλατύ από τον Ουρανό] (2021) είναι ο τρόπος με τον οποίο η ποιήτρια κάποτε περιέγραψε την απεριόριστη ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου. Στο έργο που δημιούργησε η Sze το 2021, ένας παραβολικός δακτύλιος από τέλεια στιλβωμένα θραύσματα ανοξείδωτου χάλυβα που έχουν προέλθει από ένα αρχικό πήλινο καλούπι μέσω μίας διαδικασίας ψηφιακής σάρωσης παραπέμπει στη γλώσσα της αρχαίας αρχιτεκτονικής και των ερειπίων. Το γλυπτό αιχμαλωτίζει και αντανακλά το φως δίνοντας την εντύπωση ότι έχει ήδη αποσυντεθεί. Τόσο ανεπαίσθητα όσο και η γλωσσική ανάλυση της ίδιας της Ντίκινσον, τα γλυπτά της σειράς Wishbone [Γιάντες] (2020) της Sze —χυμένη ακρυλική μπογιά που έχει στεγνώσει και κρέμεται από λεπτεπίλεπτες ασημένιες αλυσίδες— σχολιάζουν σημειακά την έκθεση.

Sarah Sze

Η Sarah Sze γεννήθηκε το στη Βοστώνη, ενώ ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Έργα της συμπεριλαμβάνονται στο Fondation Cartier pour l’art contemporain, στο Παρίσι· στην Tate, στο Λονδίνο· στο Museum of Modern Art στη Νέα Υόρκη· στο Solomon R. Guggenheim Museum στη Νέα Υόρκη· στο Whitney Museum of American Art στη Νέα Υόρκη· και στο Μ+ στο Χονγκ Κονγκ. Οι εκθέσεις της περιλαμβάνουν τις: Triple Point, στο Περίπτερο των Ηνωμένων Πολιτειών στην η Μπιενάλε της Βενετίας (2013,ταξίδεψε στο Bronx Museum of the Arts στη Νέα Υόρκη το 2014)· Timekeeper, στο Rose Art Museum, Πανεπιστήμιο Brandeis, στο Γουόλτχαμ της Μασαχουσέτης (2016, ταξίδεψε στο Copenhagen Contemporary το 2017)· Centrifuge, Haus der Kunst, Munich (2017–18)· και Night into Day, Fondation Cartier pour l’art contemporain, στο Παρίσι (2020–21). Η Sze συμμετείχε στην η Μπιενάλε της Βενετίας (2015) και στην ARoS Triennial, στο Ώρχους στη Δανία (2017). Πρόσφατα έργα της που εκτίθενται μόνιμα είναι μεταξύ άλλων: το Blueprint for a Landscape, Μετρό της Δευτέρας Λεωφόρου, Σταθμός της ης Οδού, Νέα Υόρκη (2017)· Shorter than the Day, στο αεροδρόμιο LaGuardia της Νέας Υόρκης (2020)· και Fallen Sky, στο Storm King Art Center, στο Νιού Γουίντσορ της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (2021).

Αυτή την περίοδο, η Sze ετοιμάζει μία ατομική έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Solomon R. Guggenheim στη Νέα Υόρκη το 2023.