Ο Άντρας της Πέμπτης Πράξης είναι το δέκατο πέμπτο μου μυθιστόρημα, που εκδίδεται σε μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μου. Είναι ένα βιβλίο που ωρίμαζε πολύ καιρό μέσα μου, μέχρι που φέτος βρήκε τη θερμοκρασία εξόδου του. Αφορά την πορεία ζωής ενός ανθρώπου, από την… ενδομήτρια ζωή, μέχρι τη μέση ηλικία. Στο βιβλίο περιέχονται κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά ως επί το πλείστον είναι μυθοπλασία. Παρόλο που πιστεύω, όπως έλεγε ο Μπόρχες, ότι όλα τα βιβλία είναι κατά βάση αυτοβιογραφικά. Η πλοκή εκτυλίσσεται γύρω από τις περιπέτειες ενός ήρωα, ο οποίος μένει ορφανός σε νεαρή ηλικία και προσπαθεί να βρει τη θέση του στον κόσμο. Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος ψυχισμός, η πραγματικότητα δεν φαίνεται να του είναι αρκετή. Από την άλλη, η κοινωνία και οι απαιτήσεις της τον αποπροσανατολίζουν, παρόλο που μέσα του είναι ένα ατίθασο πνεύμα. Σαν να υπάρχει ένα θηρίο που είναι έτοιμο να βγει. Τελικά θα βγει;

Ποια δύναμη είναι τόσο αδιάλυτη, όσο η δύναμη της ζωής; Ένα παιδί διψασμένο για αγκαλιά μένει ορφανό και βυθίζεται στην αγκαλιά των βιβλίων. Λίγα βήματα μετά, ο άτολμος έφηβος, παρασυρμένος στον Κήπο των Ηδονών, ενηλικιώνεται και μυείται στην καταραμένη τέχνη, το αλκοόλ και τον έρωτα. Κι ύστερα στην ερωτική ονειροφαντασία, που θα κατρακυλήσει στη θλίψη

Ο Άνθρωπος της πέμπτης πράξης, σε πέντε πράξεις δοκιμασίας. Που αρχίζουν γραμμικά, αλλά ξαφνικά ίπτανται στον χρόνο. Σε ένα παιχνίδι θαυμασμού, σε μια αναμέτρηση με το θάνατο, καλείται να συνθέσει τον χαρακτήρα του, μέσα  από μια αφηγηματική διαδρομή, που είναι πρωτόγνωρη τεχνικά σε σχέση με τα προηγούμενα βιβλία μου, περιέχει δε και μια σημαντική ανατροπή.

Αλέξης Σταμάτης