Στην έκθεση «Διάλογος» παρουσιάζονται 34 έργα του καλλιτέχνη επηρεασμένα από την αρχαία Ελλάδα, τους αρχαίους μύθους και την κλασική τέχνη και αποδίδονται με τη γλώσσα της pop art. Ο Andrea Valleri χρησιμοποιεί τη γλώσσα της pop art μέσα από μια διαδρομή ανακάλυψης του παρελθόντος. Οι πίνακες ζωγραφικής του είναι πλούσιοι σε έννοιες που βασίζονται σε αρχέτυπα και γράμματα, τονίζοντας μια σύγχρονη, αρθρωτή και επικοινωνιακή ανάμνηση, την οποία αντλεί ο ίδιος από την ανάκτηση της ιστορικής μνήμης.

Τα έργα του Andrea Valleri που παρουσιάζονται στο Επιγραφικό Μουσείο – όπου φυλάσσονται οι σημαντικότερες γραπτές μαρτυρίες της μνήμης – αναδεικνύουν έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης και ανακάλυψης της κλασικής τέχνης, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει στη σύγχρονη εμπειρία και να αποκτά πιο βαθιές ρίζες μέσα στην ύπαρξή μας.

Η οπτική του φωτίζει την υπερχρονική αξία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, καθώς η αρχαιότητα αντιμετωπίζεται ως μια δυναμική που διαρκώς εξελίσσεται.

Ο Andrea Valleri είναι καθηγητής Φιλοσοφίας και Αρχαίων Ελληνικών στο ινστιτούτο «CAVANIS» της Βενετίας και καταξιωμένος εικαστικός με πλήθος προσωπικών εκθέσεων στο εξωτερικό και την Ελλάδα (πρόσφατα και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βαθέως Σάμου με τον τίτλο «Παράλληλες Πορείες»).

Επιμέλεια έκθεσης: δρ Μαριάννα Σαβράμη, Αρχιτέκτων – Μηχανικός ΥΠΠΟΑ

Andrea Valleri

Ο Andrea Valleri γεννήθηκε στη Βενετία στις 14 Δεκεμβρίου 1959. Μετά από κλασσικές σπουδές Γυμνασίου, αποφοίτησε στη φιλοσοφία απ΄το Πανεπιστήμιο, το 1985. Βενετός στην καταγωγή και Έλληνας από «υιοθεσία», όπως λέει ο ίδιος, ξεκίνησε τη διδακτική του καριέρα ως αναγνώστης μητρικής ιταλικής γλώσσας στην Αθήνα. Από το 1989 διδάσκει φιλοσοφία στο Ινστιτούτο” CAVANIS” της Βενετίας.

Στα έργα του η συμβολική δύναμη των αρχαίων μύθων και τα σενάρια του κλασικού κόσμου
συνοδεύονται από μια σύγχρονη γλώσσα που προέρχεται από την Pop-Art, η οποία ενισχύει το μήνυμα για τον σύγχρονο επισκέπτη. Η πνευματική και φιλοσοφική του έρευνα, τείνει στη δημιουργία μιας τέχνης που αποτελείται από αλληλοδιείσδυση θραυσμάτων, μία σύνθεση δηλαδή ιστορικής και συλλογικής πολιτιστικής μνήμης. Η τέχνη του Valleri θέλει να επανασυνδέσει τον θεατή με την ιστορική παράδοση από την οποία προέρχεται και της οποίας αποτελεί τα στερεά θεμέλια. Στην πραγματικότητα, είναι ο ελληνικός πολιτισμός που αναδύεται, τόσο στο επίπεδο των υποκειμένων όσο και ως υποσυνείδητη διάσταση, αφού ο καλλιτέχνης τον θεωρεί σημασιολογικά, ως την ιδανική και επιστημολογική μήτρα ολόκληρης της Δυτικής παράδοσης. Τα έργα ζωγραφικής του, παρουσιάζονται ως συναθροίσεις εικόνων και λέξεων, σημάδια ενός «παρόντος» το οποίο επαναπροσδιορίζεται συνεχώς, στα αρχέτυπα του κλασικισμού, διαβρωμένο μεν από το χρόνο, αλλά ταυτόχρονα ακλόνητο, είναι δηλαδή εκείνος ο κλασικισμός που παραμένει ένα ανεξίτηλο σύστημα σημασιολογικών αναφορών επάνω στο οποίο ασκούνται οι ανθρώπινες ερμηνευτικές ικανότητες. Τα έργα ζωγραφικής του, συνοδεύονται επίσης από έργα γλυπτικής που, με βάση το γνωστό πλατωνικό δόγμα της «ανάμνησης-μνήμης», παρουσιάζονται ως συνθέσεις ξύλου και πέτρας. Η ένωση αυτών των δύο υλικών, που προέρχεται από μια μεταφορά που περιέχεται στον Φαίδρο του Πλάτωνα, εκφράζει την απλή και βαθιά αξία της μνήμης, ως συνάρτηση της ανάπτυξης της γνώσης αλλά και της αίσθησης της ύπαρξης. Τα θέματα, σκόπιμα «θολά» με την πρώτη ματιά, επιτρέπουν στον εαυτό τους να «ανακαλυφθούν» από τον προσεκτικό επισκέπτη, ο οποίος θα ανακαλύψει τις αναφορές που συλλέχθηκαν από μύθους αλλά και ιστορίες του δυτικού πολιτισμού.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ermeneutica del classico (Capo Sunion)