Το Radio Athènes, ινστιτούτο σύγχρονης τέχνης, παρουσιάζει στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης την έκθεση Always starts with an encounter: WOLS / EILEEN QUINLAN (Πάντοτε ξεκινά με μια συνάντηση).
“……γιατί υπάρχει μια σκιά σε μια κουζίνα, υπάρχει μια σκιά σε μια κουζίνα επειδή κάθε πράγμα μικρό είναι πιο μεγάλο” γράφει η Γερτρούδη Στάιν στο λήμμα “Ρόστμπηφ” της ενότητας Φαγητό του βιβλίου της “Τρυφερά Κουμπιά” του 1914, όπου κοιτά καθημερινά, οικεία, συνηθισμένα αντικείμενα.
Ξεδιπλώνοντας τις φωτογραφικές εικόνες του Γερμανού Alfred Otto Wolfgang Schulze (1913-1951) γνωστού ως Wols, και της Αμερικανίδας εικαστικού Eileen Quinlan (*1971) μια παρόμοια συνάντηση με οικεία αντικείμενα –τυρί, φασόλια, λάσπη, σάρκα, ύφασμα, ένα χέρι ή ένα πρόσωπο- παράγει ανεξίτηλες εγγραφές, αναπαραστάσεις χρονικών δράσεων και πρωτογενούς υλικότητας.
Η ιδέα να παρουσιαστεί σε μια κοινή έκθεση το φωτογραφικό έργο του Wols και το έργο της σύγχρονης καλλιτέχνιδος Eileen Quinlan (* 1972), αναπτύσσεται τα τελευταία δύο χρόνια.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Wols, ένας από τους πρωτοπόρους της art informel και η Eileen Quinlan σίγουρα ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες και μάλλον καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα. ‘Ομως, η φωτογραφική φαντασία και των δύο φαίνεται να περιστρέφεται γύρω από τις αισθησιακές (υλικές) ιδιαιτερότητες του μέσου και συνακόλουθες φαντασιώσεις του πραγματικού/ βιωμένου.
Η διπλή έκθεση των δύο καλλιτεχνών που τους χωρίζει τόσο ο χρόνος και διαφορετικές ιστορικές συνθήκες όσο και διακριτές φωτογραφικές τεχνικές, λειτουργεί ως ένα πεδίο στο οποίο δημιουργούνται παραλληρισμοί (το παιχνίδι των μεταθέσεων) και ανοίγονται ερωτήματα (η φωτογραφία ως υλικό αντικείμενο).
Η έκθεση επιχειρεί να διερευνήσει τρόπους οπτικότητας και να δημιουργήσει αντιστοιχίες μεταξύ του έργου του Wols και της Quinlan που υπερβαίνουν τις καθιερωμένες (ιεραρχικές) συμβάσεις της ιστορίας της τέχνης, τόσο από την άποψη της χρονικής ιστορικής ταξινόμησης, όσο και σε σχέση με τον τρόπο που συζητείται το φωτογραφικό μέσο.
«Πάντοτε ακόμη στο μέλλον, πάντοτε ήδη στο παρελθόν, πάντοτε παρόν……………..
……….«Α!», γράφει ο Γκαίτε: «Σε μια άλλη ζωή, ήσουν η αδελφή μου ή η γυναίκα μου».
(Maurice Blanchot, από το δοκίμιό του, Το Τραγούδι των Σειρήνων, Συναντώντας το Φαντασιωτικό, 1959)
Παράλληλο πρόγραμμα
Η έκθεση θα πλαισιωθεί από μια σειρά ομιλιών σχετικά (αλλά όχι αποκλειστικά) με το έργο των δύο καλλιτεχνών. Η ιδέα του άμορφου (informel) αναδιαρθρώνεται σε ένα σύγχρονο πλαίσιο: Τί είναι μια φωτογραφία; Πώς συνδέεται με την ιδέα του αντιτύπου και της αφαίρεσης; Είναι μια μυθοπλασία; Είναι μοναδική; Είναι ένα απεριόριστο άνοιγμα στον κόσμο που έρχεται σχεδόν αποκλειστικά μέσω φωτός και σκιών στο χρόνο;
Olivier Berggruen, ομιλία ‘Wols και Σουρεαλιστική Φωτογραφία’
Eileen Quinlan, Artist’s talk (συντονισμός Έλενα Παπαδοπούλου)
18 Μαρτίου / auditorium του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης 7 μμ
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά
Γενική είσοδος: 5€ | Φίλοι ΜΚΤ: ελεύθερη είσοδος
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ‘Contemporary photography’
Απρίλιος, βιβλιοθήκη του Goethe Institut (περισσότερες πληροφορίες σύντομα)
Έλενα Παπαδοπούλου walkthrough της έκθεσης
24 Απριλίου, Μέγαρο Σταθάτου, 12:00 μεσημέρι
Eίσοδος με το εισιτήριο της έκθεσης και με δελτία προτεραιότητας
WOLS, σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Kατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του ο Wols δημιούργησε ένα εντυπωσιακό σώμα δουλειάς: ζωγραφικά έργα, σχέδια, υδατογραφίες, φωτογραφίες, χαρακτικά που ρέουν ελεύθερα μεταξύ αναπαράστασης και αφαίρεσης. Καινοτόμος, μυστηριώδης, αδιαφορώντας για τη μόδα της εποχής, ο Wols απέκτησε την φήμη του απογόνου του Σουρεαλισμού και προγόνου της art informel.
Αν και εξοικειωμένος με τις κορυφαίες προσωπικότητες και κινήματα της εποχής του (είχε εικονογραφήσει βιβλία του Antonin Artaud, Franz Kafka και Jean-Paul Sartre μεταξύ άλλων), ο Wols παρέμεινε ‘an artist’s artist’, ένας αουτσάιντερ που χάραξε νέες αισθητικές διαδρομές.
Την εποχή που η καινοτόμος γλώσσα του άρχιζε να αναγνωρίζεται για τη σύνθετη, προσωπική και επαναστατική μορφή αφαίρεσης ο Wols πέθανε στην ηλικία των 38 ετών. Μετά τον θάνατό του συμπεριλήφθηκε στις τρεις πρώτες εκθέσεις της Documenta (1955,1959,1964) και στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1958.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές μουσειακές συλλογές ανά τον κόσμο (Tate Gallery / Λονδίνο, The Menil Collection / Χιούστον, The Museum of Modern Art / Νέα Υόρκη, Ludwig Museum / Κολωνία, μεταξύ άλλων).
EILEEN QUINLAN, σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Η Eileen Quinlan γεννήθηκε το 1972 στη Βοστώνη. Ολοκλήρωσε το BFA της στο School of the Museum of Fine Ars / Tufts University (1996) και το MFA της στο Columbia University της Νέας Υόρκης (2005). Ζει και εργάζεται στο Μπρούκλιν. Αποσυναρμολογεί τα επίπεδα του φωτογραφικού μέσου (φως, αντικείμενο, οπτική, χημεία, bytes, την υλικότητα της εικόνας) ανακαλύπτοντας νέους τρόπους έκφρασης. Η Quinlan χρησιμοποεί φωτογραφικό φιλμ αποφεύγοντας το Photoshop για λόγους περισσότερο πρακτικούς παρά νοσταλγικούς.
Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις διεθνώς, όπως στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, το Ινστιτούτο Σύγχρονης Τέχνης στη Βοστώνη, LACMA του Λος Άντζελες. Η δουλειά της βρίσκεται στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Hammer, στο Λος Άντζελες, του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, του Μουσείου Whitney της Νέας Υόρκης, του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, μεταξύ άλλων. Διδάσκει στο Bard College του Milton Avery Graduate School of the Arts. Eκπροσωπείται από την Miguel Abreu Gallery, Νέα Υόρκη και Campoli Presti, Λονδίνο/Παρίσι.
Επιμέλεια έκθεσης: Έλενα Παπαδοπούλου