Όσοι βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού, συνήθως, ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Ψάχνουν ένα χέρι, μια φωνή, μια προσδοκία, μια ελπίδα εξ ουρανού, μια ψευδαίσθηση έστω, ένα νεύμα, που να τους καλεί σε μια ανοιχτή αγκαλιά.

Οι περισσότεροι. Γιατί υπάρχουν και πολλοί που απλώς αφήνονται να κυλήσουν. Είν’ αυτοί που, όταν έρθουν οι διασώστες, αν έρθουν, κρύβονται για να μην τους εντοπίσουν. Είναι περίεργο, αλλά έχει και μια γλύκα η άβυσσος. Υπάρχει μια σχέση ερωτική με την αυτοκαταστροφή.

Αν συναντήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο, μη γελαστείς κι επιχειρήσεις να τρυπήσεις την ψυχή του. Η άκρη του γκρεμού είναι προσωπική του υπόθεση. Δεν σε αφορά.

Κι επειδή δεν φτάνει εκεί κανείς από τη μία μέρα στην άλλη, υπάρχει μακριά διαδρομή, μην ανοίξεις κουβεντούλα για τα κακώς κείμενα. Εκείνος, αν θέλει, θα σου πει.

Και σίγουρα θα ψεύδεται στα περισσότερα απ’ όσα θα σου αραδιάσει…

Αλκυόνη Παπαδάκη

Η Αλκυόνη Παπαδάκη γεννήθηκε στο Νιο Χωριό, κοντά στα Χανιά. Αφού αποφοίτησε από τη Γαλλική Σχολή, ήρθε στην Αθήνα με το όνειρο να αλλάξει τον κόσμο. Με την εμφάνισή της στη λογοτεχνία κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό, το οποίο την ακολουθεί πιστά σε όλη τη συγγραφική πορεία της. Τα έργα της, τα οποία ανήκουν στη σύγχρονη μυθιστορία, διακρίνονται για την προσωπική, λυρική γραφή της. Μέσα στις σελίδες των βιβλίων της αναλύει, συνθέτει, αγωνίζεται, δημιουργεί, διακινδυνεύει και διδάσκει ήθος, σε μια δύσκολη εποχή που αναζητεί οδηγούς και πρότυπα ζωής. Από το 2018 τα βιβλία της το Χαμόγελο του Δράκου, Στην άκρη του Βράχου και Κόντρα στο κύμα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα.