Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρόσφατη δουλειά της ζωγράφου Αγγέλικας Βαξεβανίδου, με τίτλο Schlaf Kindlein schlaf σε μια έκθεση που θα διαρκέσει από τις 5 έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2012.

Η Αγγέλικα Βαξεβανίδου μιλάει στο Culturenow.gr για την σειρά έργων που παρουσιάζει στον Τεχνοχώρο, παρασύροντάς μας σε ένα βρεφικό κόσμο μόνο για μεγάλους…

Συνέντευξη Αθηνά Πούλιου

CultureNow: Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρόσφατη σειρά έργων σας, με τίτλο Schlaf Kindlein schlaf. Πείτε μας λίγα λόγια για την θεματική αυτής της σειράς, τι σημαίνει ο τίτλος που δώσατε και γιατί επιλέξατε την γερμανική γλώσσα;

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Αγγέλικα Βαξεβανίδου: Κοιμήσου παιδάκι κοιμήσου… Είναι ένα σχόλιο πάνω σε έναν από τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται από την κοινωνία για την χειραγώγηση της ζωής μας, τον έλεγχο της αντίληψης, των επιθυμιών και αξιακών κριτηρίων μας. Η γερμανική γλώσσα προκύπτει από την γερμανίδα μητέρα μου η οποία μου  τραγουδούσε αυτά τα γερμανικά νανουρίσματα.

C. N.: Στα έργα σας βλέπουμε «ενήλικα βρέφη» όπως τα αποκαλεί και ο Χάρης Κοντοσφύρης στο κείμενο που συνοδεύει την έκθεση. Τι συμβολίζουν αυτά τα «βρέφη» για εσάς; Η εικόνα ενός ανθρώπου, γυμνού, σε εμβρυακή κατάσταση, τι συμβολισμούς θέλετε να περάσει;

Α. Β.: Ο άνθρωπος γυμνός και εκτεθειμένος στα βλέμματα αγνώστων, φέρει την αδυναμία του βρέφους. Σημασία δεν έχει τι συμβολισμούς μπορούμε να περάσουμε με το γυμνό αλλά το γεγονός ότι ο άνθρωπος εκτίθεται και μένει απροστάτευτος χωρίς να καλύπτεται πίσω από κοινωνικές συμβάσεις.

C. N.: Το γυμνό πώς δουλεύει στη ζωγραφική σας; Το χρησιμοποιείτε καθαρά για συμβολισμό ή αισθητικά είναι κάτι που σας τραβάει σαν καλλιτέχνιδα;

Α. Β.: Το γυμνό το χρησιμοποιώ στην συγκεκριμένη σειρά έργων για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω.

C. N.: Πώς αποφασίσατε να προσεγγίσετε ένα τέτοιο θέμα μέσα από τη ζωγραφική σας; Τι σας επηρέασε; Είναι γενικά το έργο σας ανθρωποκεντρικό;

Α. Β.: Το έργο μου είναι γενικά ανθρωποκεντρικό. Στα μάτια μου ο άνθρωπος (χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου) είναι μια τεράστια πηγή έμπνευσης και ένα ψυχαναλυτικό ταξίδι.

C. N.: Στην ενήλικη ζωή μας πιστεύετε πως παραμένουμε ακόμη όλοι κατά βάθος «βρέφη»; Πρέπει να αποχωριστούμε αυτήν μας την συνήθεια για να καταλήξουμε στην πραγματική αλήθεια; Ή είναι κάτι που μας κρατάει ακόμα την περασμένη αθωότητά μας;

Α. Β.: Δεν πρόκειται για κάποια συνήθεια, ούτε προσπάθεια για την απόκρυψη κάποιας μεγάλης αλήθειας, το γεγονός ότι παραμένουμε βρέφη. Άλλωστε στην ψυχολογία θεωρείτε πως ο άνθρωπος κουβαλάει τον γονέα, τον ενήλικα και το παιδί πάντα μέσα του.

C. N.: Ποιο είναι το τελικό ζήτημα που θέλετε να θέσετε μέσα από αυτή τη σειρά έργων, κυρίως στο κομμάτι της σημερινής κοινωνίας μας;

Α. Β.: Το μεγαλύτερο προτέρημα που θα μπορούσε να έχει ένας σύγχρονος άνθρωπος είναι η αφυπνισμένη συνείδηση, ώστε να αναγνωρίζει τους μηχανισμούς χειραγώγησης που χρησιμοποιεί το σύστημα και να μπορεί να αποφασίζει ή όχι την υποταγή του σε αυτούς.

Info: Η Αγγέλικα Βαξεβανίδου γεννήθηκε στο Νταχάου της Γερμανίας το 1974. Τα έτη 1994-1999 σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο εργαστήριο του Θεόδωρου Παπαγιάννη και το 1996-1997 με το πρόγραμμα Erasmus σπούδασε  στην Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου με καθηγητή τον Heribert Sturm. Τα έτη 2000-2002 ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές “art in context” στο Universiteat der Κuenste στο Βερολίνο. Έχει στο ενεργητικό της 7 ατομικές εκθέσεις και συμμετοχή σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Πάρο.