Η ταινία «Αγάπη Μόνο» αποτελεί αυτόνομο μέρος της τριλογίας του Όσλο (Oslo Trilogy) που συναποτελείται από τις ταινίες SEX- Όσα λένε οι άνδρες μεταξύ τους, και DREAMS (Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου). Αποτελεί το πιο συγκινητικό κομμάτι της τριλογίας επικεντρώνοντας στην αγάπη για τους άλλους και τον εαυτό μας, στη σημασία της ενσυναίσθησης και της ανάγκης μας για ελευθερία.
Βρισκόμαστε σε ένα καλοκαιρινό φωτεινό Όσλο, όπου γνωρίζουμε τη Μαριάν, μια πραγματίστρια γιατρό και τον Τορ, έναν συμπονετικό νοσοκόμο που αποφεύγουν τις συμβατικές σχέσεις. Ένα βράδυ μετά από ένα ραντεβού στα τυφλά, η Μαριάν συναντά κατά τύχη τον Τορ στο φέρι. Ο Τορ, που συχνά περνά τα βράδια του ψάχνοντας περιστασιακές σχέσεις με άνδρες, μοιράζεται μαζί της τις θετικές εμπειρίες του. Εμπνευσμένη από την οπτική του γύρω από τις σχέσεις επιχειρεί να δοκιμάσει αν οι αυθόρμητες σύντομες σχέσεις μπορεί να είναι μια καλή επιλογή και για εκείνη. Την ίδια στιγμή το Όσλο ετοιμάζεται να γιορτάσει την εκατονταετηρίδα του.
Ο σπουδαίος Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ, σταθερός ανατόμος της πολυπλοκότητας των ανθρώπινων σχέσεων (I Belong, Το νου σου στα παιδιά), ανατέμνει εδώ, διεισδυτικά και βαθιά συγκινητικά και με διαλόγους αληθινό κέντημα, τους παράξενους δρόμους και τρόπους με τους οποίους σχετιζόμαστε μεταξύ μας καθώς αποζητούμε το ανθρώπινο «ιερό δισκοπότηρο», την αγάπη, που συχνά κάποιοι συνδέουν με την απώλεια της αυτονομίας, και αναρωτιέται πόσο αλήθεια είναι αυτό. Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΟ.
Ταυτότητα ταινίας
Αγάπη Μόνο / Kjærlighet / Love
- Σκηνοθεσία / Σενάριο: Ντάγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ
- Φωτογραφία: Σεσίλιε Σέμεκ
- Μοντάζ: Γενς Κρίστιαν Φόντσταντ
- Μουσική: Πέντερ Κιέλσμπι
- Πρωταγωνιστούν: Αντρέα Μπρέιν Χόβιγκ, Τάγιο Σιτταντέλα Γιάκομπσεν, Μάρτε Ενγκεμπρίγκτσεν, Τόμας Γκουλεστάντ, Λαρς Γιάκομπ Χολμ
- Διάρκεια: 119 λεπτά
- Γλώσσα: Νορβηγικά
- Υπότιτλοι: Ελληνικά
- Έγχρωμο
- Έτος Παραγωγής: Νορβηγία
- Χώρα Παραγωγής: 2024
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Είναι μια ρομαντική ταινία που εξερευνά τη σεξουαλικότητα, τις σχέσεις και την αγάπη, με κεντρικούς χαρακτήρες μία ετεροφυλόφιλη γιατρό και έναν ομοφυλόφιλο νοσοκόμο. Από πολλές πλευρές η ταινία είναι ουτοπική: μιλάει για την επιθυμία να βρεθούμε κοντά σεξουαλικά και συναισθηματικά με τους άλλους χωρίς απαραίτητα να συμμορφωνόμαστε με τις κοινωνικούς συμβατικούς δεσμούς που ορίζουν τις σχέσεις. Η ταινία εστιάζει στη γυναικεία σεξουαλικότητα που φαίνεται να υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους και αμφισβήτηση από γυναίκες και άνδρες. Δεν έχουμε ακόμα φτάσει σε ένα σημείο όπου οι γυναίκες μπορούν να κάνουν επιλογές γύρω από τη σεξουαλικότητά και την ερωτική τους ζωή χωρίς να πρέπει να δώσουν εξηγήσεις ή να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Η ταινία επίσης προτείνει ότι ορισμένες εμπειρίες και πρακτικές της γκέι κοινότητας μπορεί να προσφέρουν αξιόλογες προτάσεις στην ευρύτερη κοινωνία.
Αλλά στον πυρήνα της, το βασικό θέμα της ταινίας είναι πώς να κάνουμε το καλό. Πιστεύω ότι η μυθοπλασία παίζει έναν καθοριστικό ρόλο στο να οραματιστούμε εναλλακτικούς κόσμους και προοπτικές. Επιτρέπει στους ανθρώπους να εκφράζουν τους εαυτούς τους και να δρουν με τρόπους συχνά ασυνήθιστους. Για μένα, μια σημαντική λειτουργία της μυθοπλασίας είναι να εμπνέει νέους τρόπους σκέψης στην πραγματική ζωή. Με την ταινία ΑΓΑΠΗ ΜΟΝΟ και με όλη την τριλογία, ο πρωταρχικός στόχος μου είναι να μεταδώσω το μήνυμα ότι νέοι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς είναι δυνατοί.
