Επί έξι χρόνια, από το 2014 έως το 2020, ο φακός της Hassid παρακολουθούσε τη Samar, τη Majdoleen, την Aya και τη Saja και στο Τελ Αβίβ και στις γενέτειρές τους (Ναζαρέτ, Καφρ Κάνα και Καφρ Κάρα) όπου η πλειονότητα του πληθυσμού είναι Άραβες. Οι τέσσερις νεαρές ήταν φοιτήτριες στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, «ενός πανεπιστημίου που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του παλαιστινιακού χωριού Σέικ Μουνίς» όπως γράφει η ίδια η Hassid στον πρόλογο του λευκώματος που εξέδωσε ο ολλανδικός οίκος και γκαλερί Schilt Publishing and Gallery.

Ήταν το 2014 που η φωτογράφος πρωτοσυνάντησε τη Samar Qupty – σήμερα πολύ γνωστή ηθοποιό – η οποία είχε μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο έχοντας κάνει σπουδές κινηματογράφου και βίντεο. «Τη θαύμασα τη Samar από την πρώτη στιγμή, για την εμφάνισή της και τις έξυπνες και σταθερές απόψεις της» λέει η Hassid. Η φωτογράφος ρώτησε τη Samar κατά πόσον θα μπορούσε να τη φωτογραφήσει. Η Samar συνέναισε αμέσως και συνέστησε τη Hassid στην ξαδέλφη της και σε φίλες της για να συμμετάσχουν και εκείνες στο πρότζεκτ. Της άρεσε η ιδέα αυτής της συνεργασίας και είπε: «Έχει ενδιαφέρον να δω πώς εσύ, ο Άλλος, μας βλέπεις. Και πώς εμείς βλέπουμε εσένα. Αυτή είναι η αρχή κάθε λύσης – βλέποντας την άλλη πλευρά».

Η Hassid παρατηρούσε τις τέσσερις γυναίκες και από κοινού επέλεγαν τοποθεσίες για φωτογράφιση. Κατά παράκληση της φωτογράφου, οι τέσσερις εμφανίζονται με διαφορετικό ντύσιμο. Ο φακός της κατέγραφε κατά μόνας, ανά δύο ή και τις τέσσερις μαζί. Στη συνέχεια, συζητούσαν για τις φωτογραφίες, αν θα πρέπει να απαλείψουν κάποιες ή να προσθέσουν κάποιες άλλες ώστε να αφηγηθούν μια «ιστορία» την οποία η Hassid περιγράφει ως «μια περίπλοκη και καινούργια πραγματικότητα» της χώρας της, του Ισραήλ. Κάποιες φορές, ο φακός της Hassid καταγράφει λεπτομέρειες όπως το εσωτερικό ενός ψυγείου ή το ράφι ακριβώς πάνω από το τζάκι όπου υπάρχουν φωτογραφίες φίλων και DVD.

Στον λογαριασμό της Iris Hassid στο Instagram μπορεί κανείς να δει κάποιες από τις φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο λεύκωμα.

Στο «A place of Our Own», τις φωτογραφίες συνοδεύουν φράσεις από κουβέντες που είχε η Hassid με τις τέσσερις νεαρές. Όταν, μια μέρα, η φωτογράφος ρώτησε τη Saja αν εγκρίνει μια φωτογραφία της στην οποία πίσω από την ίδια ήταν ορατή η σημαία του Ισραήλ, η Saja απάντησε: «Δεν ξέρω γιατί συνεχίζεις να με ρωτάς αν εγκρίνω αυτή τη φωτογραφία. Συνεχώς σκέφτομαι: Ποιο είναι το πρόβλημα με τη φωτογραφία; Δείχνω παράξενη; Είναι απλά μια σημαία. Είμαι Άραβας που ζω στο Ισραήλ, και αυτή είναι η σημαία του κράτους. Απλά, αποκαλώ τον εαυτό μου “ Άραβα από το Ισραήλ”, όχι “ Παλαιστίνιο Άραβα”. Δεν έχω σχέση με ισραηλινές ρίζες ούτε τόσο πολύ με παλαιστινιακές ρίζες. Δεν πρόκειται να περιφέρομαι δημόσια κρατώντας μια Παλαιστινιακή σημαία ή μια σημαία του Ισραήλ».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ