Το πολυβραβευμένο ‘κινηματογραφικό σαμποτάζ’ του Kamal Aljafari (Καμαλ Αλτζαφάρι) που επιχειρεί να ανακτήσει και να αποκαταστήσει τις λεηλατημένες μνήμες της παλαιστινιακής ιστορίας από τον Ισραηλινό στρατό.

Ο Ντεριντά, στο βιβλίο του, Η έννοια του αρχείου, εξετάζει σημαντικά ερωτήματα που θέτουν τα αρχεία ως θεματοφύλακες της μνήμης. Το Μια ταινία Φιντάι απαντά με σπαρακτικό τρόπο σε αυτά τα ερωτήματα. Το 1982 στη Βηρυτό, ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε τα αρχεία του Παλαιστινικού Κέντρου Ερευνών. Τα ιστορικά τεκμήρια και το οπτικοακουστικό υλικό ονοματίστηκαν και καταλογραφήθηκαν εκ νέου σύμφωνα με τις επιθυμίες των καινούργιων τους θεματοφυλάκων του IDF.

Σύμφωνα με τον Νίκολας Φεoντόροφ: «Το Μια ταινία Φιντάι προτείνει μια αντιθετική αφήγηση για να επαναφέρει τα ίχνη της λεηλατημένης ιστορίας της Παλαιστίνης. Ο Καμαλ Αλτζαφάρι ξανακοιτάζει από τη δική του σκοπιά αυτές τις εικόνες –αποκλειστικά από φιλμικό και τηλεοπτικό υλικό– και υπογραμμίζει το ιδιότυπο καθεστώς τους και τον τρόπο ύπαρξης τους ως πολιτικά αντικείμενα».

Απόσπασμα από το άρθρο “A Fidai Film | Το σινεμά ως Φορέας Συλλογικής Μνήμης και Αντίστασης”

[…] Στο Μια ταινία Φιντάι [/ A Fidai Film] βλέπουμε εικόνες και πριν από τη Nakba, παρουσιάζοντας βιαιοπραγίες που έχουν διαπραχθεί εις βάρους του λαού της Παλαιστίνης και από τους Βρετανούς. Στην πραγματικότητα περιδιαβαίνουν από μπροστά μας στιγμιότυπα από σχεδόν ολόκληρο τον 20ό αιώνα – χωρίς χρονολογική σειρά – και χωρίς να μας δίνονται χρονολογίες και τοπωνύμια. Στην ταινία επίσης απουσιάζει μια κεντρική αφήγηση.

Οι εικόνες μας έρχονται επεξεργασμένες με ένα κόκκινο χρώμα: άλλοτε δηλωτικό του αίματος που έχει χυθεί, και άλλοτε για να διαγραφούν οι ισραηλινές λεζάντες στο αρχειακό υλικό, ή τα πρόσωπα των αποικιοκρατών.

Εξαιρετικά προσεγμένος είναι και ο ήχος της ταινίας, μιας και σύμφωνα με τον κινηματογραφιστή είναι το μέσο που επιτρέπει καλύτερα την ενσυναίσθηση – «Όταν ακούμε κάποιον να υποφέρει, σκεφτόμαστε λιγότερο το χρώμα του δέρματός του».

Ο Αλτζαφάρι σε συνέντευξή του επίσης έχει πει πως θεωρεί πως «ρόλος του καλλιτέχνη ή του σκηνοθέτη είναι να δείχνει τον βυθό του ωκεανού και όχι να τον περιγράφει». Η ταινία πάντως αναδεικνύει ένα μοτίβο βίας και καταπίεσης. Οι συλλογικές τιμωρίες, για παράδειγμα, όπως και οι μαζικές συλλήψεις αντρών, ή οι ολικές καταστροφές χωριών στα οποία έχει σημειωθεί αντίσταση, αποτελούσαν πρακτικές των Βρετανών που υιοθετήθηκαν από τους Ισραηλινούς και εφαρμόζονται μέχρι σήμερα. Το φιλμ καταφέρνει έτσι, να αντηχεί γνώριμο σε όλους και όλες που υφίστανται την καταπίεση του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας. […]

Διαβάστε το όλο εδώ.

Ταυτότητα ταινίας
Μια ταινία Φιντάι / A Fidai Film

  • Πρωτότυπος Τίτλος: A Fidai Film
  • Έτος: 2024
  • Χώρα: Παλαιστίνη, Γερμανία, Κατάρ, Βραζιλία, Γαλλία
  • Διάρκεια: 78′
  • Σκηνοθεσία: Kamal Aljafari
  • Μοντάζ: Kamal Aljafari, Yannig Willmann
  • Μουσική: Simon Fisher Turner
  • Ήχος: Attila Faravelli, Jochen Jezussek
  • Παραγωγή: Kamal Aljafari, Flavia Mazzarino
  • Χρώμα: Έγχρωμη & Ασπρόμαυρη
  • Ήχος: Με Ήχο
  • Γλώσσα: Αραβικά, Αγγλικά, Εβραϊκά

Βραβεία & Διακρίσεις
-Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Διαγωνιστικό Burning Lights του Visions du Réel
-Συμμετοχή στα: BFI Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λονδίνου, Viennale-Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βιέννης, IDFA Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Άμστερνταμ

Kαμάλ Αλτζαφάρι – Πληροφορίες για τον σκηνοθέτη

Ο Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Kαμάλ Αλτζαφάρι (Kamal Aljafari) σπούδασε στο Kunsthochschule für Medien της Κολωνίας και σήμερα ζει στο Βερολίνο. Έχει διδάξει σκηνοθεσία στο The New School (Νέα Υόρκη) και στο DFFB (Βερολίνο). Είναι υπότροφος του Institute for Ideas and Imagination του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Τον Μάιο του 2024, το IndieLisboa αφιέρωσε αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του. Το 2024 η ταινία του UNDR επιλέχθηκε στο IFFR στο Ρότερνταμ και το Μια ταινία Φιντάι στο Visions du Réel, όπου κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Διαγωνιστικό Burning Lights. Ο Aλτζαφάρι αυτή τη στιγμή εργάζεται πάνω σε μια ταινία μυθοπλασίας που θα γυριστεί στη Γιάφα.

Διαβάστε επίσης:

A Fidai Film | Το σινεμά ως Φορέας Συλλογικής Μνήμης και Αντίστασης