Τα χρόνια της δικτατορίας έχουν περάσει στη συλλογική μας μνήμη ως μια εποχή καθολικού ζόφου και απόλυτης πολιτιστικής οπισθοδρόμησης. Στις 21 Απριλίου 1967, η ελληνική κοινωνία μπαίνει στον «γύψο». Τα φώτα σβήνουν, ο φόβος εξαπλώνεται και οι άνθρωποι σωπαίνουν …ως τις 24 Ιουλίου 1974. Είναι όμως έτσι; Όχι ακριβώς! Κόντρα στις κυρίαρχες πολιτικές συνθήκες, σ’ ένα βαθμό και εξαιτίας τους, η «χουντική επταετία» θα αποδειχθεί απρόσμενα γόνιμη και δημιουργική. Την τετραετία 1970-1973, η Ελλάδα βιώνει ένα λαμπερό δημιουργικό τσουνάμι, ένα πνευματικό και πολιτιστικό Big Bang. Το πολιτικό σκοτάδι κυοφορεί μια ζωντανή, εκρηκτική και κυρίως ανοιχτή και δημόσια δημιουργικότητα. Αντί για μια μαύρη τρύπα που καταβροχθίζει τα γράμματα και τις τέχνες, ξεδιπλώνεται μπροστά μας ένα φωτεινό και πολύβουο σύμπαν όπου εκδίδονται σπουδαία βιβλία, πολλαπλασιάζονται τα βιβλιοπωλεία και οι εκδοτικοί οίκοι, ηχογραφούνται διαχρονικής αξίας δίσκοι, γυρίζονται ρηξικέλευθες ταινίες, ανεβαίνουν πρωτοποριακές θεατρικές παραστάσεις και πραγματοποιούνται εντυπωσιακές εικαστικές εκθέσεις. Όσοι βίωσαν αυτή την άνθηση την ανακαλούν με ενθουσιασμό: «Ήτανε μια μαγεία». Πώς όμως έγινε δυνατό κάτι τέτοιο; Και πώς καταλήξαμε να πιστεύουμε ακριβώς το αντίθετο;
To Big Bang, 1970-1973 είναι μια πολυπρόσωπη, πολύχρωμη και μαγευτική τοιχογραφία, ένα γοητευτικό χρονικό μιας απροσδόκητης πνευματικής και πολιτιστικής άνοιξης που υπήρξε παράλληλα κι ένας θρίαμβος της ανθρώπινης δημιουργικότητας πάνω στην ανελευθερία. Καρπός εκτεταμένης και πολυδιάστατης έρευνας, συνδυάζει εργαλεία όπως η ιστορική και πολιτική ανάλυση, η πολυφωνική αφήγηση και η βιογραφική προσέγγιση. Αντί για τις συνηθισμένες περιγραφές της χούντας, αποκαλύπτει τις απρόσμενες και συχνά παράδοξες διεργασίες που κατάφεραν να γονιμοποιήσουν πνευματικά μια συνθήκη πολιτικού αυταρχισμού. Εστιάζει στις τεκτονικές διεργασίες που εμφύσησαν στην ελληνική κοινωνία ζωντάνια και δυναμισμό, διαμορφώνοντας την αναγκαστική της συμβίωση με την δικτατορία. Πρωτότυπη και ανατρεπτική ανάγνωση μιας περιόδου που συχνά πιστεύουμε πως γνωρίζουμε καλύτερα απ’ ό,τι στ’ αλήθεια ισχύει, το Big Bang, 1970-1973 αφουγκράζεται και καταγράφει τις αναπάντεχες διαδρομές της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής στα χρόνια της δικτατορίας.
Ένα βιβλίο που θα ξαφνιάσει, θα συζητηθεί και θα εμπνεύσει.
Η έκδοση συμπληρώνεται με πλούσιο αρχειακό και φωτογραφικό υλικό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
- Νατάσα Τριανταφύλλη
Η Νατάσα Τριανταφύλλη έχει σπουδάσει κοινωνιολογία και θέατρο. Το 2013 έκανε το ντεμπούτο της ως σκηνοθέτης με την Αντιγόνη του Σοφοκλή στο Μουσείο Μπενάκη. Έχει επίσης σκηνοθετήσει τα έργα: Περιμένοντας τον Godot του Σ. Μπέκετ (2016) στο Μουσείο Μπενάκη, Αδερφοί Καραμάζοφ του Φ. Ντοστογιέφσκι (2014), Ιούλιος Καίσαρας του Ο. Σαίξπηρ (2018), Το χρονικό του χρόνου του Σ. Χώκινγκ (2020) στο Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, Σπουδαία ερείπια των Σ. Καβαλλιεράκη και Α. Κουτσολαμπρόπουλου (2020) στο Εθνικό Θέατρο,Δαναΐδες του Α. Κάλβου (2019), και Σχέδιο Μάρσαλ- A path of perspectives της ίδιας και της Δ. Μητροπούλου (2023) στο Φεστιβάλ Αθηνών, Τα Μαγικά Μαξιλάρια του Ε. Τριβιζά (2021) και το Θέλω να δω τον Πάπα! του Θ. Σακελλαρίδη (2025) στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Με τον Στάθη Καλύβα συνεργάστηκαν στο Ρηξικέλευθο (2024) στο Μέγαρο Μουσικής.
- Στάθης Ν. Καλύβας
Ο Στάθης Ν. Καλύβας είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου κατέχει την έδρα Gladstone, και εταίρος (fellow) του Κολλεγίου All Souls. Ως το 2018 ήταν καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale, στην έδρα Arnold Wolfers. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Καταστροφές και Θρίαμβοι: οι 7 Κύκλοι της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας (Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2015) και Εμφύλια Πάθη: 23 Ερωτήσεις και Απαντήσεις για τον Εμφύλιο (με τον Νίκο Μαραντζίδη, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2015). Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία Πού είμαστε και πού πάμε; Διατρέχοντας την κρίση(2009-2016) και ατενίζοντας το μέλλον(2016), Το ελληνικό όνειρο: Μια συζήτηση με τον Κώστα Γιαννακίδη για το παρελθόν και το μέλλον της Ελλάδας(2020).
