Μία αποκαλυπτική, μεταμορφωτική διαδρομή, μια αλληγορία για το πέρασμα του χρόνου.
Είναι το τρένο των “9.25”, με την έννοια της αναχώρησης του δρομολογίου.
Είναι αφιερωμένη σε εκείνες τις στιγμές που σταματάς, κοιτάς γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι το χρόνο να τρέχει και να τα παρασύρει όλα. Τα πάντα. Αόρατη δύναμη, γκρεμίζει βεβαιότητες και σκηνοθετεί τα πιο τρελά σενάρια, χωρίς να σηκώνει αντιρρήσεις. Και φτάνει μια στιγμή που έχεις ανάγκη να υψώσεις το ανάστημά σου, να πεις: “εγώ τώρα, περίμενε, να πάμε με το ρυθμό μου, μη με τρέχεις, μη με σταματάς, μη με πηγαίνεις” .
9.25: Η στιγμή της αναχώρησης , η βία της αναχώρησης, η βία του “αφήνω πίσω”, η αναγκαιότητα του αφήνω πίσω, του πάω αλλού, η αναγκαιότητα της αναγέννησης, ενός νέου κύκλου ζωής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επειδή μάλλον υπάρχει αυτή η δύναμη και η δυνατότητα, της επανέναρξης, να μπορούμε να το ξαναπάρουμε τη ζωή απ’ την αρχή. Όπως λέει κι ο φιλόσοφος: “Κάθε μέρα είμαστε μια μέρα φτωχότεροι και η αντίληψη της τόσο γοργά περαστικής ύπαρξής μας θα μας έκανε ίσως τρελούς, αν δεν αισθανόμασταν μυστικά, στα πιο μύχια του είναι μας, πως είμαστε κάτοχοι της αστείρευτης πηγής της αιωνιότητας, που μας επιτρέπει να ανανεώνουμε αδιάκοπα τη ζωή.”
Χορογραφία – Δημιουργία: Κι όμΩς κινείται
Πρωτότυπη μουσική: Κλέων Αντωνίου και η ομάδα
Σχεδιασμός σκηνικών και κατασκευή: Σταύρος Μάνεσης
Κοστούμια: Φανή Μουζάκη και η ομάδα
Φωτισμοί – Βίντεο: Μαρία Αθανασοπούλου
Βοηθός χορογράφων: Ιωάννα Παρασκευοπούλου
Ερμηνεύουν οι Νώντας Δαμόπουλος, Αντιγόνη Λινάρδου, Νίκος Μάνεσης και Χριστίνα Σουγιουλτζή
Συμμετέχουν: Λουκάς Αβραμίδης, Μάρθα Αρναούτογλου, Μαρία Βλάχου, Μελίνα Γκαζά, Παρθένα Ελευθεριάδου, Μαριάννα Καλπακτσόγλου, Αναστάσιος Κορκός, Ναταλία Μπαρούς, Αγγελική-Ιωάννα Παππά, Αντιγόνη Σουλάκου, Πολυξένη Σταθούλη
Μουσικοί επί σκηνής: Κλέων Αντωνίου, Peter Jacques, Γιώργος Αμέντας
Συντονισμός – Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi