Το βιβλίο του Αλέξανδρου Κεφαλά, Μια ματιά στον κόσμο της Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λέμβος.

“Ενίοτε κάποιος συμπαθεί περισσότερο τους ανόητους ανθρώπους για την ανοησία τους παρά τους σοφούς για τη σοφία τους” έγραψε η Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, η λιγότερο διαδεδομένη Αγγλίδα συγγραφέας του 19ου αιώνα στη χώρα μας. Σύγχρονες ομότεχνες της, όπως οι αδελφές Μπροντέ, η Τζορτζ Έλιοτ και η κατά μία γενιά μεγαλύτερη της Τζέιν Όστεν, έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί πολλάκις, με αποτέλεσμα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έχει έρθει σε επαφή με ένα μεγάλο μέρος του έργου τους. Όμως από το ογκώδες λογοτεχνικό έργο της κυρίας Γκάσκελ -έξι μεγάλα μυθιστορήματα, εννέα νουβέλες και πλήθος μικρών διηγημάτων και άρθρων σε εφημερίδες- μονάχα ένα μικρό μέρος κυκλοφορεί μεταφρασμένο στην ελληνική αγορά, με ηχηρές μάλιστα απουσίες, όπως το τελευταίο και κατά πολλούς μελετητές εμβληματικό της μυθιστόρημα “Wives and Daughters”. […]


Ο Αλέξανδρος Κεφαλάς γεννήθηκε στα Εξάρχεια το 1977. Είναι απόφοιτος του Αμερικάνικου Κολεγίου της Ελλάδας στον τομέα της Ιστορίας της Τέχνης. Στο παρελθόν εργάσθηκε ως επιμελητής έκθεσης σε γκαλερί των Αθηνών, ενώ ασχολήθηκε παράλληλα με τη διδασκαλία της ιστορίας της τέχνης. Στα ελληνικά γράμματα εμφανιστηκε το 2007. Έχει γράψει ιστορικό & σύγχρονο μυθιστόρημα, διηγήματα και ποίηση. Δεν του αρέσουν οι ταμπέλες “μυθιστοριογράφος”, “διηγηματογράφος”, “ποιητής”, το λογοτέχνης τα καλύπτει όλα. Το 2012 συνεργάσθηκε με το λογοτεχνικό fanzin “Αστυδρόμος” ενώ για τρία χρόνια υπήρξε υπεύθυνος λογοτεχνικής αξιολόγησης των εκδόσεων Λέμβος. Κατά καιρούς συμμετέχει με κείμενα του στον διαδικτυακό τόπο tobiblio.net (“Λογογραφήματα”) και στο έντυπο ποιητικό fanzin “Ποιητές χωρίς ποιήματα.


Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.