Για να ανακαλύψουμε νέους ορίζοντες, πρέπει να έχουμε το θάρρος να χάσουμε τη θέα της ακτής. Με αυτό το κίνητρο, νέοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, μουσικοί, ενδυματολόγοι, χορευτές, λαμβάνουν μέρος κάθε χρόνο σε κάτι που μοιάζει με καλλιτεχνικό υπερμαραθώνιο. Πολλοί ξεκινούν, μα λίγοι καταφέρνουνε να τερματίσουν ενώ σε κάποιους δεν αναγνωρίζεται καν η συμμετοχή. Αυτό που ενθαρρύνει είναι πως σε μια χώρα που αδειάζει από φαντασία, υπάρχουν πυρήνες δημιουργών που έχουν κάτι να προτείνουν προκειμένου να αναστήσουν από τις στάχτες του το καταπατημένο πρόσωπο της παραστατικής μας τέχνης. Το αυριανό ρεύμα φυσάει σήμερα μέσα στα θέατρα, τους κινηματογράφους, τα βιβλιοπωλεία και τις εκθέσεις και οφείλουμε να ενισχύσουμε την ελπίδα και την αυτοπεποίθηση εκείνων που έχουν βαλθεί να κάνουνε καλύτερο τον κόσμο.

Πολλές φορές η εξέλιξη δεν έρχεται μ’ ένα βήμα προς τα εμπρός μα μ’ ένα βλέμμα προς τα πίσω. Η αναφορά στο κλασικό αποτελεί ανάγκη να μεταλαμπαδεύσουμε τη γνώση όσων κατέβηκαν σε προηγούμενους σταθμούς, σ’ αυτούς που έρχονται να πάρουν τη θέση τους στο ξεχωριστό αυτό ταξίδι που λέγεται Ελληνικό Θέατρο. Αυτό ακριβώς οδηγεί και τη φετινή επιλογή της ομάδας θεάτρου seveneleven. Η μεταφορά του κλασικού κοντά στις αισθήσεις του σύγχρονου ανθρώπου που τρέφεται από έναν χείμαρρο εικόνων τον οποίο αδυνατεί να επεξεργαστεί. Ρυθμοί μιας άλλης εποχής, στη «Δωδέκατη Νύχτα» μιας μαγευτικής Ιλλυρίας για την οποία υπεύθυνος είναι ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ – ο πιο οικουμενικός θεατρικός συγγραφέας – και φορείς του κειμένου ηθοποιοί που προσπαθούν να ξεκολλήσουν από το αποτυχημένο κυβιστικό κολάζ της εποχής που απαιτεί μεν την πολύπλευρη παρατήρηση μα υποχρεώνει σε δισδιάστατες απεικονίσεις ενός ξέφρενου ρυθμού που μας κάνει να φαντάζουμε στατικοί.

Για όσους δίστασαν, για όσους απογοητεύτηκαν, για όσους συνεχίζουν να ελπίζουν, ακόμη κι αν ο χρόνος στέκει βλοσυρός αντίπαλος στην άνιση αυτή παρτίδα, οφείλουμε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε το δικαίωμα στο όνειρο και με υπομονή και επιμονή να μένουμε αφοσιωμένοι στην αβεβαιότητα.

Info: Ο Νότης Παρασκευόπουλος είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Αρμένη. Έχει παίξει σε έργα των Βάλεντιν, Φρέιν, Μαριβώ, Σνίτσλερ, Ρόουζ, Σαίξπηρ κ.α.. Μετά το πέρας των θεατρικών του σπουδών ίδρυσε την ομάδα θεάτρου seveneleven και υπέγραψε την πρώτη του σκηνοθεσία με το έργο «Ο Θάνατος του Περικλέους» του Δημητρίου Κορομηλά. Ακολούθησαν τα έργα «Το Παιχνίδι του Έρωτα και της Τύχης» του Μαριβώ και «Ο Κύκλος του Έρωτα» του Άρθουρ Σνίτσλερ. Παράλληλα με την σκηνοθεσία, έχει μεταφράσει για το θέατρο έργα των Μπιν, Μαριβώ, Σνίτσλερ, Cullen και Σαίξπηρ. Την φετινή θεατρική περίοδο ενσαρκώνει τον Φέστε στην «Δωδέκατη Νύχτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο Θέατρο ΠΚ, υπογράφοντας παράλληλα τη μετάφραση αλλά και τη σκηνοθεσία της παράστασης.

 

Το έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Δωδέκατη Νύχτα παρουσιάζεται στο Θέατρο ΠΚ από την ομάδα θεάτρου seveneleven