Η παράσταση «Δυο γυναίκες χορεύουν», που εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς και που ο ίδιος ο συγγραφέας του έργου την χαρακτήρισε ως «την καλύτερη εκδοχή που είδε ποτέ», ξανασηκώνει αυλαία, από τη Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014, σε ένα από τα ατμοσφαιρικότερα θέατρα της Αθήνας, το θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης.

Δύο σπουδαίες γυναίκες ηθοποιοί που «χόρεψαν» με τις ερμηνείες τους υπό την συγκινητική σκηνοθετική προσέγγιση του Τάσου Ιορδανίδη, επανέρχεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Ιλίσια – Βολανάκης. Η σπουδαία θεατρίνα με τις αμέτρητες επιτυχίες, Χρυσούλα Διαβάτη, και η Θάλεια Ματίκα, μία από τις  καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, μας υποδέχονται, θεατές σ’ ένα ντουέτο που χαρακτηρίστηκε ως «ρεσιτάλ για δύο».

Οι γυναίκες του Ζουρνέτ μπορούν να σε κάνουν να γελάς, μπορεί να μην αντέχουν η μία την άλλη, μπορεί να ψάχνουν απεγνωσμένα για τα τούνελ που τις γυρνούν καρφί στην παιδική ηλικία, είναι όμως απ’ αυτές τις γυναίκες που ξέρουν να χορεύουν ένα χορό λυτρωτικό, όπου το κωμικό με το τραγικό ενώνονται κι όπου τα κορίτσια, όσα χρόνια κι αν περάσουν, μένουν για πάντα νέα.

Ο Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ζουρνέτ γεννήθηκε το 1940 στη Βαρκελώνη και σήμερα θεωρείται ο «Πάπας» του Καταλανικού θεάτρου και ένας από τους κορυφαίους της σύγχρονης θεατρικής ισπανικής γραφής. Το έργο «Δύο γυναίκες χορεύουν» το έγραψε …τυχαία όταν το βλέμμα του «συνέλαβε» μια ηλικιωμένη γυναίκα που παθιασμένα αγόραζε παιδικά κόμικ από ένα μαγαζί μεταχειρισμένων, θέαμα που τον έκανε να καρδιοχτυπήσει. Ως αποτέλεσμα γεννήθηκε μια κομεντί κομμένη και ραμμένη για ηθοποιούς που ξέρουν να ισορροπούν πάνω σε κλωστές, με το χιούμορ και τη συγκίνηση να εναλλάσσονται γοργά. Αυτό συνέβη το 2008 κι από τότε απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και διακρίσεις (π.χ. βραβείο Max καλύτερου έργου και παράστασης 2012), ενώ το συγκεκριμένο ανέβασμα αποτελεί την πρώτη επαγγελματική παράστασή του σε ελληνική σκηνή. Πέρυσι, ο συγγραφέας παρευρέθηκε στην πρεμιέρα της παράστασης και δήλωσε: «Το έργο -πέρα από τη χώρα του- έχει παιχτεί στην Αργεντινή, την Ιταλία και την Αγγλία, μα το ελληνικό ανέβασμα και οι ερμηνείες των δύο υπέροχων πρωταγωνιστριών ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου. Θα μπορούσα να τις χαζεύω πάνω στη σκηνή για πολλές ώρες. Τους συνιστώ να μάθουν επειγόντως ισπανικά, καθώς μου φαίνεται πως μπορούν να γίνουν οι νέες “μούσες” του Αλμοδοβάρ».

Περίληψη πλοκής:

Η ηλικιωμένη είναι μία δύστροπη γυναίκα που ζει απομονωμένη από τον κόσμο σε ένα ρημαγμένο διαμέρισμα.  Η νεαρή είναι μια κοπέλα που ζει με ένα ένοχο μυστικό, το οποίο την έχει στοιχειώσει αποκόπτοντάς την από την κοινωνική ζωή. Οι δυο τους αναγκάζονται να συνυπάρξουν, όταν η κόρη της ηλικιωμένης προσλαμβάνει τη νεαρή, για να καθαρίζει και να τακτοποιεί το σπίτι της μητέρας της. Οι γυναίκες αυτές αποφασίζουν να «χορέψουν», όχι στο ρυθμό που τους υπαγορεύει ο περίγυρος αλλά στο ρυθμό που επιλέγουν οι ίδιες, σ’ ένα έργο – ύμνο για την ζωή και την έννοια της αγάπης.

Πρωταγωνιστούν:

Χρυσούλα Διαβάτη

Θάλεια Ματίκα

Συντελεστές:

Μετάφραση: Els de Paros

Σκηνοθεσία: Τάσος Ιορδανίδης

Σκηνογραφία-Φωτιστικός σχεδιασμός: Γκάι Στεφάνου

Κοστούμια: Ειρήνη Τσακίρη

Μουσική επιμέλεια: Αντώνης Αντωνάκος – Τάσος Ιορδανίδης

Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς

Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo


Διάρκεια: 100′