Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη το βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη με τίτλο «1821: Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε».

Μια νέα αφήγηση της Επανάστασης, απλή, χυμώδης, ζωηρόχρωμη, καρφώνει στον νου του αναγνώστη τα κύρια σημεία του πολέμου, αναδεικνύει τη δράση των ευρωπαϊκών Δυνάμεων και, παρουσιάζοντας ανάγλυφες τις ροπές που διαιωνίστηκαν, δείχνει την ανάγκη να μάθουμε, ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε. Με τις αδρές γραμμές της αποτελεί βοήθημα για όποιον πλησιάζει πρώτη φορά την Ελληνική Επανάσταση. Με τις νέες οπτικές γωνίες που εισάγει προκαλεί τον γνώστη σε αντίλογο.

Ευκολοδιάβαστη αλλά όχι επιφανειακή, η μικρή αυτή Ιστορία, σαν καλό μυθιστόρημα, σε καλεί να ονειροπολήσεις, να οργιστείς, να θαυμάσεις, κυρίως όμως να σκεφτείς, να κρίνεις, να αμφισβητήσεις, να αντιπαραθέσεις, έτσι ώστε να πλησιάσεις το παρελθόν µε την καυτή συνείδηση ότι ζει και δρα ακόμη σήμερα, οπότε, αν µεν το γνωρίζεις, μπορείς να το χαλιναγωγήσεις, ενώ αν το αγνοείς, το αφήνεις ανεξέλεγκτο να προσδιορίζει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σου.

Η Αθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα και έζησε στην Αθήνα, τη Βιέννη και τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Είναι παντρεμένη µε τον αρχαιολόγο Σπύρο Ιακωβίδη και έχει παιδιά και εγγόνια. Εργάστηκε σε ναυτικό πρακτορείο, σε εταιρεία πετρελαιοειδών, στον Τουρισμό, ενώ δημοσίευε χρονογραφήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε διάφορα έντυπα και εκδοτικούς οίκους. Υπήρξε επί πολλά χρόνια συντάκτρια στο περιοδικό «Ταχυδρόμος», όπου δημοσιεύονταν τα αστυνομικά της διηγήματα στις δεκαετίες του 1950 και του 1960.

Εξέδωσε:

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Αλάτι στα φυστίκια, Έγκληµα της µόδας, Η κοµµένη κεφαλή, Οι κήποι του διαβόλου.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: Ο δραπέτης της Αυλώνας (1970), Κυνηγός φαντασμάτων (1974), Της τύχης το μαχαίρι (1989), Με τα φτερά του Μαρίκα (1993), Η σπορά του ανέµου (1994), Αύριο (1995), Πριµαρόλια (1998), Ο χαρταετός (2002), Θέκλη (2005), Ξιφίρ Φαλέρ (2009), Πασαδόροι και βαστάζοι (2011). Στη σειρά «Η κουζίνα του συγγραφέα» κυκλοφορεί το βιβλίο της Με τα χέρια σταυρωμένα… (2010).

ΒΡΑΒΕΙΑ: Πανελλήνιου Διαγωνισμού Μεταφράσεως 1952 για το διήγηµα Ο Διάβολος και ο Ντάνιελ Γουέµπστερ του Στ. Β. Μπενέτ, Ίκαρος 1953. Νικηφόρου Βρεττάκου 1999 για το µυθιστόρηµα Πριµαρόλια. Ιδρύµατος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών 2005 για το µυθιστόρηµα Θέκλη. ΕΚΕΜΕΛ 2009 για τη µετάφραση του µυθιστορήµατος Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ του Κάρολου Ντίκενς.