Άσε το Εγώ πίσω
και φέρε το Ενιαίο μέλλον
στο παρόν.
Αυτό που ζεις, σαν Έν-τομο,
είναι το παρελθόν σου.
Ο Σταύρος Ντζούρας γεννήθηκε στην Αυστραλία από φτωχούς μετανάστες. Επέστρεψε στην Ελλάδα με το υπερωκεάνιο «Πατρίς». Μεγάλωσε φυσιολογικά, και στο χωριό και στην πόλη, με εθνικά και χριστιανικά ιδεώδη. Εξαιτίας της εύθραυστης υγείας του κι ενός επίμονου φλερτ με την Αμφισβήτηση, δεν μπόρεσε ν’ αποκτήσει τα απαραίτητα χαρτιά που χρειαζόταν για να κερδίσει μια ανώτερη θέση στην κοινωνία.
Aντιδρώντας στην ενοχλητική ασυμβατότητα του μυαλού του με τη γήινη πραγματικότητα, αναζήτησε πιστοποιητικό ύπαρξης στην οριακά νόμιμη συμπεριφορά των πιστών της θεάς Τύχης. Αφέθηκε, έτσι, να παρασυρθεί σ’ ένα ταξίδι στην Ινδία («Γιατί όχι;» ήταν η απάντηση όταν του το πρότειναν), όπου ευτύχησε να κοιτάξει στα μάτια έναν διάσημο γκουρού και σιωπηλά να καταλάβει ότι είναι αντιπαραγωγικό να ψάχνει κανείς να βρει στα τυφλά τη φώτιση, όταν η Άγουσα απάντων ορατών και αοράτων Αγάπη βρίσκεται παντού στο σύμπαν: Τη νιώθει κανείς και με μια ανάσα μόνο, δεν χρειάζονται σταυροκοπήματα, γονυκλισίες και αποστήθιση προσευχών. Δεν αρνείται, ωστόσο, τις χριστιανικές του καταβολές κι ακούει κάποια τροπάρια τις Κυριακές, όπως το «All you need is Love» των Βeatles.
Κόλλησε ονειροπόληση από παιδί κι από τότε δεν έχει βρει γιατρειά. Για να γλιτώσει απ’ τον ίλιγγο του Απείρου και τη θανάσιμη γοητεία της ονειροδιχτυακής αντίληψης, ασχολήθηκε με χρηματοοικονομικά θέματα. Προέβλεψε επιτυχώς την οικονομική κρίση του 2008, αποκομίζοντας αρκετά χρήματα, που ξοδεύει τώρα στο πάθος του να γράψει και να εκδώσει μια συλλογή ονείρων. Τον παθιάζουν επίσης οι γρίφοι, τα ελαιόδεντρα, οι πατάτες και οι γάτες. Ζει κι ονειρεύεται στην Ελλάδα.
