Ένα κορίτσι μεγαλώνει στη δεκαετία του ʼ80, μέσα στα όρια ενός παραδεισένιου Κήπου και μιας πυρηνικής οικογένειας, «σε ένα παλίμψηστο από Καθαρές Δευτέρες. Μισοτελειωμένα γεύματα, λεκιασμένα τραπεζομάντιλα, ακρωτηριασμοί μικρής κλίμακας». Αυτή η Εδέμ όμως δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα – η κόρη θα αρχίσει να ενηλικιώνεται. Η νουβέλα της Μαρίας Φακίνου ανατέμνει την παιδική ηλικία για να αφηγηθεί τη σταδιακή διάσπαση και κατάρρευση της πρωταρχικής ενότητας, μέσα από την ανάγνωση, την ερωτική αφύπνιση, την ασθένεια και το θάνατο.
Η Μαρία Φακίνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Το πρώτο της μυθιστόρημα “Το καπρίτσιο της κυρίας Ν.” (εκδόσεις Καστανιώτη, 2007) ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα του περιοδικού “Διαβάζω”. Έχει συμμετάσχει με διηγήματά της στα συλλογικά έργα “Ελληνικά ονόματα” (Κέδρος, 2010) και “Τη νύχτα αυτή τη λέμε εμείς φωτιά: Ιστορίες από τα Εξάρχεια” (Athens Voice, 2009).
