Είναι κάποιοι δημιουργοί που αν και το πέρασμά τους ήταν τόσο σύντομο μπόρεσαν να αφήσουν τα σημάδια τους, τα πατήματά τους και τα χνάρια τους στον καλλιτεχνικό καμβά με τέτοιο τρόπο που μέχρι σήμερα να μνημονεύονται. Είναι οι επονομαζόμενοι καταραμένοι καλλιτέχνες γιατί η μοίρα τους είχε προδιαγράψει μια πορεία σύντομη, έζησαν λίγο αλλά δημιούργησαν πολλά και εμείς σήμερα έχουμε την χαρά, την ευτυχία και την απόλαυση να τους διαβάζουμε, να τους ακούμε, να τους βλέπουμε. Μια τέτοια δημιουργός είναι η Έμιλι Μπροντέ (Emily Brontë) που παρά την πρόωρη φυγή της για άλλες πολιτείες, μπόρεσε να αφήσει το λογοτεχνικό στίγμα της. Είναι σημείο αναφοράς αυτό το βιβλίο καθώς είναι μια μικρογραφία της βικτωριανής εποχής. Τα όσα περιγράφονται στο βιβλίο αυτό είναι καθρέφτης της ζωής ίσως της ίδιας της Μπροντέ αλλά σίγουρα των κοριτσιών της εποχής της γιατί ο έρωτας χτυπάει παντού και πάντοτε, η Κάθριν Χίθκλιφ είναι ένα τέτοιο χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Ο κόσμος της Μπροντέ είναι γεμάτος από μίση, έρωτες, ακρότητες συναισθηματικές και άλλες εξάρσεις, όλα είναι ρευστά και τα ερωτικά βέλη βάλλουν τους πάντες.
Ερωτική λογοτεχνία είναι το είδος εκείνο που ασχολείται με την ψυχή και την καρδιά του ανθρώπου, τις συναισθηματικές εξάρσεις του, τις ερωτικές περιπτύξεις του, είναι το μυθιστόρημα που αναλύει και προσεγγίζει τους χαρακτήρες των ανθρώπων που συμμετέχουν στις ιστορίες και πάλλονται συθέμελα από τις επιθυμίες τους, τις οποίες λαχταρούν να εκφράσουν και να ξεστομίσουν. Περιγράφει η ερωτική λογοτεχνία τις ηθικές και ανήθικες συμπεριφορές των προσώπων, τους εγωισμούς τους, τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τους αποτυχημένους έρωτες και τις συνέπειές αυτών. Η ερωτική λογοτεχνία είναι όμως αυτή που μας μιλάει ανοιχτά για τα κοινωνικά ήθη και τις παλινωδίες που ταράζουν την κοινωνία. Τα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα, οι ιστορικές ανατροπές και οι εξελίξεις, οι πολλές φορές απρόβλεπτες, οδηγούν την κοινωνία, τους ανθρώπους της δηλαδή, να νιώσουν την ελευθερία της ερωτικής περιπέτειας και να εκτονωθούν μέσω ενός φτερωτού Θεού που ποτέ δεν παύει να χειραγωγεί τους ανθρώπους και να εξαπολύει τα βέλη του.
Όταν οι έρωτες σαρώνουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν σε απρόβλεπτες καταστάσεις
Πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα επιφανέστερα και διαχρονικά μυθιστορήματα όλων των εποχών, ένα βιβλίο αγάπης και έρωτα από την βρετανική λογοτεχνία του 19ου αιώνα που έχει γράψει τη δική του ιστορία. Τα Ανεμοδαρμένα ύψη, το μυθιστόρημα της Έμιλι Μπροντέ που την καθιέρωσε ως μία γυναίκα λογοτέχνη σε μια εποχή όπου κυριαρχούσαν οι άνδρες, έρχεται να μας θυμίσει πόσο ο έρωτας μπορεί και στοιχειώνει τις ζωές των ανθρώπων. Δεν χωράει αμφισβήτηση πως οι άνθρωποι όσα χρόνια, δεκαετίες και αιώνες και αν περάσουν επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη και τις ίδιες παραλείψεις διότι οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως όχι. Η τρωτότητα αυτή είναι και εδώ χαρακτηριστική και οι ανθρώπινες αδυναμίες πρωταγωνιστούν σε αυτό το μυθιστόρημα όπως άλλωστε και στα βιβλία των αδερφών Μπροντέ εν τω συνόλω. Όλα εκτυλίσσονται στην κατοικία της οικογένειας των Έρνσο, εκεί όπου το θεατρικό σκηνικό που έχει στηθεί προσφέρει στον αναγνώστη τα πάθη και τα λάθη σαν να ζούμε μια άλλη Ιλιάδα δίχως τον πόλεμο τον ίδιο.
Η Μπροντέ μας δίνει μια εξαιρετική ακτινογραφία των ανθρώπων που η ίδια συναναστρεφόταν και άρα μπόρεσε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις τους και να διαπιστώσει τις αδυναμίες των χαρακτήρων τους σαν κάποιος δημοσιογράφος ή ανταποκριτής που επιθυμεί να δει από την κλειδαρότρυπα και να καταγράψει ότι έχει δει. Ιστορίες, όπως αυτή, θυμίζουν πίνακες του Τζέιμς Ένσορ, ο οποίος και παρουσίαζε στα έργα του ανθρώπους ιλαρούς με πρόσωπα αλλόκοτα και γκροτέσκα, βγαλμένα από ένα πανηγύρι μασκοφόρων όπου όλα δύνανται να συμβούν. Το βιβλίο της Μπροντέ είναι βούτυρο στο ψωμί για θεατρική διασκευή διότι υπάρχει αυτή η έντονη διάθεση να σκηνοθετήσει τα πεπραγμένα μιας κοινωνίας που αδυνατεί να βιώσει τις τεκτονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα εντός του πλαισίου του χωριού ή της κωμόπολης. Έξω στον κόσμο πραγματοποιούνται πόλεμοι, συγκρούσεις, κοσμοϊστορικά γεγονότα και όμως τίποτε από όλα αυτά δεν περνά από το δίχτυ που έχει τυλίξει τις ζωές τους σαν να ζουν μέσα σε μια υπερφουσκωμένη μπάλα, έναν μανδύα που δεν αφήνει κανέναν να κοιτάξει έξω.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο άνθρωπος εκτός από πολιτικό ζώο όπως έλεγε ο Αριστοτέλης είναι και ένα ερωτικό ον από την γέννησή του μέχρι και τον θάνατό του και αυτό η ερωτική λογοτεχνία, το αναδεικνύει περίτρανα. Ο έρωτας είναι η ίδια η ζωή. Οι πόθοι και τα πάθη αναλύονται από τους συγγραφείς και αναδεικνύουν την αδύναμη φύση των ανθρώπων που προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν τις ορέξεις τους για έρωτα, να αντισταθούν στην απιστία και να εκφράσουν τα θέλω τους ή τα όχι τους. Η Κάθριν είναι δέσμια ενός ερωτικού πόθου και ενός ερωτικού πάθους που εκφράζεται με όλους τους τρόπους, είναι χειμαρρώδης και είναι δραματική όταν ξεδιπλώνει τους χυμούς του έρωτά της για τον Χίθκλιφ δίχως κανέναν φόβο μα με περίσσιο πάθος σαν να μην μπορεί να συγκρατηθεί από αυτόν τον ποταμό συναισθημάτων που την χτυπούν ανελέητα: «Όλοι οι Λίντον του κόσμου να λιώσουν για χάρη μου, δεν πρόκειται ν’ απαρνηθώ τον Χίθκλιφ… Ω, πόσο δεν με κατάλαβες, πόσο με παρεξήγησες! Ποτέ μου δεν θα χάσω την αγάπη μου για τον Χίθκλιφ! Αν μου ζητούσε ο Λίντον τέτοιο αντάλλαγμα, ποτέ δεν θα τον παντρευόμουν. Ας κάνει καλά. Ο Έντγκαρ θα πρέπει ν’ αποδιώξει την αντιπάθεια που νιώθει γι’ αυτόν ή, τουλάχιστον, να τον ανεχτεί». Η Κάθριν προσπαθεί σε όλους τους τόνους να κάνει σαφές πως θα πέθαινε για αυτήν την αγάπη που νιώθει και είναι έτοιμη να θυσιαστεί σαν άλλη Ιφιγένεια. Η αφήγηση της Μπροντέ έχει κάτι το ιδιαίτερα τραγικό, μοιάζει με αρχαία ελληνική τραγωδία και οι ήρωές της είναι άνθρωποι καθημερινοί, κοινοί θνητοί που γεύονται χαρές και πικρίες. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το μυθιστόρημα αυτό αποτελεί φάρο για τόσες και τόσες γενιές λογοτεχνών.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
«Μα η αγάπη μου για τον Χίθκλιφ είναι σαν τους αιώνιους βράχους, που ένα κομμάτι τους μόνο βλέπεις πάνω από τη γη, όλο το άλλο αδιόρατο, βαθιά ριζωμένο μα πόσο πιο στερεό…»
Διαβάστε επίσης:
Έμιλι Μπροντέ – Ανεμοδαρμένα ύψη: Ένα κλασικό βιβλίο που συνεχίζει να συναρπάζει
