“Κάτι κρέμεται εκεί ψηλά”: Αστυνομική αλληγορία για τη σύγχρονη κοινωνία

Για μια ακόμα φορά η Έρη Ρίτσου αποδεικνύει πως η αστυνομική αφηγηματική φόρμα, η δομή του μυστηρίου, των αποκαλύψεων και των ανατροπών μπορεί να είναι απλώς ένας παιχνιδιάρικος τρόπος, για να στήσει τους άξονες ενός κοινωνικού μυθιστορήματος με πολιτικές προεκτάσεις. Αν και σε μικρότερη έκταση από το προηγούμενο βιβλίο της το «Ο νεκρός δολοφονήθηκε» η πολιτική και κοινωνική σκηνή της χώρας διακρίνονται ξεκάθαρα στο φόντο της αστυνομικής ιστορίας και δημιουργούν το πρόπλασμα της κοινωνίας, καθιστώντας το πλήρως αναγνωρίσιμο, έστω και αν δεν το κατονομάζει.

Η γνώριμη νεαρή αστυνόμος Μαρία Γεωργίου θα κληθεί να λύσει ένα ακόμα μυστήριο, όταν μια παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα ένα γυναικείο σώμα κρεμασμένο από τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας γίνεται αντιληπτό και η αστυνομική έρευνα σχετικά με τον τρόπο που αυτή η γυναίκα πέθανε θα αρχίσει. Η υπόθεση θα περιπλακεί όταν η ιατροδικαστική έκθεση θα ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται για αυτοκτονία. Η Γεωργίου θα βρεθεί μπροστά από μια στυγερή δολοφονία. Ένα ντόμινο αποκαλύψεων θα ξεκινήσει και η έκπληξη θα κορυφωθεί όταν τα στοιχεία θα εμπλέξουν σταδιακά και την ίδια.

Άραγε πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι η γυναίκα κρέμεται από τις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας; Μοιάζει για ένα παιχνίδι το οποίο επιλέγει η συγγραφέας για να δείξει τη σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την τεχνολογική εξέλιξη των κοινωνιών και του εθισμού της σ’ αυτή, όταν ολόγυρα παραμονεύει τελικά η απελπισία και η ατέρμονη μοναξιά; Υπάρχει ένας τέτοιος συμβολισμός στο συγκεκριμένο έργο ή απλώς δημιουργεί την οπτική εντύπωση μιας ιδέας, ώστε να ξεκινήσει μια γεμάτη ανατροπές και παράλληλους θεματικούς άξονες ιστορία της;

Η Ρίτσου χρησιμοποιεί την αστυνομική φόρμα για να μιλήσει για όλα όσα την απασχολούν. Για τις κοινωνικές, πολιτικές, διπλωματικές διακυμάνσεις της χώρας. Και αυτή τη φορά γίνεται με έναν πιο ήπιο τρόπο. Στο «Κάτι κρέμεται εκεί ψηλά» ο αστυνομικός μύθος είναι πολύ πιο ξεκάθαρος, οι συνεχείς ανατροπές και το μυστήριο κάνουν την αφήγηση να ρέει ακόμη περισσότερο και δίνουν έναν χαρακτήρα ελκυστικό, οδηγώντας τον αναγνώστη σε προσωπικές εκτιμήσεις για την εποχή μας, για την παθητικότητα του, για τον γκρεμό στον οποίο φαίνεται ότι βαδίζουμε όλοι.

Το «Κάτι κρέμεται εκεί ψηλά» είναι ένα βιβλίο με δράση, κινηματογραφικές ταχύτητες και ξαφνιάσματα. Συνεχείς αιφνιδιασμοί θα παρασύρουν τον αναγνώστη στη δύναμη της ιστορίας. Κι ενώ είναι ξεκάθαρη η πρόθεση της συγγραφέα να παροπλίσει με αυτό το έργο την ηρωίδα της το σίγουρο είναι ότι είναι μια ηρωίδα, η οποία είναι πολύ αγαπητή, καθώς καταλύει το αντρικό πρότυπο του αστυνόμου-ερευνητή. Πρόκειται για μια δυναμική γυναίκα. Συνδυάζει παράλληλα τον δυναμισμό με την τρυφερότητα, εμπλέκεται με πάθος σε μια δύσκολη έρευνα και σίγουρα ο αναγνώστης θα περιμένει μια νέα της εμφάνιση σε κάποιο επόμενο βιβλίο της Έρης Ρίτσου.

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί. Η γλωσσική αγωγή της Έρης Ρίτσου δε χάνει σε καμιά περίπτωση τη ζωντάνια και τη δροσιά της, διευκολύνοντας έτσι την απρόσκοπτη ροή της αφήγησης. Η κινηματογραφική τεχνική που χρησιμοποιεί εντυπώνει τις περιγραφόμενες εικόνες και δίνει στους ήρωες μια αμεσότητα. Ο χαρακτηριστικός προφορικός τρόπος της γραφής της τους κάνει ακόμα πιο οικείους, είτε πρόκειται για τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας είτε για τους δευτεραγωνιστές.

Ένα βιβλίο που χωρίς να γίνεται ανιαρό ή να θλίβει τον αναγνώστη γίνεται αφορμή να σκεφτούμε ξανά όλα όσα βιώνουμε.