Ο εξαιρετικός ερμηνευτής Δώρος Δημοσθένους το Σάββατο 27 Μαΐου και 3 Ιουνίου, χαρίζει στο Caja de Musica το πιο μελωδικό φινάλε της σεζόν.
«22.30 στην Αθήνα βράδυ» έρχεται ο Δώρος Δημοσθένους, με τους στενούς του φίλους και συνεργάτες, Νεοκλή Νεοφυτίδη, συνθέτη και σολίστα στο πιάνο και Βασίλη Δρογκάρη στο ακορντεόν.
Με ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα βασισμένο στις μοναδικές ερμηνείες του Δώρου και στις ιδιαίτερες διασκευές του Βασίλη και του Νεοκλή.
***
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Η φετινή σεζόν στο Caja de Musica ολοκληρώνεται με δύο δικές σας επερχόμενες συναυλίες. Μιλήστε μας για όσα θα ακούσουμε σε αυτές.
Θα ακούσουμε τραγούδια που με έχουν συγκινήσει κατά καιρούς, τραγούδια που ένιωθα την ανάγκη να τους δώσω την δίκη μου πινελιά, ερμηνευτικά με την φωνή μου και αισθητικά ως προς την ατμόσφαιρα που θέλω να έχουν.
Είναι τραγούδια από τον Χατζιδάκι, Μούτση, Απόστολο και Κώστα Καλδάρα, τον Γιάννη Σπανό, που είχα την τιμή και την χαρά να συνεργαστώ μαζί του, αλλά και τραγούδια ερωτικά από τις δεκαετίες του ’40 – ’60 και παλιά ρεμπέτικα.
-Πώς επιλέξατε όσα συνθέτουν το συγκεκριμένο πρόγραμμα;
Πάντα επιλέγω τραγούδια που ταιριάζουν με την ατμόσφαιρα του χώρου που επιλέγω αλλά και την εποχή που θα τραγουδήσω σε κάποιο χώρο.
Και κάποιες φορές επιλέγω εποχές και θέμα.
-Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για τη συνεργασία σας με τους Νεοκλή Νεοφυτίδη και Βασίλη Δρογκάρη;
Εκτός από δυο σολίστ με εξαιρετικές περγαμηνές είναι και φίλοι και η κοινή μας οπτική και αισθητική μας καθιστά συγγενείς. Είναι δυο μουσικοί που μπορούμε να συνεννοηθούμε και να δημιουργήσουμε χωρίς πολλά λόγια, χωρίς ακόμα και να κοιταζόμαστε.
-Στην πολυετή καριέρα σας, έχετε καταπιαστεί με μια ποικιλία μουσικών ειδών. Υπάρχουν ορισμένα είδη τα οποία σας αντιπροσωπεύουν περισσότερο;
Τα αγαπημένα μου είδη είναι αυτά που έχουν μέσα τους το στοιχείο της συγκίνησης και της μαγείας κι αυτά που έχουν ένα βαθμό δυσκολίας και απαιτούν και φωνητικές δυνατότητες. Το πιο αγαπημένο μου όμως είδος είναι αυτό που θέλει το πιο ταπεινό τραγούδισμα αλλά είναι πολύ λίγα αυτά τα τραγούδια που τυχαίνει να μου ταιριάζουν απόλυτα· μ’ αυτό το ταπεινό συναίσθημα.
-Θα λέγατε πως οι κατηγοριοποιήσεις στη μουσική είναι, εντέλει, περιοριστικές;
Σίγουρα υπάρχουν αρκετές για να περιγράψουμε την παγκόσμια μουσική και μου είναι δύσκολο να πω αν είναι και σωστό που γίνεται αυτό στην εγχώρια μουσική. Από τον ήχο και το ύφος εννοώ, ρυθμό και αρμονία, καθορίζονται σε πέντε έξι κατηγορίες και πάλι όσο για να συνεννοούμαστε. Από κει και πέρα για μένα υπάρχουν 2 κατηγορίες: αυτά με την ωραία αισθητική και αυτά που δεν μου λένε τίποτα.
-Ποιο θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το σημαντικότερο συστατικό για μια επιτυχημένη ερμηνεία;
Ευαισθησία και αντίληψη τον αποχρώσεων, και στις φωνητικές δυνατότητες, και προσαρμοστικότητα.
-Ποια είναι η άποψή σας για τη μουσική δημιουργία σήμερα;
Υπάρχει και θα υπάρχει. Απλά θα είναι πιο έκδηλη η παρουσία της μουσικής που πίσω της υπάρχει οικονομική δύναμη πχ. μια εταιρεία.
Η προώθηση παίζει σημαντικό ρόλο, όπως και η μόδα.
Υπάρχουν ωραία δημιουργήματα αλλά δύσκολα φτάνουν στα αυτιά μας. Η αλήθεια είναι ότι οποίος ψάχνει βρίσκει.
