Λόγω της πανδημίας του Covid-19, μια βόλτα στην πόλη αναδεικνύει την απουσία των ανθρώπων. Άδειοι δρόμοι, άδεια πεζοδρόμια. Η ζωή κρυμμένη στην ασφάλεια των σπιτιών αναμένει να περάσει ο κίνδυνος. Ένας καλλιτέχνης από τον Ισπανία, ο José Manuel Ballester, δοκίμασε να κάνει το ίδιο στους πιο γνωστούς πίνακες της ιστορίας της τέχνης σε ένα έργο που ονόμασε “Κρυφοί Χώροι”. Και παρότι η αφορμή ήταν χρόνια πριν την έξαρση του κορωνοϊού, οι άδειοι πίνακες δε θα μπορούσαν να είναι πιο κατάλληλοι για την περίοδο που διανύουμε.

Παρακάτω θα βρείτε τους γνωστούς σε όλους μας πίνακες κενούς από τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούσαν με μια αίσθηση ότι λείπουν γιατί βρίσκονται σε καραντίνα. Οι χώροι φαίνονται οικείοι και παράλληλα ξένοι και το μαύρο χιούμορ της απουσίας διασκεδάζει τους δύσκολους καιρούς που αντιμετωπίζουμε.

Η Σχεδία της Μέδουσας παραμένει άδεια, χωρίς κάτι να προδίδει τη φρικιαστική ιστορία που κανονικά αφηγείται εδώ και δύο αιώνες. Ο Μυστικός Δείπνος φαίνεται εγκαταλελειμμένος παρότι το φαγητό έχει σερβιριστεί και η μυθικά όμορφη Γέννηση της Αφροδίτης δε συνέβη ποτέ. Πολεμικές θηριωδίες εξαλείφονται στην όχι και τόσο σπαρακτική πλέον Γκερνίκα ή στην 3η Μαΐου 1808 και τα μυστικά της ιστορίας της τέχνης -με τη θέση του θεατή και του ζωγράφου να ταυτίζονται- γίνονται πλέον δυσθεώρητα στις Meninas.

Η Σχεδία της Μέδουσας, Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ, 1819

Η Γέννηση της Αφροδίτης, Σάντρο Μποτιτσέλι, 1485–1486

Η 3η Μαΐου 1808, Φρανθίσκο Γκόγια, 1814

Ο Μυστικός Δείπνος, Λεονάρντο Ντα Βίντσι, 1495-1498

Las Meninas (Οι κυρίες της Αυλής), Ντιέγο Βελάθκεθ, 1656

Η τέχνη της ζωγραφικής, Γιοχάνες Βερμέερ, 1666-1668

Guernica, Πάμπλο Πικάσο, 1937