Το εκπαιδευτικό πείραμα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 1:1 πραγματοποιήθηκε σε έξι μαθήματα, από το 1992 έως το 2000, και το ζητούμενο από τους σπουδαστές ήταν, να σχεδιάσουν, να επιλύσουν κατασκευαστικά και να υλοποιήσουν οι ίδιοι από μία διαφορετική κατασκευή σε κάθε μάθημα, σε κλίμακα 1:1, δηλαδή σε φυσικό μέγεθος. Η έμπνευση, η δομή, η οργάνωση και η ευθύνη της διεξαγωγής του μαθήματος της Οικοδομικής, ανήκει στον Καθηγητή Δημήτρη Μπίρη (1942-2002).

Στο πρώτο μάθημα το 1992, ζητήθηκε η κατασκευή ενός τμήματος σκηνικού θεατρικής παράστασης. Η επόμενη πρόκληση έφερε τον τίτλο Ιδεών Επίπλευσης και αφορούσε την κατασκευή ενός πλωτού μέσου που θα διέπλεε την δεξαμενή που εγκαταστάθηκε στο αίθριο της Σχολής Αρχιτεκτόνων. Στη συνέχεια, η απαίτηση της κατασκευής μιας εξέδρας για βουτιές στην θάλασσα, οδήγησε μοιραία στην υλοποίηση του μαθήματος εκτός Σχολής. Επιλέχθηκε η παραλία του Λεωνιδίου στην Πελοπόννησο όπου συναρμολογήθηκαν οι κατασκευές.

Χαρακτήρα ιδιαίτερα πειραματικό είχε το τέταρτο μάθημα με την απαίτηση σχεδιασμού ενός γραμμικού φορέα που θα γεφύρωνε ένα άνοιγμα 4.50 μέτρων και θα άντεχε στην φόρτιση συγκεκριμένου βάρους. Ακολούθησε η κατασκευή μιας πεζογέφυρας και η τελευταία κατασκευή του πειραματικού μαθήματος υλοποιήθηκε το 2000 με τίτλο Ιδεών Ανύψωσης. Το θέμα αφορούσε τον σχεδιασμό ενός μηχανισμού ανύψωσης που θα μετέφερε ένα φορτίο 50 κιλών από το ισόγειο του αίθριου της Σχολής Αρχιτεκτόνων, στο επάνω διάζωμα.

Η εφευρετικότητα των προτεινόμενων κατασκευών, η φαντασία στην επίλυση των κατασκευών, ο ενθουσιασμός και ο υγιής ανταγωνισμός των σπουδαστικών ομάδων, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και σφράγισε με τον καλύτερο τρόπο τον κύκλο των πειραματικών μαθημάτων.

Το φωτογραφικό υλικό από το αρχείο της Σχολής Αρχιτεκτόνων είναι η βασική πηγή του υλικού της έκθεσης και φιλοδοξεί να προβάλει το πρωτοποριακό πνεύμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων, όπως αυτό εκφράσθηκε από το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πείραμα 25 χρόνια πριν.

Διοργάνωση:

Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και Μουσείο Μπενάκη