H ομαδική έκθεση που παρουσιάζει η Depo Darm, με τίτλο “Εxploring The Perception of Desolation” θα εγκαινιαστεί την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015 στις 20:00 και η παρουσίαση θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη 13 Ιανουρίου 2016

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αναπτύξει ένα τρόπο ζωής, ο οποίος δείχνει γεμάτος από εμπειρίες προερχόμενες από ένα ιδιαίτερα έντονο βίο που ουσιαστικά υποστηρίζεται από τη πλούσια τεχνολογική εξέλιξη των μέσων επικοινωνίας. Εντούτοις, τα πάντα παραπέμπουν σε ένα είδος πνευματικής ψευδαίσθησης συγκαλύπτοντας τη μοναχικότητα και τελικά την εγκατάλειψη, καθώς εξαλείφεται η πραγματική και ουσιαστική επικοινωνία καταλήγοντας στην έλλειψη ανθρώπινης αλληλοκατανόησης και αλληλεγγύης. Βιώνοντας μια κατάσταση απομόνωσης και εκθέτοντας την πραγματικότητά του μέσω ενός οράματος κάποιου μοναχικού τόπου που ξαφνικά κυριεύει τη σκέψη του, ο θεατής δημιουργεί σύμφωνα με την εκάστοτε προσωπική του οπτική ένα απεριόριστο σκηνικό συσχετισμένο με τα ιδιαίτερα του βιώματα, μνήμες και συναισθήματα. Συγχέοντας την πλάνη με την πραγματικότητα, οι καλλιτέχνες δοκιμάζουν να εξερευνήσουν και να αποτυπώσουν τις συνέπειες της ερήμωσης που προέρχεται από τις ποικίλες αντιλήψεις οι οποίες διαμορφώνονται μέσα από την διαφορετικότητα των ανθρώπων. Αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε συνειδητό και ασυνείδητο προκαλώντας τον θεατή να ανακαλύψει τα όριά του αντιμέτωπος με την ερήμωση των φαντασιακών τόπων και την απογύμνωση του ψυχισμού του.

Ο Κώστας Παπάς μέσα από τα έργα του επιχειρεί να εξερευνήσει ανύπαρκτα μέρη, πιθανούς “άγονους τόπους”. Χρησιμοποιεί στις συνθέσεις του φαντασιακά αντικείμενα καθώς και αρχιτεκτονήματα αυτοτελή ή μη, τα οποία δημιουργούν την ψευδαίσθηση στο θεατή ότι του είναι γνώριμα από μία άλλη ονειρική διάσταση στην οποία υπάρχει ως απλός παρατηρητής, αμέτοχος σε οτιδήποτε μπορεί να συμβαίνει γύρω του.

Η Αλίκη Παππά, προτείνει σε αυτόν τον αμέτοχο και απομονωμένο παρατηρητή, σημεία φυγής, τη στιγμή που στα έργα της η έννοια της προοπτικής διαταράσσεται επανειλημμένα, τονίζοντας ακριβώς αυτό τον εγκλωβισμό του ανθρώπου στον προσωπικό του ερημωμένο κόσμο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη μορφή συναισθηματικά ή έστω και πρακτικά ενεργή.

Ο Αντώνης Καπνίσης, πραγματεύεται τη συνθήκη ενός πλασματικού κόσμου, ο οποίος αναδύεται από τη συγκρότηση ενός φαντασιακού και συνάμα έλλογου σύμπαντος. Στα έργα του υπαινίσσεται μία ρευστή συνθήκη ενός επινοημένου χώρου που περιέχει γεωμετρικές οντότητες φαντασμαγορικών σχημάτων και γραμμών. Αυτά τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα παραπέμπουν στις διανοητικές ικανότητες και στην ανάγκη του ανθρώπου να ορίσει την ασταθή συνθήκη που τον περιβάλλει.

Καλλιτέχνες: Αντώνης Καπνίσης, Κώστας Παπάς, Αλίκη Παππά