Wallace Roney: Τζαζ για μένα είναι η εκπλήρωση της μουσικής

Ο Wallace Roney – ένας ζωντανός θρύλος της τζαζ – ο διάδοχος του Miles Davis – ο άνθρωπος με τη μεγάλη τρομπέτα! – έρχεται για πέμπτη φορά στην αγαπημένη του Αθήνα και με αφορμή τις τέσσερις ξεχωριστές εμφανίσεις του στο Half Note Jazz Club, μας μιλάει για τη μουσική του, ενώ μας υπόσχεται ότι θα επιστρέψει ξανά, αυτή τη φορά με την ξεχωριστή Miles Davis Tribute Band!

Με μία 40χρονη πορεία στη τζαζ, ο Wallace Roney είναι από τους σημαντικότερους τζαζίστες του χθες, του σήμερα και του μέλλοντος. Έπιασε πρώτη φορά τρομπέτα στα χέρια του σε ηλικία μόλις 3 χρονών και αμέσως φάνηκε ότι πρόκειται για ένα παιδί θαύμα. Πήρε μαθήματα από μουσικούς όπως ο Clark Terry και ο Dizzy Gillespie, ο μεγάλος μέντοράς του όμως ήταν ο Miles Davis, με τον οποίο γνωρίστηκε το 1985 και πορεύτηκε μουσικά μαζί του μέχρι και τον θάνατο του Davis, το 1991.

Εκτός από ιδιαίτερος και σπάνιος τζαζίστας ο Roney σήμερα είναι με τη σειρά του κι αυτός δάσκαλος και μέντορας για πολλούς νέους μουσικούς, τους οποίους καθοδηγεί στο να δημιουργήσουν το δικό τους στυλ, χωρίς όμως να αδιαφορούν για όλα όσα άφησαν στην τζαζ οι βετεράνοι της.

Για το νέο του κουιντέτο, που θα τον συνοδεύσει στην Αθήνα και το Half Note Jazz Club, ο Roney επέλεξε 2 νέους και δυο παλιούς μουσικούς της τζαζ. Οι Oscar Williams II, Emilio Modeste, Curtis Lundy και Eric Allen μαζί φυσικά με τον Wallace Roney μας υπόσχονται τέσσερις μαγικές βραδιές, που τις περιμένουμε με ανυπομονησία!

– Είναι η πέμπτη φορά που έρχεστε στην Ελλάδα. Πώς αισθάνεστε για αυτό και πώς βλέπετε τη σχέση του ελληνικού κοινού με την τζαζ;

Λατρεύω να παίζω στην Ελλάδα, λατρεύω να παίζω στην Αθήνα και λατρεύω το Half Note! Είναι από τα αγαπημένα μου μέρη στον κόσμο, γιατί πραγματικά οι Έλληνες εκτιμούν την αληθινή μουσική! Και είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψω τουλάχιστον ακόμα μία φορά στην Ελλάδα με την καταπληκτική Miles Tribute band!

– Τι μας ετοιμάζετε για αυτά τα τέσσερα live στο Half Note μαζί με τον κουιντέτο σας; Πείτε μας λίγα λόγια για τα μέλη του κουιντέτου…

Χμ, ξέρετε, αν έπρεπε να μιλήσω για το τι θα ακούσετε στα live, δεν θα έπρεπε να παίξω! Μερικές φορές είναι δύσκολο να εκφράσεις τα πράγματα με λέξεις, μερικές φορές απλά πρέπει να αφήσεις τη μουσική να μιλήσει από μόνη της.

Ο Oscar Williams II, ο Emilio Modeste, ο Curtis Lundy και ο Eric Allen είναι οι άνθρωποι που απαρτίζουν το νέο κουιντέτο μου. Μου αρέσει το μίγμα, καθώς αποτελείται από νέους αλλά και από βετεράνους μουσικούς της τζαζ. Ο Emilio Modeste, ο νέος μου σαξοφωνίστας, είναι ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, στον οποίο έχω δείξει τη μουσική όλων των μεγάλων της τζαζ και είναι ήδη έτοιμος να γίνει ένας από τους καλύτερους της εποχής μας. Ο πιανίστας μου Oscar Williams II είναι κι αυτός εξαιρετικός και τον καθοδηγώ ώστε να ενσωματώσει στη μουσική του στοιχεία από μεγάλους μουσικούς της τζαζ όπως οι Herbie, Jarrett, Chick, Monk ή Earl Hines.

Δεν χρειάζεται να πω πολλά για τον Curtis και τον Eric επειδή έχουν μια αστρική πορεία στη μουσική από μόνοι τους, είναι πραγματικά γίγαντες της τζαζ. Κάθε βράδυ παίζουμε μαζί, η μουσική ρέει υπέροχα και αυτό είναι από μόνο του θετικό!

– Η μουσική σας πορεία στην τζαζ μετρά κάτι παραπάνω από 40 χρόνια. Πόσο έχει αλλάξει η τζαζ μουσική από τότε που πρωτοξεκινήσατε μέχρι σήμερα και με ποιο τρόπο ενσωματώνετε αυτές τις αλλαγές στη δική σας μουσική;

Η αλήθεια είναι ότι τέτοιου είδους ερωτήσεις δεν τις απαντώ απαραιτήτως, γιατί δεν νομίζω ότι η τζαζ πραγματικά άλλαξε… Τζαζ για μένα δεν είναι για τίποτα άλλο εκτός από μουσική. Είναι η εκπλήρωση της μουσικής, να παίζεις επειδή πρέπει να παίζεις τζαζ. Επειδή κάτι σε οδηγεί στο να παίξεις, επειδή το ένστικτό σου λέει ναι στο να δημιουργήσεις κάτι νέο ή να παίξεις κάτι παλιό.

Όταν παίζεις μουσική και είναι αυτό που πραγματικά αγαπάς, τότε δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο, αυτό και μόνο είναι η ανταμοιβή σου. Δεν έχει σημασία αν οι κριτικοί και το κοινό αγνοούν μια εξαιρετική τζαζ μουσική επειδή κάποιος τους λέει ότι είναι μοντέρνα και κάποιος άλλος ότι είναι παλιά. Αυτό που έχει σημασία είναι αν αυτή η μουσική σε συγκινεί και αν εκπληρώνει το σκοπό της. Το θέμα είναι αν σου άνοιξε πόρτες στο μυαλό και στην καρδιά! Και αυτές είναι βασικές αρχές που δεν αλλάζουν με το χρόνο.

– Σας αποκαλούν ο “άνθρωπος με τη μεγάλη τρομπέτα…” Πότε ήταν η πρώτη σας επαφή μαζί της; Πώς ανακαλύψατε ότι αυτό είναι το μουσικό όργανο που σας ταιριάζει περισσότερο;

Α! αλήθεια έτσι με αποκαλούν…; Η πρώτη μου επαφή με την τρομπέτα ήταν βασικά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όταν ήμουν περίπου 3 χρονών! Θυμάμαι ο πατέρας μου, ο οποίος λάτρευε την τζαζ, έφερε μία τρομπέτα στο σπίτι και κατευθείαν ένιωσα μία έλξη γι’ αυτήν. Την ερωτεύτηκα αμέσως και πολύ γρήγορα ήξερα ότι ήταν η κατάλληλη για μένα, καταλαβαίνετε τι εννοώ… Λίγο αργότερα οι άνθρωποι γύρω μου είδαν κάτι σε μένα κάτι που με έκανε να σκεφτώ ότι είναι ήμουν κατά κάποιο τρόπο ένα παιδί – θαύμα.

– Από τον Miles Davis, στα χρόνια που βρεθήκατε δίπλα του, μάθατε πολλά για την τζαζ μουσική… Σήμερα, μετά από όλα αυτά τα χρόνια ως μουσικός, νιώθετε ότι είστε κι εσείς δάσκαλος και μέντορας για τους νέους τζαζίστες;

Αυτό είναι αλήθεια, ο Miles ήταν ο μεγάλος μου μέντορας και με έμαθε πολλά. Αλλά αν είμαι κι εγώ μία θετική επιρροή για τους νέους μουσικούς, δεν το ξέρω, αλλά το ελπίζω. Διδάσκω πολλά χρόνια και προσπαθώ να είμαι καλή επιρροή για τους νεότερους όσο πιο πολύ μπορώ. Πιστεύω ότι οι νέοι τζαζίστες θα πρέπει αρχικά να ανακαλύψουν και να μάθουν κάθε καινοτομία και να εισάγουν στη μουσική τους όσα μας άφησαν οι μεγάλοι μουσικοί του παρελθόντος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν εύκολοι τρόποι για να φτιάξει κανείς το δικό του δρόμο στη μουσική, ακόμα και στο να μάθει κάποιος απλώς να παίζει. Αυτό που προσπαθώ πάντα είναι να τους παρακινήσω ώστε να ενσωματώσουν τους καινοτόμους τζαζίστες στο δικό τους υλικό, αλλά εξελίσσοντας τους, βρίσκοντας έτσι τον δικό τους ήχο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Και γενικά προσπαθώ να έχω στις διάφορες μπάντες που δημιουργώ όσο πιο πολλούς μπορώ από τους νέους και υποσχόμενους μουσικούς…

– Και μέσα από αυτούς τους νέους μουσικούς πώς βλέπετε το μέλλον της τζαζ;

Νομίζω ότι η τζαζ συνεχίζει να εξελίσσεται. Είναι όμως ακόμα τζαζ ή ακόμα καλύτερα είναι μουσική που βασιζεται στον αυτοσχεδιασμό και ταλαντεύεται, ανεξάρτητα από τι φέρνει η ζωή και σε ποιες κατευθύνσεις.

– Μετά τις συναυλίες σας στο Half Note Jazz Club, ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί σας και πότε θα έχουμε τη χαρά να έχουμε στα χέρια μας μία νέα κυκλοφορία;

Μετά την Ελλάδα ταξιδεύουμε για Γαλλία και Ισπανία και στη συνέχεια επιστρέφουμε στην Αμερική για να συνεχίσουμε την περιοδεία μας σε Νέα Υόρκη, Μεξικό, Κανάδα κ.α, καθώς η ζωή ενός μουσικού σε περιοδεία έχει πολλά ταξίδια!

Μετά την τελευταία μας κυκλοφορία πριν ένα χρόνο από την HighNote records, ετοιμαζόμαστε για νέο δίσκο τον επόμενο χρόνο, ηχογραφώντας το νέο υλικό που δουλεύουμε αυτόν τον καιρό.


Διαβάστε επίσης:

Ο Wallace Roney live στο Half Note Jazz Club

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ