Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2025 – ΘΕΑΤΡΟ
Αισχύλου Πέρσες – Ο θρήνος των άλλων
5, 6 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.30
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, Καβάλα
- Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης
- Μετρική απόδοση κειμένου, σκηνοθεσία, έρευνα, σκηνικός χώρος: Κωνσταντίνος Ντέλλας
- Ηχητικός σχεδιασμός: Στράτος Στεριανός
- Φωνητική διδασκαλία: Μαρία Ανδρικοπούλου
- Βοηθός σκηνοθέτη: Άρτεμις Λεπτοκαροπούλου
- Ερμηνεύουν: Μιχάλης Αναγνώστου, Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας-Γιώργος Περλέρος, Θάνος Τριανταφύλλου, Νίκος Ψυλάκης
- Κρουστά: Νίκος Τουλιάτος
- Συμμετέχουν εθελοντικά κάτοικοι της Καβάλας
- Διεύθυνση παραγωγής: Βίκυ Μπαρμπόκα
- AMKE: EXPERIMENTA ART COMPANY
Τον Σεπτέμβριο του 1951 οι εξόριστοι στον Αϊ-Στράτη αποφασίζουν να ανεβάσουν για πρώτη φορά θεατρική παράσταση στο νησί. Επιλέγουν τους Πέρσες του Αισχύλου. Η λογοκρισία το επιτρέπει, επειδή τέσσερα μόλις χρόνια πριν είχε ανέβει από το Εθνικό Θέατρο με αφορμή τον εορτασμό για την ένωση της Δωδεκανήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα. Επιπλέον, το αισχύλειο κείμενο ανέκαθεν χρησιμοποιούνταν για την υπογράμμιση της εθνικής υπεροχής και της συνέχειας του αίματος με την αρχαιότητα, επομένως θεωρήθηκε ως το πλέον κατάλληλο στη διαδικασία σωφρονισμού των αριστερών εξόριστων. Εξάλλου, οι φράσεις «Ίτε, παίδες Ελλήνων» και «Νυν υπέρ πάντων ο αγών» δέσποζαν στις πλαγιές του «Νέου Παρθενώνα», όπως ονομάστηκε η Μακρόνησος.
Η παράσταση του Αϊ-Στράτη το 1951 είναι ίσως η πρώτη καταγεγραμμένη παράσταση στην ελλαδική πραγματικότητα που έχει ανεβεί από τους χαμένους της επίσημης ιστορίας, από αυτούς που αντιμετωπίστηκαν ως οι επικίνδυνοι «Άλλοι» από το καθεστώς και ο αγώνας τους καταδικάστηκε στη λήθη. Για πρώτη, ίσως, φορά οι Πέρσες από επετειακή επίδειξη υπεροχής ξαναγύρισαν στην τραγική τους καταγωγή.
***
[ voskόs ]
7, 8 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
- Σύλληψη, σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη
- Κείμενο, δραματουργία: Δημήτρης Πασσάς
- Σκηνικά, κοστούμια: Σοφία Θεοδωράκη
- Πρωτότυπη μουσική, σχεδιασμός ήχου: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
- Ερμηνεύουν: Αουλόνα Λούπα, Δημήτρης Τσεσμελής
- Μουσικός επί σκηνής: Δημήτρης Χατζηζήσης
- ΑΜΚΕ: ΔΕΚΑΕΦΤΑ ΤΡΙΤΑ
Μια γυναίκα φτάνει κατατρεγμένη σε ένα μικρό χωριό. Ο Παπάς, ο Τρελός, ο Σήφης, ο Δάσκαλος, η Κουτσομπόλαινα, με τις φωνές και τους εκκωφαντικούς ψιθύρους, μαρτυρούν τρόμο απέναντι στον «δημόσιο κίνδυνο» που εγκυμονεί η ξένη. Τα χρόνια περνούν. Ο νεαρός βοσκός μαθαίνει να σχοινοβατεί. Το χωριό φοβάται. Η ευλογία να ισορροπείς σε τεντωμένο σκοινί, πάνω από γκρεμούς, κόντρα σε μανιασμένους ανέμους, μοιάζει αμάρτημα για όσους άγονται και φέρονται, παραπατώντας με κομμένη την ανάσα, κάτω στο έδαφος. Η ικανότητα να κοιτάζεις σαν βρικόλακας κι εδώ κι εκεί, ζωντανούς και νεκρούς, ξένους και δικούς, δίκαιους και άδικους, έρχεται με ένα τίμημα, μια εξορία.
Ποιες αντιλήψεις περί δικαίου γεννά η δημοτική παράδοση και πώς αυτές επιβιώνουν σήμερα; Ποιο κρίμα κουβαλάει το ξένο; Τι είναι δίκαιο, τι άδικο και τι τ’ ανάμεσό τους; Ταυτίζεται η επιθυμία για δικαιοσύνη με την αιώνια επιθυμία του ανθρώπου για ευτυχία; Ένας μουσικός διάλογος με λέξεις, στίχους, παραδόσεις και παραμύθια αυτού του τόπου και της ιστορίας του.
***
Μήδεια / Έξοδος
Ό,τι αγάπησα με σύντριψε στον ήλιο
13, 14 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 19.30
Αρχαιολογικός χώρος Ηραίου Περαχώρας, Κορινθία
- Σύλληψη, σκηνοθεσία, δραματουργία: Πάνος Θεοδωρακόπουλος
- Μουσική επιμέλεια: Ντέμη Παλατσίδη
- Σκηνικά, κοστούμια: Η ομάδα
- Κινησιολογία, χορογραφία: Κωνσταντίνος Αργυρίου-Ευαγγελούδης
- Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Μωρογιάννη
- Εκτέλεση παραγωγής: Άρης Λάσκος
- Ερμηνεύουν: Νατάσα Βλυσίδου, Ντέμη Παλατσίδη
- ΑΜΚΕ: IntraVenous
Δύο περφόρμερ σε ένα ιδιόρρυθμο συναυλιακό μανιφέστο. Ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο γυναίκες που παλεύουν να κρατήσουν έναν άντρα «ουρλιάζοντας» κατά της υποκρισίας του ανδρικού φύλου και αντιτίθενται στις αξίες του γάμου, της μητρότητας, της ίδιας της έννοιας της γυναίκας. Ένα συναυλιακό μανιφέστο που προσπαθεί να ερευνήσει μέσω του αρχαίου μύθου το βαθύτερο κίνητρο μιας δολοφονίας και το ταρακούνημα μιας ολόκληρης κοινωνίας πάνω στο έμφυλο ζήτημα.
Οι δύο Μήδειες συνομιλούν χωρίς να κοιτάζουν η μία την άλλη, παραθέτοντας ερωτήματα που απασχολούν τις γυναίκες στην τέχνη από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα: Τι οδηγεί μια Μήδεια στον θάνατο των παιδιών της; Πώς δικαιολογείται ένα βαρύ έγκλημα; Τι οδήγησε εξαρχής στην τέλεσή του; Πώς αυτό μεταφέρεται επί σκηνής μέσω της τραγικότητας του αρχαίου θέατρου και πώς το αρχαίο θέατρο δημιουργεί, τελικά, μια οικουμενική γλώσσα για σύγχρονα ζητήματα; Η περφόρμανς ενώνει τις φωνές πολλών από τις Μήδειες που έχουν γραφτεί παγκόσμια, από τον Ευριπίδη έως σήμερα, με τη μουσική να παίζει πρωταρχικό ρόλο στη σύνθεση μιας φωνητικής παρτιτούρας.
***
Κοινός Λόγος
16, 17 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαίο Θέατρο Ορχομενού Αρκαδίας
- Κείμενο: Έλλη Παπαδημητρίου
- Διασκευή, σκηνοθεσία: Έλλη Μερκούρη
- Σκηνικός χώρος: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη
- Κοστούμια: Ειρήνη Γεωργακίλα
- Μουσική: Ελεάννα Γεροντοπούλου
- Απόδοση κειμένων στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα: Μυρτώ Γκανούρη, Όλγα Δαλέκου, Μαρία Στεφανή
- Σχεδιασμός φωτισμών: Ελένη Χούμου
- Ερμηνεύουν: Όλγα Δαλέκου, Έλλη Μερκούρη, Μαρία Στεφανή, Τσαμπίκα Φεσάκη
- Επί σκηνής μουσικός: Ελεάννα Γεροντοπούλου
- ΑΜΚΕ: ΤΕΧΝΗΣ ΟΝΕΙΡΑ
Η παράσταση Κοινός Λόγος βασίζεται σε αληθινές μαρτυρίες γυναικών που αφηγούνται τις εμπειρίες τους κατά τη διάρκεια της ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα, της Μικρασιατικής Καταστροφής, του Μεσοπολέμου, του Β΄ Παγκοσμίου και του Εμφυλίου Πολέμου.
Οι ιστορίες φωτίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου πάνω στους ανθρώπους, ανεξαρτήτως εποχής. Οι αφηγήσεις αντικατοπτρίζουν τον λόγο κοινών ανθρώπων, αποτυπώνοντας μια κοινή πραγματικότητα που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν, υπενθυμίζοντας την ανάγκη για συλλογική μνήμη. Μέσω της ισότιμης συμμετοχής Κωφών και ακουόντων ηθοποιών, αναδύεται ένα βαθύ μήνυμα για τις κοινές ανθρώπινες εμπειρίες. Με κύριο άξονα τη δίγλωσση αφήγηση φωνητικής ερμηνείας και Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας, του σωματικού θεάτρου και της μουσικοκινητικής έκφρασης, αναδεικνύονται ποικίλες εκφραστικές μορφές. Οι σκηνικές δράσεις εκτυλίσσονται μέσω ερμηνευτικών, μουσικοκινησιολογικών αναφορών και της εκτέλεσης κρουστών μουσικών οργάνων από όλους τους ερμηνευτές, Κωφούς και ακούοντες, σε συνεργασία με τη μουσικό επί σκηνής, ενισχύοντας μια μοναδικά καθηλωτική θεατρική εμπειρία.
***
Αισχύλου Πέρσες – Οι ευτυχισμένες μέρες
22, 23 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Αρχαίο Θέατρο Ερέτριας
- Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης
- Δραματουργία, σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
- Μουσική: Γιώργος Πούλιος
- Εικαστική σύλληψη: Αλέγια Παπαγεωργίου
- Δραματουργία: Καίτη Διαμαντάκου
- Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
- Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλεία Κανάκη
- Ειδικές κατασκευές: Βασιλική Τσιλιγκρού
- Διεύθυνση παραγωγής: Λευτέρης Κώτσης
- Στο ρόλο της Άτοσσας η Βίκυ Βολιώτη
- Μουσικός επί σκηνής: Γιώργος Πούλιος
- ΑΜΚΕ: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΥΠΕΡΙΩΝ
Η βασίλισσα των Περσών Άτοσσα, ύστερα από ένα όνειρο που προμήνυε συμφορές για τον γιο της, ενημερώνεται πως ο στρατός της Περσίας καταστράφηκε. Στην εμφάνισή του από τον κάτω κόσμο, ο νεκρός άντρας της, ο Δαρείος, εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν στην ήττα και τους προτρέπει να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων.
Στη νέα παραγωγή του έργου ο Αισχύλος συνδιαλέγεται με το έργο του Σάμιουελ Μπέκετ Ευτυχισμένες μέρες. Η παράσταση δανείζεται την αριστουργηματική σύλληψη του Μπέκετ προκαλώντας ένα εντυπωσιακό μονοθέαμα με αυτούσια την ποίηση του Αισχύλου. Η βασίλισσα των Περσών, ακινητοποιημένη μες σ’ ένα βουνό αναμνήσεων, σταδιακά βυθίζεται μες στο σωρό των τραγικών γεγονότων του παρελθόντος. Πλάι της καθισμένος ο νεκρός σύντροφός της διαβάζει στην εφημερίδα τα ολέθρια νέα.
Η νέα αυτή δημιουργία μάς επιστρέφει στη σκέψη πως το παρελθόν μας είναι αδύνατον ν’ αποκοπεί από το μέλλον μας· ενυπάρχουν και τα δυο αυτούσια μες στο παρόν μας.
***
Ανολοκλήρωτα ποιήματα (Poèmes inachevés)
24, 25 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Θερινός κινηματογράφος Μονής Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη
- Σύλληψη, δραματουργία, σκηνοθεσία: Μάρθα Μπουζιούρη
- Σκηνικά, κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
- Sound art: Άννα Στερεοπούλου
- Σχεδιασμός φωτισμών: Δήμητρα Αλουτζανίδου
- Δημιουργικός παραγωγός, σύμβουλος δραματουργίας: Βασίλης Χρυσανθόπουλος
- Ερμηνεύει η Ελένη Δημοπούλου
- ΑΜΚΕ: PLAYS2PLACE
Πού πάνε οι ιδέες που δεν πρόλαβαν να πάρουν οριστικό σχήμα; Οι ταινίες, τα θεατρικά έργα ή τα ποιήματα που δεν ολοκληρώθηκαν; Και οι άνθρωποι που φεύγουν πού πηγαίνουν; Τι γίνονται οι απολογισμοί που δεν έκλεισαν; Οι αποχαιρετισμοί που δεν έγιναν αγκαλιές; Μπορεί το ίχνος των απόντων να κατοικήσει το παρόν μας, ανοίγοντας ένα παράθυρο για να κοιτάξουμε στα μάτια το μέλλον; Τα παραπάνω ερωτήματα τροφοδότησαν την ιδέα για μια παράσταση, ένα έργο για το ανολοκλήρωτο της καλλιτεχνικής δημιουργίας που εξακολουθεί να τροφοδοτεί ως καύσιμη ύλη την τέχνη και την ίδια τη ζωή.
Πρόκειται για μια ποιητική σκηνική σύνθεση η οποία προτείνει έναν μεταδραματικό, υπερβατικό τόπο συνάντησης του απόντα/παρόντα δημιουργού με το ανολοκλήρωτο έργο του, τους ανθρώπους (του), την ανθρωπότητα. Αξιοποιώντας μια θραυσματική δραματουργία, η παράσταση παίρνει τις λέξεις –τις εικόνες, τους ήχους, τις έννοιες, τους στοχασμούς– που άφησαν σε εκκρεμότητα οι μεγάλοι «ποιητές» για να αναμετρηθεί με την υπαρξιακή, καλλιτεχνική και πολιτική αγωνία της ζωής που περνά, τελειώνει, κόβεται, ψηλαφώντας παράλληλα την παρηγορητική, ουμανιστική διάσταση της μεγάλης τέχνης.
***
Αντιλογίες
25, 26 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής, Κοζάνη
- Σκηνοθεσία: Ιεροκλής Μιχαηλίδης
- Δραματουργική σύνθεση: Κατερίνα Διακουμοπούλου
- Μουσική επιμέλεια: Γιώτης Κιουρτζόγλου
- Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
- Σχεδιασμός φωτισμών: Βίκτορ Μπερκάν
- Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Μουστάκας
- Ερμηνεύουν: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης
- Μουσικοί επί σκηνής: Γιώτης Κιουρτζόγλου (μπάσο), Μάξιμος Δράκος (πιάνο), Μιλτιάδης Παπαστάμου (βιολί)
- ΑΜΚΕ: ΟΜΟΤΕΧΝΟΝ
Η παράσταση Αντιλογίες βασίζεται σε μια δραματουργική σύνθεση που συνυφαίνει την πλατωνική Απολογία με την Αληθινή απολογία του Σωκράτη του Κώστα Βάρναλη. Ο σύγχρονος Σωκράτης καλείται σε ανάκριση και απαντά αντλώντας από τη φιλοσοφική οξύνοια του Πλάτωνα και την αιχμηρή ειρωνεία του Βάρναλη. Μέσα από αυτόν τον σκηνικό διάλογο αναδεικνύεται μια διαχρονική αναμέτρηση: η σκέψη απέναντι στην εξουσία, η αλήθεια απέναντι στα ψεύδη, η ευθύνη απέναντι στον εφησυχασμό. Ο λόγος –φιλοσοφικός, ποιητικός, ανατρεπτικός– κυριαρχεί επί σκηνής, πλαισιωμένος από πρωτότυπη ζωντανή μουσική. Η παράσταση προσφέρει μια εμπειρία που γεφυρώνει δύο χιλιετίες στοχασμού, θέτοντας ξανά ερωτήματα που παραμένουν επίκαιρα: Τι είναι αλήθεια; Ποια η θέση του σκεπτόμενου ανθρώπου στην κοινωνία; Και πόσο κοστίζει σήμερα η αναζήτηση της αλήθειας;
***
Ο μουσακάς
27, 28 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Μετοχιακό συγκρότημα Νέων Φλογητών – Κέντρο Βυζαντινού Πολιτισμού – Βυζαντινό Μουσείο Χαλκιδικής
- Δραματουργία: Νεφέλη Μαϊστράλη
- Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
- Μουσική, βοηθός σκηνοθέτη: Σταύρος Γιαννουλάδης
- Σκηνικά, κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
- Σχεδιασμός φωτισμών: Θανάσης Ζερίτης
- Ερμηνεύουν: Ευαγγελία Καρακατσάνη, Νεφέλη Μαϊστράλη, Χάρης Κρεμμύδας, Πάνος Τοψίδης
- AMKE: 4 FRONTAL
Mε αφορμή ένα κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι που περιλαμβάνει ελληνικές γεύσεις ανθεκτικές στο πέρασμα των ετών, ξεπηδούν οι ιστορίες παραδοσιακών φαγητών και η πρόσληψή τους στο σήμερα. Εκεί όπου συναντιούνται και συναλλάσσονται οι διαφορετικές γενιές, αντιλαμβανόμαστε τους τρόπους που έχουν μεταβληθεί οι διατροφικές μας παραδόσεις αλλά και η ίδια η ζωή. Ο μουσακάς, οι πίτες, τα ντολμαδάκια και τα μπαχάρια της ξακουστής πολίτικης κουζίνας μάς φέρνουν στον νου τις ιστορίες των γιαγιάδων μας, ενώ η μπομπότα ή, αλλιώς, η πίτα των φτωχών μάς γυρίζει πίσω στη δύσκολη περίοδο της Κατοχής και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού για επιβίωση. Παραδοσιακά ακούσματα μπλεγμένα με ήχους τηγανίσματος και κατσαρόλες που βράζουν, ιστορίες ανθρώπων και συνταγές που όλοι μας έχουμε δοκιμάσει δημιουργούν μια παράσταση φόρο τιμής στα τραπέζια που μας μεγάλωσαν.
***
Πάντων μίμησις
29, 30 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Άγιος Αχίλλειος Πρεσπών
- Σύλληψη, καλλιτεχνική επιμέλεια: Θωμάς Μοσχόπουλος
- Εικαστική πρόταση, παρουσίαση: Βασίλης Παπατσαρούχας
- Μουσικοηχητική πρόταση, παρουσίαση: Αναστασία Δημητριάδου (ΝΑΜΑ ΝΤΑΜΑ)
- Κινησιολογία: Χρήστος Στρινόπουλος
- Ηχοληψία: Δημήτρης Μπάρλας
- Παρουσίαση: Στέλιος Θεοδώρου, Σοφία Παπανικάνδρου
- ΑΜΚΕ: ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΡΤΑ
Το έργο Πάντων μίμησις αποτελεί μια μουσικοχοροθεατρική περφόρμανς με στοιχεία θεατρικής αφήγησης και εικαστικού χάπενινγκ. Παράλληλα έχει στόχο να αποτελέσει την πρώτη φάση μιας έρευνας πάνω στον συγκερασμό παραστατικών, διαδραστικών, αφηγηματικών και αναπαραστατικών τεχνών στη νοτιοανατολική Ευρώπη των προνεωτερικών χρόνων. Τα παραστατικά αυτά υβριδικά δρώμενα ανιχνεύονται σε θραύσματα ελλιπή μεν, ικανά δε να ενθαρρύνουν την εικασία κάποιων continuum που έχουν σαν αφετηρία την ύστερη ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα και φτάνουν μέχρι σημερινές λαϊκές εκδηλώσεις ή ακόμα και σύγχρονες καλλιτεχνικές εκφάνσεις διαμέσου της μεταβυζαντινής παράδοσης. Οι ελλείψεις στοιχείων τεκμηρίωσης ως προς την ιστορική ακρίβεια και τη συνεπή απόδοση του ύφους, της λειτουργίας, της θεματολογίας και της μορφής των εν λόγω σκηνικών δρωμένων στην κρίσιμη μεταβατική περίοδο των «σκοτεινών χρόνων» στην περίπτωσή μας παραδίδουν χώρο στη δημιουργική φαντασία: μέσω της αναζήτησης μιας συλλογικής μνήμης προσβλέπουμε σε μια σύγχρονη αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία που καταδεικνύει τη ρευστότητα που ενώνει παρελθόν, παρόν και μέλλον.
***
Παλιοκόριτσα
1, 2 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.30
Κάστρο Λαμίας
- Κείμενο, σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα
- Σκηνικά, μουσική: Βασίλης Μαντζούκης
- Κοστούμια, κατασκευές: Baumstrasse team
- Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης
- Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Παξεβάνης
- Επιστημονικοί συνεργάτες: Μιράντα Τερζοπούλου, Στέλλα Παπακωνσταντίνου
- Ερμηνεύει η Ελένη Κοκκίδου
- Μουσικοί επί σκηνής: Βασίλης Μαντζούκης, Νίκος Παπαϊωάννου
- ΑΜΚΕ: ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΔΕΝΤΡΑ
Η παράσταση Παλιοκόριτσα βασίζεται σε τρία δημοτικά τραγούδια, τη Λιογέννητη, τη Σούσα και την Ανδρονίκη. Τρεις ιστορίες γυναικών που αρνήθηκαν να ζήσουν τη ζωή που αποφάσισαν οι άλλοι γι’ αυτές, που βίωσαν τη βία και την αδικία επειδή δεν συμμορφώθηκαν με τους κοινωνικούς κανόνες της εποχής τους. Τρία τραγούδια που στέκονται αγέρωχα και κοιτούν στα μάτια τον θύτη, χωρίς φόβο και ντροπή. Τα τραγούδια είναι η μνήμη μέσα στον χρόνο, είναι ο οίστρος που μας τσιγκλίζει και μας θυμίζει πως δεν είμαστε μόνοι. Τα τραγούδια είναι ο κόσμος της ανθρωπιάς. Είναι ο τρόπος που βρήκε ο κόσμος της συμπόνιας για να συμπαρασταθεί και να παρηγορήσει. Με τα τραγούδια επισημαίνεται η αληθινή συμπάθειά προς τα θύματα – αυτά που η κοινωνία δεν επιτρέπει. Το τραγούδι συνεχίζει τη δουλειά του όσο η κοινωνία επιμένει να κάνει τα στραβά μάτια. Υψώνει έναν καθρέφτη στην κοινωνία να δει το πραγματικό της πρόσωπο ελπίζοντας πως έτσι θα αποτρέψει το καινούριο κακό.
***
ΑΝΟΙΞΗ: Τα κορίτσια της εξόδου
2, 3 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Ξενοκράτειο Αρχαιολογικό Μουσείο Ι. Π. Μεσολογγίου
- Έρευνα, κείμενο, σκηνοθεσία: Γιούλα Μπούνταλη
- Μουσική: Γιάννης Τσάλλας, Κώστας Ζάμπος
- Σκηνικά: Κωνσταντίνος Κωτσής
- Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη
- Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
- Βοηθός σκηνοθέτριας: Γεωργία Κανελλοπούλου
- Ερμηνεύουν: Μαρία Γκιώνη, Έλη Δρίβα, Χριστίνα Κυπραίου, Αθηνά Μπαλτά, Νάνσυ Σιδέρη, Ευδοξία Παρασκευά, Αντώνης Χαραλάμπους
- ΑΜΚΕ: ΔΙΑΣΠΟΡΑ
Υπάρχει αντρικός και γυναικείος «προορισμός», έμφυλες κλίσεις και ταλέντα; Είναι οι θετικές επιστήμες, η φαρμακευτική, η αρχιτεκτονική, η αστροφυσική κατάλληλες για κορίτσια;
Άνοιξη 1960, Μεσολόγγι. Μια ομάδα μαθητριών του Γυμνασίου Θηλέων διασχίζει τους δρόμους της πόλης αντιδρώντας στην ίδρυση Πρακτικού Γυμνασίου αποκλειστικά στο Αρρένων που θα απέκλειε τις ίδιες από τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης. Μια ιστορία γυναικών που γεννήθηκαν στην ελληνική περιφέρεια μετά το τέλος του Πολέμου, πάνω στο ξέσπασμα του Εμφυλίου, και οραματίστηκαν για τον εαυτό τους μια ζωή ισότιμη με τους άντρες. Κορίτσια αυτόφωτα και γι’ αυτό παράξενα για την εποχή τους αλλά και για τη δική μας, με τους έμφυλους ρόλους να ορίζουν ακόμα, παρά τον επιδερμικό τους μετασχηματισμό, το κυρίαρχο εθνικό αφήγημα. Ένα έργο για τη νιότη και τα ταλέντα που η φύση κρύβει μέσα στους ανθρώπους αδιαφορώντας για τόπο, χρόνο, φύλο ή κοινωνικά ήθη. Μια πρωτότυπη παράσταση εμπνευσμένη από αληθινές (κι αληθινά ελληνικές) ιστορίες.
***
Ο αρχαιολόγος
4, 5 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας
- Διασκευή: Γιώργος Αγγελίδης
- Σκηνοθεσία: Νατάσα Παπαδάκη, Αιμιλία Υψηλάντη
- Μουσική: Γιώργος Πούλιος
- Σκηνικά, κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
- Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Αποστολάτος
- Ερμηνεύουν: Φώτης Καράλης, Νεκτάριος-Γεώργιος Φαρμάκης, Έφη Σισμανίδου, Χρήστος Ντόβας, Αιμιλία Υψηλάντη
- Διεύθυνση παραγωγής: Άρτεµις Υψηλάντη-Ναπολέων
- ΑΜΚΕ: Καλλιτεχνική Εταιρεία Αργώ
Η παράσταση Ο αρχαιολόγος είναι μια φρέσκια, σατιρική και βαθιά χιουμοριστική διασκευή του τολμηρού και αμφιλεγόμενου ομώνυμου έργου του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Σε μια Ελλάδα που αναζητά συνεχώς τη θέση της ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, μια ομάδα ηθοποιών στήνει επί σκηνής μια «ανασκαφή» όχι μόνο στο χώμα, αλλά και στην εθνική μας συνείδηση. Ο θεματικός άξονας του έργου είναι η φράση του Ανδρέα Εμπειρίκου «Η σήμερον ως αύριον και ως χθες».
Το έργο του Καρκαβίτσα γράφτηκε το 1903 σε μια Ελλάδα ταπεινωμένη από την ήττα του 1897, που υπέφερε οικονομικά από συνεχείς πτωχεύσεις και αναζητούσε την ταυτότητά της ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν της κλασικής αρχαιότητας και την επείγουσα ανάγκη να συμβαδίσει με τον τότε πολιτισμένο κόσμο. Το έργο του θεωρήθηκε βλάσφημο γιατί μίλησε με απαξιωτικό τρόπο για τα έργα τέχνης της κλασικής Ελλάδας. Όμως, το έργο του παραμένει επίκαιρο για τη σχέση της τέχνης σήμερα με το παρελθόν αλλά και με το μέλλον.
***
Δημοπρασίες φιλοσόφων
4, 5 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Πρέβεζα
- Σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας
- Δραματουργία: Νικόλας Μαραγκόπουλος
- Πρωτότυπη μουσική: Θοδωρής Παπαδημητρίου
- Σκηνικά: Μηνάς Κοσμίδης
- Σχεδιασμός φωτισμών: Μιχάλης Σιώνας
- Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκη Ζερβού
- Ερμηνεύουν: Ιωάννης Καμπούρης, Πάνος Κεφαλούρος, Τίμος Παπαδόπουλος, Χάρης Πεχλιβανίδης, Δόμνα Χουρναζίδου
- Μουσικός επί σκηνής: Θοδωρής Παπαδημητρίου
- Οργάνωση παραγωγής: Δόμνα Χουρναζίδου
- ΑΜΚΕ: Εταιρεία Θεάτρου Αντίρρηση
Πώς η σύγχρονη κοινωνία αντιλαμβάνεται την αξία των ιδεών; Μπορεί μια ιδέα να κοστολογηθεί και να πουληθεί, ως ένα πρότυπο ζωής; Με τι όρους και από ποιον καθορίζεται η αξία της;
Ακολουθώντας τη σατιρική διάθεση του πρωτότυπου κειμένου του Λουκιανού Βίων πράσις και τοποθετώντας το κοινό σε θέση αγοραστή, η παράσταση αντιπαραβάλλει τις φιλοσοφικές θεωρίες των αρχαίων στοχαστών με την κουλτούρα των σύγχρονων influencers ερευνώντας τι αντίκτυπο έχει στο παρόν η πνευματική κληρονομιά του παρελθόντος και ποια είναι η τύχη των φιλοσοφικών ιδεών στον σύγχρονο κόσμο και τις μελλοντικές εκδοχές του. Με έντονο σαρκασμό και χιούμορ, με μια ιδιαίτερη συνύπαρξη του αρχαίου και του σύγχρονου, η παράσταση γίνεται ένα φιλοσοφικό ταξίδι που μας καλεί να το επισκεφτούμε, αν όχι ως συνομιλητές, τότε σίγουρα ως καταναλωτές.
***
Επιστροφή στο μέλλον
8, 9 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Νεκρομαντείο Αχέροντα, Πρέβεζα
- Μετάφραση, απόδοση: Κωνσταντίνος Ζωγράφος
- Δραματουργία: Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Πάνος Ζυγούρος
- Σκηνοθεσία: Μαριάμ Ρουχάτζε, Πάνος Ζυγούρος
- Μουσική: Μαριάμ Ρουχάτζε
- Κινησιολογία: Σοφία Πάσχου
- Σχεδιασμός φωτισμών: Κωνσταντίνος Ασπιώτης
- Ερμηνεύουν: Ηλέκτρα Μαγγίνα, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Μαριάμ Ρουχάτζε, Πάνος Ζυγούρος
- ΑΜΚΕ: Art Core
Η Ηλέκτρα και Ορέστης, δύο νέοι που ζουν στην ελληνική επαρχία του 2025, συνυπάρχουν επί σκηνής με τους ομώνυμους ήρωες του αρχαιοελληνικού μύθου. Και παρόλο που τους χωρίζουν χιλιετίες, εμπλέκονται και οι τέσσερις στην ίδια κοινή δίνη της εκδίκησης και της μητροκτονίας. Δεν μπορούν να διασχίσουν τον χρόνο, όμως η σκέψη τους και η δράση τους με έναν εντελώς αναπάντεχο τρόπο διασταυρώνονται. Το νήμα της μιας ιστορίας πλέκεται στο νήμα της άλλης και οδηγούνται αμφότερες στην εκτροπή. Βασικός συντελεστής του δράματος ο χώρος: οι Πύλες του Άδη. Εκεί όπου ο κόσμος των ζωντανών εκβάλλει στον κόσμο των νεκρών και τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου μένουν αδιευκρίνιστα, ασαφή. Εκεί όπου το περίγραμμα του ζώντος ανθρώπου θολώνει και σμίγει με τις σκιές, τι μπορεί να οδηγήσει κάποιον να θέλει απεγνωσμένα τον θάνατο ενός άλλου για να βρει τη δικαίωση; Και όταν η πράξη συντελεστεί, ακολουθεί όντως η λύτρωση;
***
Τάμα
8, 9 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.15
Αρχαιολογικός χώρος Κορίνθου
- Κείμενο, σκηνοθεσία: Γιώργος Χριστοδούλου
- Σκηνικά, κοστούμια: Archlabyrinth
- Εκτέλεση παραγωγής: Χρύσα Κοτταράκου
- Ερμηνεύουν: Μαρία Προϊστάκη, Χρύσα Κοτταράκου, Φανή Παναγιωτίδου
- AMKE: SUBSTANTIA
Μια μουσικοθεατρική δημιουργία που ανατέμνει τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το έθιμο του τάματος, βαθιά ριζωμένο στην ελληνική παράδοση, ξεδιπλώνεται ως μια διαχρονική πράξη που ενώνει το Θείο με το ανθρώπινο, το παρελθόν με το παρόν. Εξερευνά τη ζωή απλών ανθρώπων διαφορετικών γενεών που, μέσα από στιγμές δοκιμασίας, πόνου αλλά και θαύματος, δίνουν υπόσχεση σε μια ανώτερη δύναμη ως έσχατη πράξη έκκλησης για βοήθεια.
Μέσα από τις αφηγήσεις των προσώπων, τη ζωντανή μουσική και την κινησιολογία, η παράσταση Τάμα εξερευνά την ανθρώπινη ανάγκη, φωτίζοντας τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην πίστη, τη δεισιδαιμονία και τη θυσία. Το κείμενο της παράστασης αποτελεί μια σύνθεση υλικού του οποίου ο πυρήνας βασίζεται σε πραγματικές μαρτυρίες ανθρώπων από το παρελθόν μέχρι το σήμερα. Τρεις ηθοποιοί μεταφέρουν επί σκηνής την πορεία από τη δοκιμασία στην υπόσχεση, τη θυσία και την προσδοκία για το θαύμα. Στην παράσταση συνδυάζονται στοιχεία παραδοσιακής τέχνης με σύγχρονες σκηνοθετικές προσεγγίσεις, όπου μουσική, λόγος και κίνηση λειτουργούν ως αλληγορικά εργαλεία.
***
Το δίκαιο
9, 10 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 19.30
Αρχαίο Θέατρο Μήλου
- Σκηνοθεσία, δραματουργία: Γεωργία Μαυραγάνη
- Επιστημονικός και καλλιτεχνικός σύμβουλος: Δημοσθένης Παπαμάρκος
- Πρωτότυπη μουσική, ηχογράφηση συνεντεύξεων: Χάρης Νείλας
- Σκηνικά, επιμέλεια κοστουμιών: Άρτεμις Φλέσσα
- Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
- Βοηθός σκηνοθέτριας: Θωμάς Σιέκας
- Ερμηνεύουν: Αλίκη Αλεξανδράκη, Βαγγέλης Αμπαζής, Νίκος Μάνεσης, Μαρίνα Παπούλια, Γιώργος Σκαρλάτος, Φελίς Τόπι
- Οργάνωση παραγωγής: LEFOU PRODUCTIONS
- ΑΜΚΕ: ΧΑΠΙ ΕΝΤ
Η παράσταση Το δίκαιο είναι εμπνευσμένη από τον διάλογο των Μηλίων με τους Αθηναίους όπως αυτός περιγράφεται από τον Θουκυδίδη. Οι σύγχρονοι θεατές-πολίτες καλούνται να πάρουν απόφαση για το μέλλον του τόπου τους σε μια προσομοίωση μιας ενδεχόμενης πολεμικής απειλής.
Η Μήλος απειλείται με στρατιωτική εισβολή. Απεσταλμένοι των εισβολέων έρχονται να συζητήσουν το ενδεχόμενο μιας αναίμακτης παράδοσης. Θα μιλήσουν για το δίκαιο του ισχυρού που επιβάλλεται όσο ορίζει η ισχύς του. Θεατές και ερμηνευτές θα κληθούν να αποφασίσουν και να ψηφίσουν φέρνοντας στη μνήμη τους παρόμοιες στιγμές και πάθη.
***
Ουρανός απ’ άλλους τόπους
19, 20 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 19.00
Αρχαιολογικό Μουσείο Άρτας
- Κείμενο: Σωτήρης Δημητρίου
- Σύλληψη, δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία: Περικλής Μουστάκης
- Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
- Μουσική επιμέλεια, διασκευή: Φραγκίσκη Μουστάκη
- Βοηθός ενδυματολόγου: Ζωή Κελέση
- Ερμηνεύουν η Δώρα Στυλιανέση και η χορεύτρια Ελένη Καστανιώτη
- Φωνή off: Περικλής Μουστάκης
- ΑΜΚΕ: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΣΚΗΣΗ
Η παράσταση Ουρανός απ’ άλλους τόπους βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου, ένα ζωντανό μνημείο γλώσσας με ρωγμές, επιγραφές και αφανή βάθρα. Η κεντρική αφηγήτρια, η Αλέξω, εμφορείται από την ακατανίκητη ανάγκη να μοιραστεί. Ο λόγος ανεβαίνει μέσα της όπως ένα ορμητικό ρεύμα που πρέπει οπωσδήποτε να βρει διέξοδο: σε μια χαράδρα, σε ένα μεγάλο ποτάμι, σε μια θάλασσα, σε έναν ακροατή. Θέλει να ποτίσει, να συμπαρασύρει, να πνίξει.
Στη σκιά του Αρχαιολογικού Μουσείου Άρτας, η Αλέξω σπάζει αγγεία που κρύβουν μυστικά του παρελθόντος, ανταλλάσσει νομίσματα –κίβδηλα και γνήσια–, παίζει με ειδώλια όπως ένα κορίτσι με τις κούκλες του, φοράει βαρύτιμα κοσμήματα ή γυμνώνεται, ανάβει το καντήλι στις επιτύμβιες στήλες τάφων όπου βρίσκονται θαμμένοι εχθροί, αγαπημένοι – αλλά και η ίδια. Μια τελετουργία ζωής, που γίνεται ομολογία ενοχής, νοσταλγίας και αναγεννητικής καταστροφής, υπό το φως ενός χορεύοντος ήλιου. Οι λέξεις της Αλέξως –θραυσματικές και μαλακές, αστείες ή παράτολμες, αισχρές, γενναιόδωρες, αλλόκοτες, μεγαλοπρεπείς– υφαίνουν μια ταπισερί με κρυφά στημόνια: το άγνωστο σχέδιο του Θεού.
***
ΑΙΝΙΓΜΑ
Σφιγξ / Οιδίπους
19, 20 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 19.15
Κάστρο Πάτρας
- Σύλληψη: Ηλέκτρα Καρτάνου
- Σκηνοθεσία, δραματουργία: Ηλέκτρα Καρτάνου, Θανάσης Ακοκκαλίδης
- Σκηνικά, κοστούμια, μουσική επιμέλεια: Ομάδα ΚΡΑΜΑ
- Ερμηνεύουν: Δημήτρης Τσικλής, Θανάσης Ακοκκαλίδης, Ηλέκτρα Καρτάνου
- ΑΜΚΕ: ΚΡΑΜΑ
H παράσταση ΑΙΝΙΓΜΑ αποτελεί μια ακροβατική-θεατρική περφόρμανς. Με πολύτιμα εργαλεία το θέατρο και τα εναέρια ακροβατικά, τρεις ερμηνευτές φέρνουν στο φως τον μύθο του Οιδίποδα. Ο μύθος, μέσα από μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση, ενημερώνει τη δημιουργική ενασχόληση με καίρια υπαρξιακά ζητήματα.
Όλα ξεκινούν και εξελίσσονται στο ακανθώδες πεδίο του Αινίγματος. Η Σφίγγα αιωρείται συνεχώς, υπενθυμίζοντάς μας τη διαρκή σύγκρουση μεταξύ του χάους και της λογικής, του αμετάβλητου πεπρωμένου και της ανθρώπινης βούλησης, τον επώδυνο δρόμο της αναζήτησης της αλήθειας και της αυτογνωσίας. Η Σφίγγα «βαδίζει» πάνω στα συντρίμμια του Οιδίποδα, εκτός και αν συμβαίνει το αντίθετο. Πάντοτε μέσα στα όρια του Αινίγματος που είναι συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη. Ποια είναι τα σημερινά Αινίγματα / Σφίγγες που καλούνται να απαντήσουν οι σημερινοί Άνθρωποι / Οιδίποδες; Ποιος γεννάει τα αινίγματα, το «Τέρας» ή ο Άνθρωπος; Η λύση του Αινίγματος είναι λύτρωση ή ύβρις;
***
Τσελεμεντές
22, 23 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα»
- Σκηνοθεσία, δραματουργία, χορογραφία: GREINE LINDA (Έλενα Καλαϊτζή, Ίνγκριντ Κουτσουρέλη)
- Μουσική: Ηλίας Καμπάνης
- Σκηνικά: Νατάσα Λέκκου
- Κατασκευή σκηνικού: ustā workshop
- Κοστούμια: Μαίρη Νάσση
- Σχεδιασμός φωτισμών: Μάριος Κουτσουρέλης
- Καλλιτεχνική συνεργάτιδα, εικαστικός: Σάντρα Δόμβρου
- Ερμηνεύουν: Ελένη Αλιμαντήρη, Νατάσα Λέκκου, Μαίρη Νάσση, Ανδρομάχη Στεφάνου
- Παραγωγή: Art Syndicate – Εταιρεία Πολιτιστικής Δραστηριότητας
- AMKE: Art Syndicate – Εταιρεία Πολιτιστικής Δραστηριότητας
Ο τσελεμεντές, αυτό το παλιό, αγαπημένο αντικείμενο της γιαγιάς, αποτελεί ένα κειμήλιο μεγάλης συναισθηματικής αξίας. Ξεφυλλίζοντάς τον, αρχικά μας δημιουργείται μια αίσθηση νοσταλγίας. Διαβάζοντας όμως περισσότερο, αρχίζει να αναδύεται μπροστά μας η καταπίεση μιας εποχής, ίσως όχι τόσο μακρινής.
Η παράσταση εμπνέεται από τα εισαγωγικά κείμενα του Οδηγού μαγειρικής του Νικολάου Τσελεμεντέ, του πιο εμβληματικού εγχειριδίου του ελληνικού νοικοκυριού, και λειτουργεί ως αφορμή για να αναστοχαστούμε πάνω στους έμφυλους ρόλους και τις κοινωνικές προσδοκίες.
Τέσσερις ερμηνεύτριες, «καλές νοικοκυρές», χρησιμοποιούν τον τσελεμεντέ ως αφηγηματικό εργαλείο και, εναλλασσόμενες σε ρόλους αφηγητή, σχολιαστή και δρώντος υποκειμένου, μας καλούν να συνομιλήσουμε με το παρελθόν και να σκεφτούμε τη θέση της γυναίκας στον χρόνο. Μέσα από γεύσεις, μυρωδιές, χιούμορ και σάτιρα, παρακολουθούμε την ιστορία μιας γενιάς, αλλά και το νήμα που τη συνδέει με τη δική μας.
* Την παράσταση πλαισιώνει η εικαστική έκθεση της Σάντρας Δόμβρου με τίτλο «Καλή Νοικοκυρά».
***
Τρεις αδελφές (θα έρθουν καλύτερες μέρες)
23, 24 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Κάστρο Αγίου Γεωργίου, Αργοστόλι, Κεφαλονιά
- Κείμενο: Ειρήνη Λαμπρινοπούλου, Δανάη-Αρσενία Φιλίδου
- Σκηνοθεσία: Ειρήνη Λαμπρινοπούλου
- Σκηνικά, φωτισμοί: Βασίλης Αποστολάτος
- Κοστούμια: Ουρανία Φραγγέα
- Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Λώλης
- Κινησιολογία: Θωμαΐς Σταυριανού-Ζυμαρίτου
- Σύμβουλος δραματουργίας: Εύα Φρακτοπούλου
- Συνεργάτρια σκηνοθέτρια: Άννα Φιλίδου
- Ερμηνεύουν: Μαριαλένα Ηλία, Υψιπύλη Σοφιά, Δανάη-Αρσενία Φιλίδου
- ΑΜΚΕ: ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ GRASSHOPER
Τρεις αδελφές επιστρέφουν στο νησί από όπου κατάγονται λόγω κληρονομικών ζητημάτων. Ο πατέρας τους έχει πεθάνει, δεν έχουν πλέον συγγενείς και η ζωή και των τριών είναι αποκλειστικά πλέον στην Αθήνα. Από μικρές ονειρεύονταν τη μεγάλη πόλη, την απόδραση για σπουδές, έρωτες και καλύτερες επαγγελματικές δυνατότητες. Η επιστροφή στο πατρικό τις φέρνει αντιμέτωπες με τη ζωή που έχουν διαλέξει, τις φαντασιώσεις των παιδικών τους χρόνων και τα πρόσωπα της παιδικής τους ηλικίας που τις καθόρισαν.
Αντλώντας έμπνευση από τις Τρεις αδελφές του Τσέχοφ, το νέο έργο προσπαθεί να φωτίσει τις ανησυχίες μιας νέας γενιάς που κατοικεί σε μεγάλα αστικά κέντρα, εργάζεται πολύ, ψάχνει τον έρωτα και εντέλει αναζητά διαρκώς μια Μόσχα για να μπορέσει να υπάρξει.
***
Ο μαγεμένος βοσκός του Σπυρίδωνος Περεσιάδη
Δραματικόν ειδύλλιον εις πράξεις τρεις, μετ’ ασμάτων και χορών ελληνικών
30, 31 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Αρχαίο Θέατρο Σάμου (Ξύλινο)
- Κείμενο: Σπυρίδων Περεσιάδης
- Σύλληψη, σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
- Δραματουργία: Ασημένια Ευθυμίου
- Σκηνικά: bijoux de kant
- Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
- Μουσική: Πάνος Ηλιόπουλος
- Κινησιολογία: Διονύσης Νικολόπουλος
- Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Μαρουλάκος
- Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Παληγιάννη
- Βοηθός σκηνογράφου: Χρήστος Βακιρτζής
- Ερμηνεύουν: Άγγελος Αλαφογιάννης, Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Μελίνα Πολυζώνη, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Άννια Λεμπεντένκο, Πάνος Ηλιόπουλος (μουσικός)
- Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης
- ΑΜΚΕ: bijoux de kant
Το δραματικό ειδύλλιο Ο μαγεμένος βοσκός του Σπυρίδωνος Περεσιάδη ζωντανεύει μέσα από μια σύγχρονη, λυρική ανάγνωση που αντλεί έμπνευση από τη μνήμη και την προφορική παράδοση.
Το έργο λειτουργεί ως όχημα για την επιστροφή στην τελετουργία, σε έναν παρελθόντα κόσμο όπου η φύση έχει φωνή και η μαγεία δοκιμάζει την αγάπη. Μέσα από μουσικά μοτίβα, γκροτέσκ μεταμορφώσεις και λαϊκούς ήχους, η παράσταση γίνεται ένας ύμνος στη μνήμη. Το παρελθόν γίνεται τόπος νοσταλγίας αλλά και εργαλείο επανεφεύρεσης του παρόντος, παραμένοντας ένα κομμάτι μας που συνεχώς μεταμορφώνεται.
***
Οι ρίζες της πορτοκαλιάς
30, 31 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.15
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
- Συγγραφέας πρωτότυπου κειμένου, δραματουργική προσαρμογή: Χρυσόστομος Τσαπραΐλης
- Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιώργος Γούσης
- Δραματουργία, μουσική σύνθεση, ερμηνεία: Χρυσιάννα Καραμέρη, Νίνα Τουμαζάτου, Μαρία Σίμογλου, Φωτεινή Τρυφεροπούλου
- Θέατρο σκιών: Νικόλας Τζιβελέκης
- Χαρακτικά: Φώτης Βάρθης
- Εκτέλεση παραγωγής: ΟμήΓυρη – Διεθνές Κέντρο Επιστημών, Πολιτισμού και Εκπαίδευσης
- ΑΜΚΕ: ΟμήΓυρη
Η παράσταση Οι ρίζες της πορτοκαλιάς αποτελεί μια καλλιτεχνική τελετουργία που φέρνει στο προσκήνιο τη γυναικεία εμπειρία ως φορέα μνήμης, αντοχής, δημιουργίας. Παραδοσιακή και ηλεκτρονική μουσική, ζωντανή ερμηνεία, οπτικοακουστικά μέσα και θέατρο σκιών συνδιαλέγονται για να ανασυνθέσουν ιστορίες γυναικών, ιστορίες που επέζησαν, δημιουργώντας έναν ζωντανό οπτικοακουστικό ιστό όπου η σιωπή αποκτά βάρος και η φωνή αναδύεται μέσα από το σώμα.
Η γυναικεία μορφή δεν λειτουργεί μόνο ως σύμβολο αλλά και ως ενεργό υποκείμενο που επανεπινοεί την παράδοση. Εμπνευσμένη από το έργο του Χρυσόστομου Τσαπραΐλη Γυναίκες που επιστρέφουν και τα χαρακτικά του Φώτη Βάρθη, η παράσταση μετατρέπει την ατομική εμπειρία σε συλλογικό αφήγημα διεκδικώντας εκ νέου τον χώρο της γυναίκας στην ιστορία και την τέχνη, όχι ως σκιώδη ανάμνηση, αλλά ως ζωντανή πνοή που κινεί το μέλλον, μεταμορφώνοντας τη σιωπή σε φωνή και το βίωμα σε πράξη.
***
Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2025 – ΧΟΡΟΣ
Hero Unplugged
5, 6 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.00
Ρωμαϊκό Ωδείο Κω
- Σύλληψη, χορογραφία: Bαρβάρα Μπαρδακά
- Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Γεωργακόπουλος
- Σκηνική, ενδυματολογική, χορογραφική επιμέλεια: Ioυλία Ζαχαράκη
- Ερμηνεία, συνδημιουργία υλικού: Ορέστης Μπάρκας
- ΑΜΚΕ: ΟΜΑΔΑ ΧΟΡΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑ
Σε μια εποχή γεμάτη είδωλα –φτιαγμένα από ανθρώπους για υπεράνθρωπους– το «ασύρματο» σόλο χορού Hero Unplugged παρουσιάζει ένα καθημερινό άτομο που επιθυμεί να ακολουθήσει μια ηρωική πορεία και να κατακτήσει την κορυφή. Το ταξίδι του μοιάζει προβλέψιμο, μέχρι που –θέλοντας ή μη– «βγαίνει από την πρίζα» και αποσυνδέεται.
Μια χορογραφική απόπειρα που αντλεί έμπνευση από τη γοητεία της Πλατωνικής Σπηλιάς και τις σύγχρονες ερμηνείες της, παραλληλίζοντας τις σκιές της με τις αμφίβολες σύγχρονες απαιτήσεις που διαμορφώνουν τις ζωές μας. Στο επίκεντρο ένα νεαρό αγόρι, το οποίο, με τη σωματική του φαντασία, αφηγείται μέσα από τη ματιά της χορογράφου, τη σημασία της αποσύνδεσης και του ηρωισμού· έννοιες που συνεχίζουν να αναζητούν τη θέση τους στο παρόν και στο –όχι και τόσο μακρινό– μέλλον.
***
Shattered Ground
9, 10 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.30
Πολυκεντρικό Μουσείο Αιγών – Αίθριο Κεντρικού Μουσειακού Κτηρίου
- Σύλληψη, χορογραφία, σκηνοθεσία: Αθανασία Κανελλοπούλου
- Πρωτότυπη μουσική, πιάνο: Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου
- Σολίστ: Πένυ Δεληγιάννη (υψίφωνος)
- Ερμηνεύουν: Αθανασία Κανελλοπούλου, Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου, Πένυ Δεληγιάννη
- Κοστούμια: Eating the Goober / Βίκυ Μουδήλου
- Σχεδιασμός φωτισμών, τεχνική υποστήριξη: Γιάννης Χατζηαντωνίου
- Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Τζίνα Μπένου
- ΑΜΚΕ: Ομάδα Παραστατικών Τεχνών Αθανασίας Κανελλοπούλου
Η παράσταση Shattered Ground αντλεί υλικό και έμπνευση από τη μυθική φιγούρα της Περσεφόνης που έχει προσγειωθεί σε ένα αβέβαιο παρόν και οδηγείται σε ένα «θρυμματισμένο» μέλλον. Ένας μετέωρος άνθρωπος προσγειώνεται, με την έννοια της οδυσσειακής περιπλάνησης, σ’ ένα παρόν που καλείται να ανα-δημιουργήσει εκ νέου. Δύο εαυτοί, τους φωτός και του σκότους, όπως το μοίρασμα της Περσεφόνης στον κάτω και στον πάνω κόσμο. Το πέρασμα από τον έναν τόπο και xρόνο στον άλλο κυοφορεί την αλλαγή και τη μεταμόρφωση.
Η χορογράφος και ερμηνεύτρια Αθανασία Κανελλοπούλου χορογραφεί μια υβριδική μουσική παράσταση σε συνεργασία με τη συνθέτρια και πιανίστα Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου και την υψίφωνο Πένυ Δεληγιάννη. Τρεις γυναίκες συνθέτουν ένα σκηνικό σύμπαν όπου ο χορός, η ζωντανή μουσική και τα διαφορετικά ηχοτοπία συνδιαλέγονται ταυτόχρονα επί σκηνής, ακροβατώντας ανάμεσα στο μυθικό και το πραγματικό, το γήινο και το υπερφυσικό, με απώτερο σκοπό τον –ενδεχόμενο– επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας του σύγχρονου ανθρώπου.
***
Friend with the Mountain
21, 22 Ιουλίου 2025 / Ώρα έναρξης: 20.15
Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων
- Σύλληψη, χορογραφία, ερμηνεία: Εύα Γεωργιτσοπούλου
- Μουσική επιμέλεια, μουσικός επί σκηνής: Ελίνα Ρίζου
- Δραματουργία: Τζίνα Στεφανοπούλου
- Κοστούμια: Ελλάδα Δαμιανού
- ΑΜΚΕ: ΣΙΝΚ ΑΠ ΠΡΟΝΤΑΞΙΟΝΣ
Η παράσταση Friend with the Mountain συνομιλεί με την ιστορική ταυτότητα του ζεϊμπέκικου, ενός χορού πολεμικού, διονυσιακού, αυτοσχεδιαστικού, αντρικού και σολιστικού. Από τη μοναχική φιγούρα του μαχόμενου άντρα έως τον εκστατικό ρυθμό της προσωπικής πάλης, το ζεϊμπέκικο υπήρξε πεδίο έντασης και τιμής. Το έργο δεν απαρνιέται αυτή την κληρονομιά, αλλά την αναμεταφράζει. Η μνήμη και η ταυτότητα ενσαρκώνονται στο σώμα μιας γυναίκας που χορεύει.
Η χορογράφος Εύα Γεωργιτσοπούλου με την επί σκηνής μουσική επιμέλεια της Ελίνας Ρίζου δημιουργούν έναν τελετουργικό χώρο όπου ο σόλο χορός επιστρέφει, όχι για να πολεμήσει, αλλά για να θυμηθεί και μέσα από τη μνήμη να μετατραπεί σε μια συλλογική εμπειρία. Το Friend with the Mountain είναι ένα προσωπικό αφιέρωμα, μια ήσυχη επανάσταση, μια αναζήτηση ριζώματος μέσα από το σώμα.
***
Παραπατήματα
1, 2 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.15
Β΄ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας
- Χορογραφία: Νίκος Καλύβας
- Μουσική, ηχητικός σχεδιασμός: Γιάννης Αγγελάκης
- Δραματουργία: Ροδιά Βόμβολου
- Κοστούμια: Ελλάδα Δαμιανού
- Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης
- Ηχοληψία, μείξη, κονσόλα: Νικόλας Κουτσοθανάσης
- Ερμηνεύουν: Ναταλία Μπάκα (χορός), Σοφία Πουχτού (χορός), Ειρήνη Μπιλίνη-Μωραΐτη (τραγούδι, μεσαιωνική βιέλα), Γιάννης Αγγελάκης (live electronics)
- ΑΜΚΕ: Ars Nova Experimentalis Εταιρεία Τέχνης και Πολιτισμού
Η παράσταση σύγχρονου χορού Παραπατήματα εξερευνά την έννοια του παραπατήματος ως μιας φυσικής, ψυχικής και ιστορικής διαδικασίας που αποκαλύπτει την ευθραυστότητα και ευαλωτότητά µας. Μέσα από την κίνηση και τον ήχο, δύο χορεύτριες και δύο μουσικοί συνθέτουν ένα σύμπαν όπου η απώλεια της ισορροπίας και η διαρκής προσπάθεια να επανακατακτηθεί συνιστούν το κεντρικό θέμα της. Κυκλικές κινήσεις, σπειροειδείς διαδρομές και μετατοπίσεις βάρους αποτυπώνουν την κυκλικότητα του χρόνου: το σώμα θυμάται, το παρελθόν επιστρέφει και η σκηνή μεταμορφώνεται σε έναν χώρο όπου το σήμερα γίνεται αύριο και χθες. Η παράσταση είναι μια προσπάθεια να σταθούμε όρθιοι σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Είναι μια υπενθύμιση ότι η ισορροπία είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης µε άλλους ανθρώπους, υποστήριξης και αλληλεγγύης, κι ένα ταξίδι από τα μικρά παραπατήματα της κίνησης μέχρι τα μεγάλα και υπαρξιακά παραπατήματα που διαμορφώνουν τη μνήμη, την ταυτότητα και την ιστορία μας.
***
BACK FRONT BACK… YEST…TODAY
11, 12 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.30
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
- Σύλληψη, χορογραφία: Γιώργος Χρηστάκης
- Δραματουργία: Έλενα Βακάλη
- Πιάνο: Κώστας Λειβαδάς, Χρήστος Καρνάβας
- Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Καρακουλάκης
- Χορεύουν: Ειρήνη Μαυροματάκη, Teresa Brunetti, Giorgia Bruno, Marta Calusso, Ludovica Righetti, Roy Ilagou, Μαρίζα Τερζοπούλου, Ελένη Σκουρτσίδη, Ελένη Κόντζιλα, Κωνσταντίνα Καστέλλου, Τάνυα Βάσδαρη, Μαρία Ζερβού, Αναστάσης Κολοβός, Σωτήρης Ταχτσόγλου και Γιώργος Χρηστάκης
- ΑΜΚΕ: DAGIPOLI DANCE CO.
Το παρελθόν επηρεάζει βαθιά την Αναπηρία, την Τέχνη, τον Πολιτισμό και τη διαχείρισή τους, τόσο μέσω των κοινωνικών και πολιτισμικών αντιλήψεων όσο και μέσω των πολιτικών και τεχνολογικών εξελίξεων.
Η κατανόηση αυτής της ιστορικής διαδρομής είναι κρίσιμη για τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και συμπεριληπτικού μέλλοντος για τα ανάπηρα άτομα. Αυτό ως θεώρημα μπορεί να εξηγήσει τη σημαντικότητα του παρελθόντος και της μνήμης και το πώς αυτά επαναπροσδιορίζονται, ανακατασκευάζονται και επαναλειτουργούν κάτω από νέες συνθήκες και συμβάσεις, στον πολιτισμό, την τέχνη, την επιστήμη, την τεχνολογία, την εκπαίδευση, την ίδια τη ζωή…
Όταν οικονομίες καταρρέουν, θεσμοί αμφισβητούνται και ηθικές αξίες βρίσκονται σε κρίση, η αναδρομή στο παρελθόν είναι απαραίτητη. Μερικές φορές οι άνθρωποι πρέπει να σκάψουν βαθιά στην πολιτιστική τους κληρονομιά για να μπορέσουν να ρυθμίσουν την πυξίδα τους και να προσανατολιστούν προς νέες κατευθύνσεις για ένα καλύτερο μέλλον.
***
Hounds of Μadness
20, 21 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών
- Σύλληψη, ιδέα: Μαρία Κολιοπούλου, Βάσια Μπακετέα
- Χορογραφία: Μαρία Κολιοπούλου
- Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Ισιδώρου
- Σύμβουλος δραματουργίας: Μπετίνα Παναγιωτάρα
- Φωνητική δραματουργία: Άννα Παγκάλου
- Καλλιτεχνική συνεργασία: Μαρίζα Βινιεράτου
- Κοστούμια: Κωνστάντσια Σαραφιανού
- Σχεδιασμός φωτισμών: Θωμάς Οικονομάκος
- Σύμβουλος προσβασιμότητας για τυφλά άτομα και άτομα με οπτική αναπηρία: Σμαράγδα Βάγια
- Ερμηνεύουν: Κατερίνα Γεβετζή, Χριστίνα Καραγιάννη, Ινώ Ρήγα, Ντέμη Παπαθανασίου, Ισμήνη Sljiper
- ΑΜΚΕ: Ομάδα Σύγχρονου Χορού Πρόσχημα
Το έργο Hounds of Μadness θέτει στο επίκεντρο τον Χορό από τις ευριπίδειες Βάκχες, αναδεικνύοντας την αυτόνομη καλλιτεχνική οντότητα του συγκεκριμένου Χορού. Παράλληλα φέρνει στο προσκήνιο την ομάδα των Θηβαίων γυναικών που έχουν αυτονομηθεί στα βουνά του Κιθαιρώνα επιλέγοντας τη βακχική λατρεία, σε μια κίνηση εναντίωσής τους στην πατριαρχική κοινωνία, και την αναγιγνώσκει ως την πρώτη ιστορικά σωζόμενη μυθοπλαστική καταγραφή αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος.
Το Hounds of Madness καθιστά ορατή μια ομάδα θηλυκοτήτων με αισθητηριακή και κινητική αναπηρία, μια ομάδα γυναικών δηλαδή, που στη σύγχρονη Ελλάδα παραμένει αφανής και σπανίως της δίνεται ο χώρος να υπάρξει τόσο στην κοινωνία όσο και στη σκηνή. Ένα πολυμεσικό έργο που γεφυρώνει το ιστορικό ίχνος με τις σύγχρονες αναγνώσεις για τον ρόλο των γυναικών ως υποκειμένων αντίστασης και χειραφέτησης της αυτοδιάθεσης των σωμάτων τους, μέσα από έναν υπερβατικό Χορό αποτελούμενο από μια μεικτή ομάδα ερμηνευτριών, σε ένα μεταβακχικό σύμπαν.
* Η παράσταση θα είναι προσβάσιμη σε άτομα με οπτική και κινητική αναπηρία. Θα υπάρχει απτική ξενάγηση πριν την έναρξη της παράστασης για τυφλά άτομα και άτομα με οπτική αναπηρία.
***
Κομμάτια γης
21, 22 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Μουσείο Ζακύνθου
- Σύλληψη, χορογραφία: Χριστιάνα Σαρασίδου
- Πρωτότυπη μουσική, ερμηνεία: Μαρσέλο Τζόνσον
- Mentoring: Λέτα Αμπαζή
- Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
- Κοστούμια: Ευδοκία Βεροπούλου
- Ερμηνεύουν: Μαρίλια Γράντζα, Νατάσα Ζούκα, Ελίνα Τσίμπρου
- ΑΜΚΕ: CYCLERE
Μια παράσταση που χρησιμοποιεί τον χώρο ως ζωντανό παρατηρητή της ροής του χρόνου. Τρεις γενιές ερμηνευτών συμβολίζουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, σε πραγματικό αλλά και φανταστικό χρονικό ορίζοντα. Αλληλεπιδρούν σε έναν κοινό χώρο, μορφοποιώντας και μεταλλάσσοντάς τον, προσθέτοντας και καταστρέφοντας στοιχεία του. Ο χρόνος παρατηρείται μέσα από τη γη, μέσα από τον χώρο. Η μουσική έρχεται ως ένα βασικό στοιχείο της παράστασης να παίξει τον ρόλο του χρόνου και να επηρεάσει τα γενόμενα άμεσα και ουσιαστικά. Η ζωντανή παραγωγή της συνδιαλέγεται με τις κινήσεις των ερμηνευτριών καθώς πλάθει και πλάθεται συνδεδεμένη με τη δράση τους. Η δομή της παράστασης είναι βασισμένη στον φιλοσοφικό ταοϊσμό, προσθέτοντας στον σκηνικό χώρο, τη χορογραφία και τη δραματουργία έναν επιπλέον κεντρικό άξονα παράλληλα με τον χρόνο.
***
Οικειοποιήσεις: Ανασκαφή της κίνησης
27, 28 Αυγούστου 2025 / Ώρα έναρξης: 21.00
Αρχαιολογικό Μουσείο Νεμέας, Αύλειος χώρος
- Σύλληψη, χορογραφία: Μαριέλα Νέστορα
- Πρωτότυπη μουσική: Τηλέμαχος Μούσας
- Σχεδιασμός φωτισμών: Μαρία Αθανασοπούλου
- Χορεύουν: Εύα Παπαδοπούλου, Γιάννης Τσιγκρής
- Μουσικοί: Τηλέμαχος Μούσας (ηλεκτρική κιθάρα), Ιάκωβος Παυλόπουλος (κρουστά)
- Εκτέλεση παραγωγής: KART productions
- ΑΜΚΕ: ΟΜΙΛΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ (YELP DANCE Cο.)
Το νέο χορογραφικό έργο Οικειοποιήσεις: Ανασκαφή της κίνησης της Μαριέλας Νέστορα / YELP DANCE Co., μελετά τις μορφές που διακοσμούν ερυθρόμορφα και μελανόμορφα αγγεία. Η χορογραφία δεν αναπαριστά το παρελθόν, αλλά το ανασύρει στο παρόν ως ένα δυναμικό πεδίο ερωτημάτων και νέων αφηγήσεων. Ως μηχανισμός οικειοποίησης, επανάληψης και επαναδιατύπωσης, ανακινεί και εγγράφει μνήμες και καθιστά τον χρόνο ρευστό, πορώδη. Αυτή η ανασκαφή της κίνησης γίνεται στο εδώ και τώρα σε διαρκή διάδραση με τη ζωντανή μουσική. Είναι η κίνηση μορφή ή ενέργεια, πράξη ή πλαίσιο, ενσωμάτωση ή μετασχηματισμός, θετικός ή αρνητικός χώρος, αίσθηση ή σκέψη, πηγή ή αντίλαλος, αντίληψη ή μετάδοση, μεταβολισμός ή προβολή, αναπαραγωγή ή σχόλιο; Η παράσταση χορού Οικειοποιήσεις: Ανασκαφή της κίνησης αναμετριέται με τον χρόνο ως μια συνθήκη ρευστή, όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δεν είναι διακριτές οντότητες, αλλά αλληλένδετες εκφάνσεις της ίδιας εμπειρίας. Τι επιλέγουμε να τοποθετήσουμε στο φόντο και τι στο επίκεντρο της προσοχής μας; Κάθε εξερεύνηση είναι μια οικειοποίηση.
Διαβάστε επίσης:
Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2025: Η πρόσληψη του παρελθόντος – Η σήμερον ως αύριον και ως χθες