Η Bloom Theatre Group παρουσιάζει το έργο «Οι Μεθυσμένοι» του Ιβάν Βιριπάγιεφ (Ivan Vyrypaev), κάθε Δευτέρα και Τρίτη, από τις 6 Οκτωβρίου, για λίγες μόνο παραστάσεις.
-Το έργο έχει δεκατέσσερις χαρακτήρες και το ανέβασμα πέντε ηθοποιούς. Πείτε μας για τα πρόσωπα που υποδύεστε, αλλά και με ποιο/ποια νιώσατε πιο έντονη σύνδεση.
Όλοι οι ηθοποιοί υποδυόμαστε δύο με τρεις χαρακτήρες, κάτι που αποτελεί μία πολύ ιδιαίτερη πρόκληση σκηνικά. Η παράσταση έχει πολύ γρήγορους ρυθμούς κι εμείς αλλάζουμε ρούχα πανικόβλητοι από σκηνή σε σκηνή. Οριακά εκτυλίσσεται μία δεύτερη παράσταση στα παρασκήνια. Εγώ αλλάζω τρεις διαφορετικούς ρόλους. Η πρώτη είναι η Μάγδα, μία γυναίκα που μόλις έχει παντρευτεί και έχει μεθύσει στο πάρτυ του γάμου της. Η δεύτερη είναι η Λόρα, η οποία βρίσκεται σε ένα τραπέζι μαζί με τον άντρα της και ένα φιλικό ζευγάρι, αμέσως μετά από το μνημόσυνο της μητέρας του οικοδεσπότη. Η τρίτη είναι η Ρόζα, μία σεξεργάτρια που χορεύει σε ένα μπάτσελορ πάρτυ ως έκπληξη στο γαμπρό.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η διαδικασία εξερεύνησης και για τα τρία πρόσωπα και νιώθω πολύ τυχερή για όλη την εμπειρία και το μοίρασμα. Πιστεύω ότι συνδέθηκα περισσότερο με το πρόσωπο της Μάγδας, τόσο για την κωμική πλευρά του ρόλου, όσο και για την τάση της να αναιρεί όλα όσα συμβαίνουν γύρω της. Η Μάγδα φαίνεται να ψάχνει διαρκώς ένα τρόπο να αγαπήσει και να αγαπηθεί, να βρει την αλήθεια στα πράγματα γύρω της. Τι κάνουμε άλλωστε κι εμείς οι υπόλοιποι;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Από όλους τους χαρακτήρες που θα δούμε επί σκηνής εσείς σε ποιον θα θέλατε να προσθέσετε λίγη χρονική διάρκεια;
Αν και απαντώ με δυσκολία σε αυτή την ερώτηση, νομίζω ότι θα έδινα κι άλλο χρόνο στον Λόρενς. Πρόκειται για τον άντρα που μόλις έχει παντρευτεί η Μάγδα. Με γοητεύει πολύ ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα, είναι σαν να δίνει μία νέα οπτική σε κάθε τι που αντικρίζει γύρω του, φέρνοντας ξανά το φως σε όλη τη μαυρίλα που βλέπουμε γύρω μας. Είναι αστείος και παράλληλα μοναδικά ευφυής. Και φυσικά λατρεύω τον τρόπο που προσέγγισε τον Λόρενς ο Γιώργος Κωνσταντίνου που είναι πραγματικά απολαυστικός.
-Έχετε έρθει σε επαφή με τη δουλειά του Ivan Vyrypaev πέρα από τους «Μεθυσμένους»; Υπάρχει κάτι που σας γοητεύει ιδιαίτερα στα έργα του;
Η πρώτη μου επαφή με την δουλειά του Ivan Vyrypaev ήταν στις «Ψευδαισθήσεις», όταν φοιτούσα στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Ήμασταν στο ίδιο έτος υποκριτικής με τον Ανδρέα Παράσχο που σκηνοθετεί τους Μεθυσμένους και θυμάμαι πόσο μας είχε γοητεύσει η αρχή του έργου: «Σ’ ευχαριστώ που μου δίδαξες την αγάπη. Χάρη σε σένα έμαθα τι είναι αγάπη, τι δύναμη είναι αυτή. Και πώς δεν είναι λόγια, ούτε ρομαντισμός, είναι δουλειά. Η αγάπη είναι δουλειά, είναι να ξέρεις να αναλαμβάνεις την ευθύνη. Χάρη σε σένα, Σάντρα, κατάλαβα τι είναι ευθύνη. Ξέρεις, είναι πολύ, πάρα πολύ σημαντικό να είσαι υπεύθυνος για κάτι. Και να είσαι ευγνώμων. Υπευθυνότητα κι ευγνωμοσύνη, να ποια είναι η φόρμουλα της ζωής.»
Με αγγίζουν πολύ τα έργα του Vyrypaev, γιατί αισθάνομαι ότι εκφράζει σε μεγάλο βαθμό το προσωπικό χάος καθημερινών ανθρώπων που ψάχνουν να βρουν που ανήκουν σε αυτό το κόσμο. Γράφει για πράγματα που έχουμε σκεφτεί όλοι μας, δομώντας τα με έναν παράδοξο, ποιητικό και συνάμα αστείο τρόπο κι αυτό μου φαίνεται πολύ ξεχωριστό.
Αυτή τη περίοδο έχουμε την χαρά με τον Ανδρέα Παράσχο να συνεργαζόμαστε με τον Ivan Vyrypaev και σε ένα άλλο πρότζεκτ στη Θεσσαλονίκη. Στη παράσταση Mahamaya Electronic Devices σε κείμενο και σκηνοθεσία του Ivan Vyrypaev. Πρόκειται για μία παράσταση που έχει παρουσιαστεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπου τέσσερις ηθοποιοί επί σκηνής θέτουν μια σειρά από ερωτήματα σε σχέση με όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης: επιστήμη, πολιτική, οικογένεια, ναρκωτικά, σεξ, θρησκεία, αγάπη, καλώντας τον θεατή να γίνει μέρος αυτής της αναζήτησης. Μόλις κάναμε την πρεμιέρα μας στην Θεσσαλονίκη στο Artbox Fargani και νιώθουμε πολύ πολύ τυχεροί για αυτή τη συνεργασία. Ο Ivan είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος και έχει μία πολύ ανατρεπτική ματιά στα πράγματα και στον τρόπο που δουλεύει.
-Στους «Μεθυσμένους» πώς καταλήξατε ως ομάδα;
Μόλις έπεσε στα χέρια μας αυτό το κείμενο είπαμε «αυτό είναι, πρέπει να το κάνουμε»! Το κρατήσαμε στο συρτάρι περίπου ενάμιση χρόνο και μόλις ήρθε η κατάλληλη συγκυρία ξεκινήσαμε την παραγωγή με τον Ανδρέα Παράσχο και την Μαρίνα Κωνσταντινίδου -σκηνογράφο της παράστασης- που τρέχουμε την ομάδα. Μας γοήτευσε πάρα πολύ η συνθήκη του μεθυσιού σε συζητήσεις και καταστάσεις με τις οποίες όλοι έχουμε έρθει σε επαφή. Οι χαρακτήρες στους Μεθυσμένους είναι κάτι παραπάνω από διασκεδαστικοί, ενώ παράλληλα αγγίζουν πολύ ευαίσθητα θέματα. Όσες φορές και να ακούσω αυτό το κείμενο σε συγκινεί βαθιά.
-Πώς θα χαρακτηρίζατε τη γλώσσα του Vyrypaev;
Η γλώσσα του Vyrypaev θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως φιλοσοφική σε πολλά σημεία. Συνήθως έχει έντονες επαναλήψεις, προχωρώντας όμως κάθε φορά την σκέψη ένα βήμα παρακάτω. Στα περισσότερα έργα του θίγει υπαρξιακά ζητήματα για τον έρωτα, το νόημα της ζωής, την σύνδεση με τον Θεό, την επαφή με τους άλλους και με τον εαυτό μας, ενώ η αφήγηση του σπάνια έχει μια γραμμική πλοκή.
-Τι μπορείτε να μας πείτε για το ανέβασμα στο Θέατρο OLVIO; Θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν;
Στη πραγματικότητα έχουν γίνει πολύ μικρές αλλαγές σε σχέση με το περσινό ανέβασμα στην Θεσσαλονίκη, περισσότερο έχουν να κάνουν με την προσαρμογή της παράστασης σε μία άλλη σκηνή. Ανυπομονούμε πολύ να μοιραστούμε τη δουλειά μας με το κοινό της Αθήνας.
-Θέλετε να ενημερώσετε τους αναγνώστες/τριες του CultureNow για κάποιο άλλο επαγγελματικό σας σχέδιο;
Η Bloom Theatre Group ετοιμάζει την επόμενη της παράσταση για την εαρινή σεζόν του 2026. Πρόκειται για το έργο The Effect της Lucy Prebble σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου, για το οποίο έχουμε επιχορηγηθεί από το ΥΠ.ΠΟ . Η παράσταση πρόκειται να ανέβει στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη και ευχόμαστε να ταξιδέψει και σε άλλους σταθμούς όπως οι Μεθυσμένοι.
-Τέλος, αν η παράσταση ήταν ποτό, τι είδους θα ήταν και γιατί;
Θα ήταν βότκα με blueberry. Η βότκα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ, για να έχουμε την απαραίτητη άρση αναστολών και να ειπωθούν αλήθειες όπως στο έργο, και το blueberry για το χρώμα και την τσαχπινιά! Σας περιμένουμε!
Διαβάστε επίσης:
Οι Μεθυσμένοι, του Ivan Vyrypaev σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου στο Olvio