Το «ΠΟΥΠΟΥΛΑpp» της πολυβραβευμένης ομάδας ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ, μετά την ενθουσιώδη υποδοχή από κοινό και κριτικούς και την κυκλοφορία του σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος, συνεχίζει το θεατρικό του ταξίδι και το καλοκαίρι! Πρόκειται για μια σύγχρονη, γεμάτη φαντασία και χιούμορ παράσταση, που αγγίζει με ευαισθησία ζητήματα όπως η επικοινωνία, η κατανόηση μέσα στην οικογένεια, η χρήση της τεχνολογίας και η ανάγκη για αποδοχή του διαφορετικού. Μέσα από ένα κωμικό και περιπετειώδες «κυνήγι θησαυρού», οι ήρωες καλούνται να ανακαλύψουν τι είναι πραγματικά πολύτιμο για τον καθένα – κι εμείς, μαζί τους.
Με αφορμή την καλοκαιρινή περιοδεία τους, και τη στάση του «ΠΟΥΠΟΥΛΑpp» στο αγαπημένο μας Φεστιβάλ Ρεματιάς – Νύχτες Αλληλεγγύης 2025, συνομιλούμε με τους δημιουργούς της παράστασης για τη σύλληψη της ιδέας, τους ήρωες του έργου, αλλά και τα μηνύματα που φτάνουν στις καρδιές μικρών και μεγάλων.
Στη Ρεματιά η παράσταση θα παρουσιαστεί την Κυριακή 27 Ιουλίου, με ελεύθερη είσοδο (*η είσοδος θα γίνεται με σειρά προτεραιότητας, χωρίς να απαιτείται εκ των προτέρων κράτηση. Το Φεστιβάλ με χαρά θα δεχτεί και φέτος τη συνεισφορά των θεατών σε τρόφιμα, φάρμακα κι άλλα είδη πρώτης ανάγκης για τις Κοινωνικές Δομές του Δήμου Χαλανδρίου).
***
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Πώς προέκυψε ο ευρηματικός τίτλος “ΠΟΥΠΟΥΛΑpp”; Τι μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτόν;
Το “ΠΟΥΠΟΥΛΑpp” είναι μια εφαρμογή αναζήτησης πουπουλένιων μαξιλαριών! Και θα φανεί πολύ χρήσιμη στους ήρωες, όταν αυτοί θα πρέπει να βρουν κάτι διαμάντια κρυμμένα μέσα σε… μαξιλάρια! Σε ένα δεύτερο επίπεδο, όμως, ο τίτλος “ΠΟΥΠΟΥΛΑpp” είναι ένα λογοπαίγνιο που συνδυάζει το παραδοσιακό, το ανάλαφρο, το αργό, με το “app”, δηλαδή το σύγχρονο, το γρήγορο, το στέρεο. Είναι μια σύγκλιση του παλιού με το νέο, της φυσικής με την ψηφιακή πραγματικότητα — κάτι που αποτελεί κεντρικό θέμα στην παράσταση.
-Ποια ήταν η βασική σας στόχευση όταν ξεκινήσατε να γράφετε το συγκεκριμένο έργο; Τι θέλατε πρωτίστως να επικοινωνήσετε στο κοινό;
Θέλαμε να επικοινωνήσουμε την ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία στις ανθρώπινες σχέσεις, σε έναν κόσμο γεμάτο τεχνολογικές αποστάσεις. Με το ΠΟΥΠΟΥΛΑpp, θέλαμε να αποδείξουμε πως ενόσω κυνηγάς τα αληθινά διαμάντια και όσα νομίζεις σημαντικά, τους πραγματικούς θησαυρούς τους έχεις αποκτήσει στην πορεία και είναι πολύ πιο σημαντικοί και ουσιαστικοί. Τα διαμάντια της ζωής δεν είναι τα ψηφιακά «μπόνους» ή οι τεχνολογικές επιτυχίες, αλλά οι αληθινές σχέσεις και τα συναισθήματα που πρέπει να τα αναγνωρίζουμε και να τα φροντίζουμε. Εστιάζοντας στη δυναμική μιας οικογένειας που καλείται να κατανοήσει ο ένας τον άλλον, το έργο τονίζει τη σημασία της αλληλεγγύης, της επικοινωνίας και της «αναβάθμισης» των σχέσεων.
-Ποιος ήταν ο πρώτος χαρακτήρας που δημιουργήθηκε για την ιστορία; Ήταν αυτός που έδωσε το έναυσμα για όλο το έργο;
Ο πρώτος χαρακτήρας που δημιουργήθηκε ήταν η Στέλλα και, αμέσως μετά, ο γιος της, ο Πολύκαρπος. Αυτοί οι δύο αντιπροσωπεύουν τη σύγκρουση των γενεών και τις δυσκολίες στην κατανόηση των διαφορετικών κόσμων που βιώνουν. Η Στέλλα, ως μητέρα, προσπαθεί να κατανοήσει τον γιο της, ενώ ο Πολύκαρπος είναι εγκλωβισμένος στη δική του ψηφιακή πραγματικότητα και αποστασιοποιημένος από τον κόσμο της μητέρας του. Η ανακάλυψη του θησαυρού μέσω των πουπουλένιων μαξιλαριών είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τη σύγκρουση και τη λύση, καθώς γίνεται η αφορμή για να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο και να προσπαθήσουν για κάτι κοινό.
-Σε ποιες ηλικιακές ομάδες απευθύνεται η παράσταση;
Η παράσταση απευθύνεται τόσο σε παιδιά, όσο και σε ενήλικες, προσφέροντας κάτι σε κάθε ηλικία. Για τα παιδιά, η παράσταση είναι γεμάτη δράση, κωμικές ανατροπές και φαντασία, ενώ για τους ενήλικες θίγει, με μοναδικά ξεκαρδιστικό τρόπο, θέματα που σίγουρα τους απασχολούν.
-Θέλετε να μας σχολιάσετε το ρόλο της μουσικής στην αφήγηση της ιστορίας;
Η πρωτότυπη μουσική στο ΠΟΥΠΟΥΛΑpp είναι συνυφασμένη με την αφήγηση, καθώς αναδεικνύει τις συναισθηματικές καταστάσεις των χαρακτήρων, ενώ ενισχύει τον ρυθμό και τις αντιθέσεις που υποδεικνύει η σκηνοθεσία. Είναι θεματική και θυμίζει έντονα τις μελωδίες των πρώτων ηλεκτρονικών παιχνιδιών της δεκαετίας του ’80. Έτσι, συχνά οι θεατές έχουν την ψευδαίσθηση ότι όλα όσα διαδραματίζονται επί σκηνής ίσως αποτελούν δράσεις ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού.
-Θεατές δηλώνουν τον ενθουσιασμό τους για τα κομμάτια της παράστασης (όπως βλέπουμε στα σχόλια κάτω από βίντεο της ομάδας στο YouTube). Τι σημαίνει για τα παιδιά να ακούνε αυτά τα τραγούδια και εκτός θεατρικού πλαισίου;
Η μουσική και τα τραγούδια του ΠΟΥΠΟΥΛΑpp δεν είναι απλά ψυχαγωγία, αλλά εργαλεία που επιτρέπουν στα παιδιά να επεξεργαστούν και να συζητήσουν θέματα που ίσως δε θα άγγιζαν διαφορετικά. Όταν τα παιδιά ακούνε τα τραγούδια εκτός θεατρικού πλαισίου, συνεχίζουν να «κουβαλούν» μαζί τους την εμπειρία του έργου, να συζητούν και να αναστοχάζονται την έννοια της επικοινωνίας και των σχέσεων. Όταν μια παράστασή μας καταφέρνει να γίνεται μια βιωματική εμπειρία που συνεχίζει να υπάρχει στην καθημερινότητα των θεατών, τότε εμείς, ως δημιουργοί, είμαστε διπλά ευτυχισμένοι.
-Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι μεγαλύτερες προκλήσεις στη δημιουργία ενός θεατρικού έργου για παιδιά;
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να δημιουργήσεις μια παράσταση που να είναι ταυτόχρονα διασκεδαστική και ουσιαστική, χωρίς να καταφεύγεις σε εύκολες λύσεις ή διδακτισμούς. Τα παιδιά είναι το πιο «αληθινό» κοινό – βλέπουν κατευθείαν «μέσα» από τις καταστάσεις. Στο ΠΟΥΠΟΥΛΑpp, η πρόκληση ήταν να συνδυάσουμε το παιδικό, το παιχνιδιάρικο, το ανάλαφρο με τα σοβαρά και σημαντικά ζητήματα, χωρίς να κουράσουμε ή να απογοητεύσουμε τους μικρούς μας θεατές.
-Ποια θεωρείτε τη βασικότερη ανάγκη των παιδιών σήμερα, την οποία το παιδικό θέατρο οφείλει να φωτίσει και να υπηρετήσει;
Η μεγαλύτερη ανάγκη των παιδιών σήμερα είναι να μάθουν να συνδέονται ουσιαστικά με τους άλλους – κι όχι μόνο με ένα πληκτρολόγιο- και να εκτιμούν τις σχέσεις τους. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες αλλά και αποστάσεις. Το παιδικό θέατρο μπορεί να τους προσφέρει την ευκαιρία να ανακαλύψουν τον «αληθινό» κόσμο των συναισθημάτων και των σχέσεων, πέρα από την εικονική πραγματικότητα.
-Τα παιδιά αποτελούν συχνά το πιο ειλικρινές και αυθόρμητο κοινό. Υπάρχει κάποια αντίδραση νεαρού θεατή στο “ΠΟΥΠΟΥΛΑpp” που σας έχει μείνει αξέχαστη;
Μια αντίδραση που μας έχει μείνει αξέχαστη ήταν όταν, κατά τη διάρκεια μιας παράστασης και σε ένα σημείο που οι ήρωες κάθονται απογοητευμένοι στο σαλόνι του σπιτιού τους πιστεύοντας ότι έχουν χάσει για πάντα τα διαμάντια, πετάγεται ένα παιδί από το κοινό και λέει: «Δεν πειράζει! Φτιάξτε μια μακαρονάδα με κιμά!». Αυτή η αθώα παρατήρηση «κόλλησε» τόσο πολύ στο μήνυμα όλης της παράστασης που λέει ότι η χαρά βρίσκεται στα μικρά πράγματα και όχι στα μεγάλα ή σε αυτά που λάμπουν. Οι άνθρωποι είναι ο πραγματικός θησαυρός και, εξάλλου, όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με μία… μακαρόνια με κιμά!
Διαβάστε επίσης:
Η τέταρτη εβδομάδα στο Φεστιβάλ Ρεματιάς – Νύχτες Αλληλεγγύης 2025
Φεστιβάλ Ρεματιάς – Νύχτες Αλληλεγγύης 2025: Το πρόγραμμα της μεγάλης γιορτής!