365 + 1 sunsets of exception: Ομαδική έκθεση στο El Paso 176 71

Το El Paso 176 71 συστήνεται στην αθηναϊκή εικαστική σκηνή με την ομαδική έκθεση 365 + 1 sunsets of exception / 365 + 1 ηλιοβασιλέματα εξαίρεσης.

Ανοικοδομήσεις, μετακινήσεις, απογειώσεις και προσγειώσεις χαρτογραφούν τα βήματα της επαφής με τη ροή του χρόνου, του χώρου, της ζωής.

Σημείο εκκίνησης: το σύγχρονο και διαρκώς αναφερόμενο ζήτημα της κατοίκησης, της καθημερινής δράσης και συνύπαρξης, της ζωής και των σχέσεων, που εκτυλίσσονται στην πόλη, μέσα στο πλαίσιο της αναμφίβολης μεταβολής του χαρακτήρα της. Μια αδιάκοπη κίνηση μοιάζει να είναι η εδραιωμένη, πια, επιταγή των ημερών, ακολουθώντας τόσο την ρουτίνα της κάθε ημέρας, όσο και τις παύσεις της. Η κίνηση, οι κινήσεις συμπορεύονται με τη διάχυτη ροή της πληροφορίας, εικόνας και λόγου, προς ένα περιβάλλον ολοένα αυξανόμενης ρευστότητας. Με τα σημεία αναφοράς να λαμβάνουν μια τέτοια διάσταση στη σύγχρονη εποχή, οι τόποι δεν αναγνωρίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως άλλοτε, ούτε με τους ίδιους μηχανισμούς.

Παράπλευρες απώλειες: οι κλιμακωτές απομακρύνσεις από την πρόσβαση και την προσβασιμότητα στους κοινούς χώρους, στο μοίρασμα κοινού χρόνου, στην επαφή με τον άλλον και στην κοινή εμπειρία. Διαδρομές που αλλάζουν και εκτρέπονται, γλώσσα και λόγος που τροποποιούνται. Η εξαίρεση του υποκειμένου από τον χώρο και από τις πρακτικές σύνθεσης εμπειρίας, σε σχέση με αυτόν, το κάνουν να επιζητά νέες στρατηγικές ζωής. Η αλλαγή του ορίζοντα διαμορφώνεται από τις αναχαιτίσεις πρόσβασης, κυριολεκτικής και μεταφορικής, με τα εμπόδια αυτά να λειτουργούν ως “διακόπτες” ή μετατοπιστές της μνήμης. Της μνήμης, η οποία λειτουργώντας σε συνάρτηση με τα ερεθίσματα, διαχρονικά αποτελεί έναν συνεκτικό κρίκο, αλλά και πεδίο διεργασιών στο τώρα.

Η έκθεση 365 + 1 sunsets of exception / 365 + 1 ηλιοβασιλέματα εξαίρεσης επιχειρεί να φωτίσει τέσσερις όψεις, τέσσερα είδη της αίσθησης που προκύπτουν από αυτό το συμβάν των πολλαπλών αλλαγών. Το απόθεμα της κάθε εκφοράς κατευθύνεται προς την ανάπτυξη ενός χάρτη της βίωσης του φαινομένου αυτού, που είναι ανοιχτός στο συλλογικό, επιτρέπει προσθήκες και την απαραίτητη ελευθερία. Τέσσερις χειρονομίες επανα-κατοίκησης, μετατροπής, επανάχρησης και εφευρέσεων διαδρομών, αποδίδουν διαφορετικές αποχρώσεις της εξαίρεσης, επιμέρους διαχειρίσεις της και συντείνουν σε ένα χρονικό εντοπισμού της μεταβολής και των απωλειών που εκείνη επιφέρει.

Δύο καταβυθίσεις στο νέο σκηνικό της πόλης, ένα παιχνίδι και μία κηδεία ανιχνεύουν τις απηχήσεις της εξαίρεσης. Από την εγγραφή και την απεγγραφή των διαστρωμάτωσεων του χρόνου στο οικοδομικό υλικό, μέχρι την ανάδειξη των στοιχείων που συναντά το βλέμμα στην αναδυόμενη εικόνα της πόλης κι από τη συμμετοχή του κοινού της έκθεσης σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, μέσα σε ένα σκηνικό ανοικοδόμησης και σφράγισης χώρων ελευθερίας, μέχρι την παρακολούθηση μιας πομπής πολιτών, που αδυνατεί να έχει πρόσβαση στην επιτέλεση του πένθους, ο Στέφανος Κουτρούλης, η Βέρα Χοτζόγλου, οι Sphinxes (Ιωάννα Τσάκαλου & Μάνος Φλέσσας) και η Κατερίνα Μαρκουλάκη, αντίστοιχα, εισάγουν στον εκθεσιακό χώρο και από έναν ορίζοντα. Ακολουθώντας τις γραμμές φυγής στο σώμα του συλλογικού, στρέφονται, μέσα από τον ορίζοντα της εξαίρεσης, σε εκείνα τα εξαιρετικά ηλιοβασιλέματα.

Συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες / Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Sphinxes (Ιωάννα Τσάκαλου & Μάνος Φλέσσας), Στέφανος Κουτρούλης, Κατερίνα Μαρκουλάκη, Βέρα Χοτζόγλου
Επιμέλεια έκθεσης: Παυλίνα Κύρκου
Οπτική ταυτότητα έκθεσης: La Zeee Studio

Κεντρική φωτογραφία θέματος: © Βέρα Χοτζόγλου / edit: La Zeee Studio

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ