Ιστορίες καθημερινότητας, των οποίων οι πρωταγωνιστές, παρόλο που βιώνουν συχνά οδυνηρές καταστάσεις από τις συγκυρίες μιας δύσκολης πραγματικότητας, προσπαθούν να διατηρήσουν εν ενεργεία μέσα τους έναν θερμό πυρήνα ονείρου, αντίστασης και καλοσύνης.

Το παράξενο χόμπι ενός συνταξιούχου πρώην υπαλλήλου που κρύβει στην ψυχή του ένα φοβερό «μυστικό».
Η απόδραση ενός οικογενειάρχη με προβλήματα από την κόλαση της μεγαλούπολης και την καταστροφική μανία των διαδηλωτών-κουκουλοφόρων.
Ένας άντρας, που βιώνει το άγχος της απόλυτης μοναξιάς του στις γιορτές, γίνεται ο μοναδικός «άσος της νύχτας».
Μια όμορφη οικιακή βοηθός από την ανατολική Ευρώπη, που θεωρεί ότι έχει ξεπέσει κοινωνικά στη χώρα που τώρα εργάζεται.
Ένας πρόσφυγας, δυνάμει παλαιστής, χαραμίζεται σ’ ένα επάγγελμα που δεν του αξίζει.
Η απελπισία ενός πατέρα που θέλει να γλιτώσει από την αρρώστια του, αλλά κι από τη θηλιά αγάπης των δικών του ανθρώπων.
Το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής ενός επιτυχημένου βιοτέχνη που σβήνει ξαφνικά και άδοξα.
Ο διχασμός προσωπικότητας ενός νέου οικογενειάρχη που νιώθει ενοχές για τα δεινά που υποφέρουν οι συνάνθρωποί του.
Η απεγνωσμένη έκκληση για βοήθεια ενός άντρα που απειλείται να πέσει θύμα εγκλήματος.
Η δραματική απόπειρα ενός συγγραφέα, με αφορμή τον τρόμο της προσωπικής του ζωής, να συγγράψει ένα βιβλίο.
Αυτές είναι μερικές από τις (23) ιστορίες καθημερινότητας του βιβλίου, των οποίων οι πρωταγωνιστές, παρόλο που βιώνουν συχνά οδυνηρές καταστάσεις από τις συγκυρίες μιας δύσκολης πραγματικότητας (ως παρεπόμενα της πολυδιάστατης και μακροχρόνιας κρίσης που μαστίζει όχι μόνο τον τόπο μας, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο), προσπαθούν να διατηρήσουν εν ενεργεία μέσα τους έναν θερμό πυρήνα ονείρου, αντίστασης και καλοσύνης.

Ο συγγραφέας

Ο Τάσος Καλούτσας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ κι εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει έξι βιβλία με διηγήματα και μία μελέτη. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με Το κελεπούρι (1987). Ακολούθησαν Το κλαμπ (1990) και Το καινούριο αμάξι (1995). Για το βιβλίο του Το τραγούδι των σειρήνων (2000) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, καθώς και με το αντίστοιχο βραβείο του περιοδικού Διαβάζω (2001). Το 2011 τιμήθηκε από το Ίδρυμα Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών με το Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή του Η ωραιότερη μέρα της (2010). Έχει συνεργαστεί με αξιόλογα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες.