Στην έκθεση αυτή παρουσιάζεται μία νέα ενότητα έργων, όπου η Εοζέν Αγκοπιάν επεξεργάζεται το ζήτημα του χώρου μέσα από έναν λαβύρινθο από κλωστές, σχήματα και χρώματα. Το έργο της, παρόλο που έχει στοιχεία και αναφορές στην Ιστορία του Μοντερνισμού, παραμένει πρωτογενές και αυτόνομο.

“Ως νεαρή γυναίκα Αρμένικης καταγωγής, γεννημένη στην Ελλάδα που μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες στην ηλικία των δεκαεννέα ετών, έχω αποκτήσει μία πολυδιάστατη εικόνα των πραγμάτων. Η εμπειρία των τριών διαφορετικών πολιτισμών, μου δίνει την δυνάτοτητα να συγκρίνω, να ξεδιαλύνω και να ταυτίζομαι με τρία διαφορετικά εσωτερικά τοπία. Η αμηχανία που προκαλεί το να μην ανήκεις απόλυτα σε ένα και μόνο μέρος, έχει αντίκτυπο στη συγκρότηση της δουλειάς μου, με την έννοια ότι συνεχώς αγωνίζομαι να δημιουργήσω ισορροπημένους χώρους. Πιστεύω ότι η τέχνη έχει σκοπό να χαϊδέψει, να ακουμπήσει και να ενεργοποιήσει τις διάφανες κλωστές που ενώνουν το ανθρώπινο υποσυνείδητο με το μυστήριο του κόσμου, ώστε να γίνει η ανθρώπινη συνθήκη πιο ανεκτή και ουσιαστική”.

Αποσπάσματα σε μετάφραση από τη συνέντευξη της Εοζέν Αγκοπιάν στον κατάλογο της έκθεσης ‘Persistent Dichotomies’, Fox Gallery NYC, Νέα Υόρκη, 2017