Από τις 17 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 2015, Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες από το χώρο του κοσμήματος και των παραστατικών τεχνών, συναντώνται στην Αθήνα, παρουσιάζοντας πρωτότυπες δημιουργίες, installations και performances, στη στέγη του πολυχώρου κοσμήματος «ΣΥΝ ΑΠΕΙΡΟ», στον Κεραμεικό. Θέμα των δράσεων είναι Το Παράλογο, ενώ τελικό ζητούμενο είναι, συμμετέχοντες και κοινό να επαναδιαπραγματευτούν την έννοια του παραλόγου στις παρούσες συνθήκες, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Κεντρικό άξονα των εκδηλώσεων αποτελούν η έκθεση κοσμήματος και ένα διαδραστικό installation από την ομάδα των Σεμιναρίων Κοσμήματος στο Συν Άπειρο. Τα κοσμήματα, που κατασκευάστηκαν από τους συμμετέχοντες ειδικά για το θέμα , αποτελούν την προσωπική τους εκδοχή για το πώς βιώνουν το παράλογο και θα είναι προς πώληση σε συμβολικές τιμές. Η εγκατάσταση αφορά σε μέρος της έρευνας, που γίνεται στα πλαίσια του Σεμιναρίου Σχεδιασμού και έχει τίτλο «The Bauhaus Self-booth».

Παράταση λόγω εκλογών: 21&22/09 18:00-21:00

ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ

Για τους περισσότερους το κόσμημα θεωρείται ως ένα κατεστημένο προϊόν πολυτελείας. Όμως για το ΣΥΝ ΑΠΕΙΡΟ είναι ένα μέσο έκφρασης πέρα από το δεδομένο. Το Συν Άπειρο είναι ένας χώρος σε άμεση επαφή με το περιβάλλον του και έχει ως στόχο να αφήνει αποτυπώματα στην τρέχουσα  κοινωνική πολιτική και καλλιτεχνική στιγμή. Σε μια εποχή όπου η ίδια η ιστορία παραλογίζεται και βιώνοντας τα τελευταία χρόνια το άγχος της επιβίωσης και την ψυχολογική πίεση, επιλέχθηκε φέτος ως θέμα της έκθεσης το «Παράλογο». Μέρος της έρευνας υπήρξε, πώς αντίστοιχες συνθήκες οδήγησαν προπολεμικά και μεταπολεμικά στη διερεύνηση του παραλόγου από τις εικαστικές τέχνες, το θέατρο και τον κινηματογράφο αλλά τελικό ζητούμενο είναι η έκθεση να αποτελέσει μια συνολική εμπειρία, όπου συμμετέχοντες και κοινό θα επαναδιαπραγματευτούν την έννοια στις παρούσες συνθήκες τόσο σε ατομικό όσο σε συλλογικό επίπεδο.

«Το Παράλογο είναι δυσαρμονία; πλούσιος αντίπαλος της στεγνής λογικής; γιορτή της ανατρεπτικής φαντασίας; ανεξερεύνητος τόπος σε ένα χαμένο χάρτη; άνοιγμα παράλληλου δρόμου δίπλα στο χάσμα της γλωσσικής επικοινωνίας; ξεγύμνωμα του πολιτικά φοβικού λόγου; βγάλσιμο γλώσσας στο συνετό μηχανικό τρόπο ζωής; ποιητικός αναστοχασμός στην ανθρώπινη κατάσταση; αναζήτηση μίας νέας ηθικής; ανιχνευτής μετάλλου ελευθερίας; Ή κάτι άλλο;»