Αφού μας τράβηξε το ενδιαφέρον με τρία διαφορετικά singles, το ήρεμο “Satie” (βασισμένο στο Gymnopedie No.1 του Satie), το τολμηρό “Allegri” (βασισμένο στο σχεδόν 400 χρονών Miserere) και το πιο ατμοσφαιρικό “Sheremetiev” (βασισμένο στο λιγότερο γνωστό ορθόδοξο χορωδιακό ύμνο “Nine sili nebesniye”), o Thylacine επιδεικνύει όλο του ταλέντο στο “TIMELESS”. Αυτός ο νέος δίσκος τον βρίσκει να σκαρφαλώνει σε μερικές από τις μεγαλύτερες κορυφές της μουσικής μπαίνοντας στα ρεπερτόρια του Mozart, του Beethoven και του Schubert ξανά διαβάζοντας κλασσικές παρτιτούρες όπως κάποιος θα εξερευνούσε νέα μέρη.

Αυτό το περιπετειώδες πνεύμα ωθεί και εμπνέει τον νεαρό μουσικό να βλέπει κάθε project του ως μία ξεχωριστή εμπειρία, με διαφορετικές προσεγγίσεις και ιδέες βασισμένες πάνω στα ταξίδια. Αφού ηχογράφησε τα πρώτα του albums μέσα σε ένα τρένο που διέσχιζε την Σιβηρία, στου δρόμους της Αργεντινής και στα νησιά Faeroe, o Thylacine αποφάσισε τώρα να ακολουθήσει ένα ταξίδι στο χρόνο αντί για το διάστημα.

Η ιδέα γεννήθηκε πριν περίπου ένα χρόνο, όταν δοκίμασε μία νέα ερμηνεία του “Gnossienne No. 1” του Erik Satie. “Στο “Timeless”, το ταξίδι ήταν λιγότερο κυριολεκτικό από ότι στους πρώτους μου δίσκους, αλλά παραμένει ένα ταξίδι στο χρόνο, σαν μία μεγάλη βουτιά στην ιστορία της μουσικής, που βγάζει απόλυτο νόημα βάση της δουλειάς που δημιούργησα πρόσφατα” εξηγεί, αναφερόμενος στο πρόσφατο single του “Versailles”, που γράφτηκε χρησιμοποιώντας διαφορετικά αντικείμενα που βρέθηκαν στο ομώνυμο γνωστό παλάτι. Αυτή την φορά, δεν υπάρχουν εξωτερικά στοιχεία ή αναφορές. Αυτό το ταξίδι πίσω στο χρόνο επιτρέπει στον Thylacine να δημιουργήσει νέα ηχητικά τοπία από αριστουργήματα της μουσικής, σαν να αναπτύσσει αρχιτεκτονικά μνημεία για να αναδείξει τις μη ορατές πλευρές του. Ακουστικά γνωστό αλλά και εξωτικό, αυτές οι νέες οπτικές του “Timeless” συνδυάζουν στοιχεία από το παρελθόν με ήχους από το μέλλον για την γέννηση ενός αμνημόνευτου δώρου.

Σε αυτό το album o Thylacine οδηγήθηκε από την επιθυμία του να δοκιμάσει τον εαυτό του σε διαφορετικές αρμονίες και ρυθμούς, με 2 στόχους στο νου: την επανένωση του με την αρχική του μουσική εκπαίδευση σε ωδείο και την απομόνωση των πιο χαρακτηριστικών κομματιών αυτών των τόσο γνωστών έργων.

Έχοντας αντιμετωπίσει την δοκιμασία με επιτυχία απέδειξε την μοναδική δημιουργικότητά του. Μερικές φορές χρησιμοποιεί απλά samples από ένα μέρος ενώ άλλες φορές φέρνει πραγματικά νέες ερμηνείες μίας δουλειάς, πάντα όμως με τον ίδιο στόχο: να μην το παρακάνει. Από αυτή την πλευρά, οι συνθήκες ηχογράφησης σίγουρα τον βοήθησαν: “Πέρασα τις διακοπές μου σε μία απομονωμένη καλύβα στα βουνά της Ελβετίας όταν ανακοινώθηκε το lockdown. Δεν είχα σχεδιάσει να μείνω εκεί για ένα μήνα και είχα μαζί μου μόνο το laptop μου, ένα keyboard και μία κάρτα ήχου. Αυτός ο μινιμαλισμός ήταν σωτήριος καθώς με βοήθησε να αποφύγω να γεμίσω κι άλλο μελωδίες που ήταν ήδη πολύ πλούσιες”.

Αντί να κρυφτεί πίσω από κάποιου είδους σεμνότητα, όπως θα έκανε κάθε άλλος που έχει να αντιμετωπίσει μία νέα δοκιμασία, ο Thylacine προσέγγισε το “Timeless” με την βεβαιότητα ότι μπορεί να δημιουργήσει την ίδια αλλαγή σκηνικού όπως και στα προηγούμενά του projects. “Στον Satie ή στον Allegri βρίσκουμε κάποιες συνθετικές αρχές που είναι πολύ παρούσες και στην σύγχρονη μουσική, είτε αυτό λέγεται επαναλαμβανόμενα θέματα ή μελωδικές συνέχειες”, καταλήγει, υπενθυμίζοντας στους ακροατές πως αυτές οι συμφωνίες και η δυναμική electronica μουσική του ήταν γραφτό να συναντηθούν.

Βρείτε το  εδώ.