Μια ποιητική αλληγορία του Βιτόριο Ντε Σίκα, που αντανακλά το κοινωνικό κλίμα της Ιταλίας του μεταπολέμου, αλλά με διαχρονικά νοήματα και επίκαιρη όσο ποτέ.

Κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών του 1951, ενώ απέσπασε πολλά ακόμα ιταλικά αλλά και διεθνή κινηματογραφικά βραβεία. Πρόκειται για μια ακόμα εξαίρετη συνεργασία μεταξύ Τσέζαρε Ζαβατίνι και Βιτόριο Ντε Σίκα, η οποία όμως δεν εξαντλείται στον ρεαλισμό αλλά πατώντας πάνω στα ισχυρά του θεμέλια ξεφεύγει προς έναν ποιητικό ονειρικό ρεαλισμό που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Η αλλαγή προς την ουτοπία (που κρίθηκε αρνητικά από τους θιασώτες του Νεορεαλισμού τότε) υπήρξε διαχρονικά το μεγαλύτερο ατού της ταινίας. Η διαφορά με την διασημότερη ταινία του Ντε Σίκα «Κλέφτης Ποδηλάτων» είναι θεμελιώδης, παρά το γεγονός ότι παραμένουν πολλά από τα χαρακτηριστικά του κινήματος τουλάχιστον σε πολιτικο-κοινωνικό επίπεδο: αρκετοί από τους ηθοποιούς παραμένουν ερασιτέχνες και η θεματική περιστρέφεται γύρω από τους περιθωριακούς και στον αγώνα ενάντια στον κυνικό πλούτο. Κι όμως από το πρώτο καρέ της ταινίας όπου δεσπόζουν οι λέξεις «Μια φορά κι έναν καιρό…». Επίσης, ο Ντε Σίκα προειδοποιεί ότι βρισκόμαστε στο χώρο του λαϊκού παραμυθιού όπου όλα επιτρέπονται. Χρησιμοποιώντας το χαρτί της μαγείας, ο Ντε Σίκα ξεμπερδεύει για τα καλά με τις ρεαλιστικές συμβάσεις και πετά  –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στον χώρο της φαντασίας με περιθωριακούς αντι-ήρωες να διαμορφώνουν τελικά το δικό τους μέλλον.

Σύνοψη:

Η γριά Λολότα μεγαλώνει ένα παιδί, τον Τοτό, που το ’χε βρει νεογέννητο κάτω από ένα λάχανο. Μετά το θάνατο της, ο Τοτό οδηγείται σ’ ένα ορφανοτροφείο, απ’ όπου βγαίνει μετά από πολλά χρόνια, για να καταλήξει φιλοξενούμενος ενός περιπλανώμενου άστεγου σε μια παραγκούπολη, στην περιφέρεια του Μιλάνου. Με τη μεγάλη του καλοσύνη και αθωότητα ο Τοτό κερδίζει τη συμπάθεια των φτωχών και τους πείθει να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την κατάσταση τους. Η δραστηριότητα των αθλίων, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μετατρέπει τη μίζερη παραγκούπολη σε αξιοπρεπή κοινότητα.

Μια μέρα, ενώ σκάβουν, πετάγεται απ’ τη γη ένας πίδακας πετρελαίου.Ο πλούτος και η ευμάρεια που θα μπορούσαν να προκύψουν για όλους, απειλούνται από τον πλούσιο Μόμπι, που έχει ειδοποιηθεί από τον κακό Ράπι και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους διώξει από τη γη τους. Για να βοηθήσει τον Τοτό και τους φίλους του, η Λολότα χαρίζει στον νεαρό ένα θαυματουργό περιστέρι που έκλεψε από τους αγγέλους. Η αστυνομία του Μόμπι κατατροπώνεται και ο Τοτό μπορεί πια να πραγματώσει τις επιθυμίες των φίλων του. Ο Τοτό καθοδηγεί τους φτωχούς του Μιλάνου εναντίον του πλούσιου κτηματομεσίτη και καταφέρνει να νικήσει με τη βοήθεια αγγέλων…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία-παραγωγή: Βιτόριο Ντε Σίκα, Σενάριο: Τσέζαρε Ζαβατίνι, Βιτότιο Ντε Σίκα, Σούσο Ντ’ Αμίκο, Φωτογραφία: Γκ. Ρ. Άλντο, Μουσική: Αλεσάντρο Σικονίνι, Μοντάζ: Εράλντο Ντα Ρόμα

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Φραντσέσκο Γκολισάνο, Έμα Γκραμάτικα, Πάολο Στόπα, Γκουλιέλμο Μπαρνάμπο, Άνα Καρένα, Μπρουνέλα Μπόβο,
Άλμπα Αρνόβα.