Το σκοτεινό μυθιστόρημα «Τερέζ Ρακέν» δημοσιεύτηκε το 1867 και χάραξε την πορεία της λογοτεχνίας. Το κοινό των Παρισίων θεώρησε το έργο πορνογραφικό για την ασυμβίβαστη απεικόνιση του γυναικείου ερωτισμού. Η ακρότητά του έργου μεταμορφώνει τη θεατρική τέχνη, ανοίγοντας την γκάμα της προς ακραίες συμπεριφορές, που μέχρι τότε αποτελούσαν ταμπού. Το θέμα της Τερέζ Ρακέν, έγινε αγαπημένο αντικείμενο της μετέπειτα λογοτεχνίας του θεάτρου άλλα και του κινηματογράφου, δίνοντας αρκετά αριστουργήματα, που απασχόλησαν κοινό και κριτικούς. Στην ιστορία του Ζολά, βασίστηκαν πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, από την «βωβή» Τερέζ Ρακέν του Ζακ Φέηντερ, την ταινία “InSecret”του Τσάρλυ Στράτον, με την βραβευμένη με 2 Όσκαρ, Τζέσικα Λανγκ και την κορεάτικη “Δίψα” του Παρκ Τσαν Γουκ.

Εμίλ Ζολά. Γαλλία, 19ος αιώνας: Ανάμεσα σε τοίχους που στάζουν απ’ την υγρασία, εγκλωβισμένη σε μια ασφυκτική καθημερινότητα, η Τερέζ μεγαλώνει με τον ασθενικό Καμίγ, σύζυγοκαι ξάδερφό της, και την υπερπροστατευτική θεία της, κυρία Ρακέν. Ο χρόνος κυλά και εκείνη βυθίζεται σε μία ανυπόφορη στασιμότητα μέσα στον παγερό“οικογενειακό τάφο”, που είναι αναγκασμένη να ζει.Η απρόσμενη γνωριμία της με τον Λοράν, παιδικό φίλο του συζύγου της, ξυπνάει ακαριαίατο πάθος μέσα στην σκοτεινή άβυσσο των ματιών της. Παραδίδεται στην αιματώδη ιδιοσυγκρασία του στιβαρού άντρακαι η ακόρεστη λαχτάρα της για ζωή γίνεται παραφορά. Η παρουσία του κυριεύει τουςνευρώνεςτης, λυγίζοντας και υπερνικώντας κάθε δισταγμό προς την απαγορευμένη έλξη του.

Τα ζωώδη ένστικτα απελευθερώνονται. Γεννούν ένα εφιαλτικό παιχνίδι απόλυτης ηδονής και οδύνης. Ο εραστής προσφέρει το αίμα του και η ερωμένη τα νεύρα της. Οι δυο τους προκαλούν την πιο επικίνδυνη χημική ένωση, που ρυθμίζει τον μηχανισμό της ύπαρξής τους. Τα όνειρα γίνονται μια εφιαλτική πραγματικότητα. Το κορίτσι που ανατράφηκε για να δίνει φάρμακα, τώρα θα εθιστεί στον κίνδυνο και την ωμότητα.

Η Λίλλυ Μελεμέ σε μία ακόμα συνεργασία με την Μαρία Κίτσου (βραβευμένη με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη, 2012), μετά την μεγάλη επιτυχία τους “Δεσποινίδα Τζούλια”του Στρίντμπεργκ, στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου, το 2016. Μαζί με την Μαρία Κίτσου, βρίσκονται επί σκηνής, ο βραβευμένος με βραβείο Χορν, Κώστας Βασαρδάνης και ο πολλά υποσχόμενος νέος ηθοποιός Θανάσης Πατριαρχέας. Τον εμβληματικό ρόλο της κυρίας Ρακέν επισφραγίζει με την εμπειρία της, η -για μια ακόμη φορά- συγκινητική Σοφία Σεϊρλή.

Η θεατρική διασκευή της Λίλλυς Μελεμέ, κινείται πάνω στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αφήγηση και την δράση. Τέσσερεις ηθοποιοί, συνεχώς επί σκηνής, ξετυλίγουν το νήμα της ιστορίας και βουτούν στον σκληρό κόσμο του Ζολά, μέσα από το ευρηματικό σκηνογραφικό πρίσμα του Κωνσταντίνου Ζαμάνη και τους αριστοτεχνικούς φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα, συνθέτοντας μοναδικά την σκοτεινή αισθητική της εποχής του Έργου. Κυρίαρχο ρόλο στην παράσταση, διαδραματίζει η πρωτότυπη μουσική σύνθεσή του Μίνου Μάτσα, ολοκληρώνοντας την απόκοσμη ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος του Ζολά.

Συντελεστές

Διασκευή – σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικά – κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Παίζουν:

Μαρία Κίτσου, Κώστας Βασαρδάνης, Σοφία Σεϊρλή, Θανάσης Πατριαρχέας