Έχοντας την στάμπα των βετεράνων εφόσον μετρούν έκα άλμπουμ (μαζί με το φετινό) στην μακρόχρονη παρουσία τους στην ελληνική ροκ σκηνή, οι Ενδελέχεια καταφέρνουν για μια ακόμη φορά να ξαφνιάσουν θετικά.
Παρουσιάζουν δεκατρία τραγούδια που ξεχωρίζουν για την αμεσότητα τους, τον ευαίσθητο και ενίοτε σκληρό στίχο αλλά πολύ περισσότερο οι συνθέσεις τους δεν χαρακτηρίζονται από έναν στείρο ροκ ήχο.
Αντιθέτως έχουν κατορθώσει στις νέες συνθέσεις τους να είναι πολυσυλλεκτικοί με λαϊκά και ενίοτε παραδοσιακά στοιχεία.
Ακόμη και αν αυτές τα στοιχεία ενοχλήσουν κάποιους από τους φανατικούς φίλους του ροκ συγκροτήματος κανείς δεν θα τους αρνηθεί την τιμιότητά τους, την ειλικρίνεια τους καθώς και την διάθεση να ψάξουν και να ψαχτούν.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε εποχές όπου το ελληνικό ροκ ζει ένα δράμα που κανείς δεν ξέρει πως θα τελειώσει, οι Ενδελέχεια τουλάχιστον έχουν το θάρρος να φωνάξουν παρών με σθένος και πείσμα.
Αξιολόγηση: 4/5
