Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης παρουσιάζει την έκθεση του ζωγράφου Γιώργου Πολ. Ιωαννίδη, με τίτλο Προμηθέων τόποι.

Η έκθεση περιλαμβάνει 22 έργα του και καλύπτει το χρονολογικό φάσμα δημιουργίας 3 ετών από το 2011 έως το 2013.  

Προμηθέων τόποι, είναι ο τίτλος του ποιητικού έργου της ιατρού-συγγραφέως Μαριάνθης  Αλειφεροπούλου – Χαλβατζή, το οποίο εκδόθηκε το 2008 στην Αθήνα από την Σύγχρονη Εποχή.

Οι δημιουργίες του καλλιτέχνη αντικατοπτρίζουν το αδιέξοδο της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και τα δεινά που υφίστανται οι σύγχρονοι  Προμηθείς.   

Η Ιταλίδα Ιστορικός Τέχνης Laura Perugini είχε γράψει, το 2010, για τον Γιώργο Πολ. Ιωαννίδη:

«Κορυφαίος ζωγράφος, οραματιστής, ανυπόταχτος, εκρηκτική ιδιοσυγκρασία με σπάνια αντίληψη. Μελετώντας το έργο του Ιωαννίδη γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι πρόκειται για γνήσια  μεγάλη τέχνη, που είναι πολύ παραπάνω από ένα διακοσμητικό παιχνίδι. Είναι αγώνας απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που προσπαθεί να ταπεινώσει τον άνθρωπο, να τον κάνει ποταπή ύπαρξη, να τον απαλλάξει από κάθε υποχρέωση απέναντι στην ανθρωπότητα. Στην τέχνη του έχουμε ανάταση του ανθρώπου στα ύψη των ηρωικών πράξεων, έχουμε το λυσσαλέο του πάθος για ανατροπή της ανθρώπινης ταπείνωσης και της κτηνωδίας της βίας, εξανάσταση και διαμαρτυρία. Η ζωγραφική του αποτελεί έναν ισχυρό αντίλογο στους οπορτουνιστές της τέχνης, που υποτασσόμενοι στις απαιτήσεις του κέρδους, απορρίπτουν την αναγκαιότητα της αποκάλυψης της σύγχρονης ανθρώπινης τραγωδίας  μέσα από την καλλιτεχνική έκφραση.  

                                                             
Ο άνθρωπος δεν ξεφεύγει από το οπτικό πεδίο του καλλιτέχνη και τοποθετείται στο επίκεντρο της δημιουργίας του ως προς τη δραστηριότητά του, τα αισθήματά του, τα ενδιαφέροντά του. Έτσι, με το ανθρώπινο στοιχείο, ξεγυμνώνει με καταπληκτικό τρόπο τις κοινωνικές πληγές και τη μασκαρεμένη αθλιότητα. Δεν διστάζει να υμνήσει το αληθινά ωραίο, επειδή τάχα είναι «γερασμένο», αλλά το δέχεται σαν πρότυπο, σαν αφετηρία για να πετύχει μέσα στα έργα του μια αδιάκοπη πρόοδο τόσο στην τέχνη του, όσο και στην αισθητική του ανάπτυξη. Δεν δέχεται να απαρνηθεί τις παραδοσιακές δοκιμασμένες στη ζωή μορφές, για χάρη ενός νεωτερισμού στον τομέα  της τέχνης, που προωθεί  το κενό ανεξάρτητα από το περιεχόμενο.

Το έργο του είναι μια συνεχής αναζήτηση – αποκάλυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Ηχεί  τολμηρό, προκλητικό, αποκαλυπτικό, ανατρεπτικό. Πρόκειται για επαναστατική τέχνη που όχι μόνο ικανοποιεί τη ματιά, αλλά διδάσκει και προβληματίζει.

Το μεγάλο ταλέντο του Ιωαννίδη που είναι ένα κράμα λυρισμού και επαναστατικότητας προκαλεί ισχυρούς κραδασμούς στις βαλτωμένες συνειδήσεις».

Δυνατή πηγή  έμπνευσης απετέλεσε η ποίηση της Μαριάνθης Αλειφεροπούλου – Χαλβατζή που συγκλόνισε τον εσωτερικό του κόσμο και  ήρθε  με απόλυτα αρμονική ταύτιση να δώσει τον τίτλο του ποιητικού της έργου «ΠΡΟΜΗΘΕΩΝ ΤΟΠΟΙ» σ’ αυτήν την  έκθεση και  τίτλους  σε ορισμένους  από τους  πίνακές  του.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται 3 έργα από την Αναδρομική του Έκθεση στην Casa Bianca της Θεσσαλονίκης τον Ιούλιο του 2010 με  τίτλους «Ραψωδία Α, Β και Γ»  και  τα  οποία  ανήκουν  στην ίδια θεματική ενότητα.

Ο Αλέκος Τζιόλας με αφορμή εκείνη την έκθεση είχε γράψει:

«Η οικονομική κρίση με όλα τα αρνητικά της φαίνεται ότι για τον Ιωαννίδη συνιστά ευνοϊκή συγκυρία, προκειμένου να κατανοήσει κανείς το έργο του. Επειδή ο Ιωαννίδης δεν αντιγράφει την πραγματικότητα, απλώς την προαισθάνεται, έρχεται η πραγματικότητα κατόπιν να τον αντιγράψει επαληθεύοντας τον. Εκείνα τα ευτραφή και με ευγενικά χαρακτηριστικά αλογόμορφα τέρατα, σημερινοί εκπολιτισμένοι Κένταυροι θα λέγαμε «Ραψωδία Α, Β, Γ» που φαίνεται να αντιστρέφουν δικαιωτικά  τη σχέση των κυρίαρχων και των καταπιεσμένων, όλα είναι έργα  με σαφή την απόρριψη των δομών της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας ».