Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα με ακρυλικά σε καμβά στα οποία τμήματα ανθρώπινων μορφών και έτερες αφηρημένες συνθέσεις συνενώνονται πολύσημα και επανασυναρμολογούνται σε ένα ζωγραφικό αποτέλεσμα, το οποίο διεκδικεί την ελευθερία του ασαφήνιστου, ενώ συχνά μπορεί να αφήνει και την αίσθηση του «μη ολοκληρωμένου», σαν οι φόρμες να βρίσκονται ακόμα υπό διεργασία κίνησης και γέννησης ενός νέου ορισμού τους.

Παρατηρώντας τα έργα της Κικής Κολυμπάρη, γεννιέται η σκέψη ότι η ζωγραφική της είναι πρωταρχικά ένα γεγονός και σε δεύτερο χρόνο εικόνα. Η ιδέα αυτή δεν αφορά μόνο την ενέργεια που αποπνέουν οι δημιουργίες της: από την πρώτη στιγμή συνάντησης με κάθε έργο το βλέμμα αιχμαλωτίζεται από τα δυναμικά χρώματα, τους πλήρεις όγκους, τους αιχμηρούς διαχωρισμούς της επιφάνειας, την αυθόρμητη οπτική ρυθμολογία. Σε κάθε πίνακα, μπορείς να νιώσεις την ποικιλομορφία στον «γρίφο» της σύνθεσης: επιλέγοντας τόσο επιτηδευμένες διαμορφώσεις και εναλλαγές σε διάφορες υφές όσο και πιο σκληρά περάσματα μέσα από ζωγραφικές πυκνώσεις και κράματα ύλης και περιεχομένου, η Κική Κολυμπάρη διαπλάθει καινούργιους κόσμους μέσα από συγκροτημένα απρόσμενες «ζωγραφικές συναρμογές» ποπ χρωματικής έντασης, εξπρεσιονιστικού λεξιλογίου και μιας υποφώσκουσας υπερρεαλιστικής δομής, με προσωπικά οριζόμενα σημεία αναφοράς και πολλαπλά ανοικτές προοπτικές ανάγνωσης.

Η ζωγραφική της εικαστικού έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ακόμα και οι πιο συμβατικές, καθημερινές στιγμές μπορούν να λειτουργήσουν ως έναυσμα για να ξεπηδήσουν νέες, εκρηκτικές οπτικές θέασης• οι αρχικές εικόνες που επιλέγονται από την ίδια ως έμπνευση δημιουργίας και επαναπροσδιορίζονται μέσα από τις εικαστικές επιδιώξεις της, δεν ανήκουν παρά στα πολλά, ακόμα και «τετριμμένα» στιγμιότυπα της καθημερινότητας, τα οποία στη σύγχρονη εποχή δεν βιώνονται μόνο στο πεδίο της εμπειρίας ούτε συσσωρεύονται απλά στον κόσμο της ανάμνησης, αλλά τα περισσότερα ανήκουν, καταγράφονται και καταναλώνονται ταχύτατα διαμοιραζόμενα στην αδιάλειπτη ροή των ψηφιακών μας κόσμων.

Η Κική Κολυμπάρη μέσα από την ζωγραφική της ρίχνει τον σπόρο για την ανεύρεση της ειλικρίνειας των πραγμάτων, επιθυμώντας να ευδοκιμήσει όχι μόνο ο καρπός της προσωπικής της αλήθειας, αλλά μέσω της θέασης και της προσωπικής αλήθειας των άλλων – μία διαδικασία επίμονης και διαρκούς δοκιμής, μέσα από την οποία φυτρώνει η προσδοκία μίας εν δυνάμει αναγέννησης και εσωτερικής κάθαρσης.

Η έκθεση συνοδεύεται από κείμενα της ιστορικού τέχνης Χάρις Κανελλοπούλου και του καθηγητή της ΑΣΚΤ Αθηνών Γιώργου Καζάζη.

Κική Κολυμπάρη

Η Κική Κολυμπάρη γεννήθηκε στη Νυρεμβέργη το 1974 όπου έζησε και εργάστηκε για αρκετά χρόνια. Σπούδασε στο τμήμα Εικαστικών Τεχνών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών από το 2012 έως το 2017. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της παρακολούθησε επίσης μαθήματα Αγιογραφίας , Νωπογραφίας, Εγκαυστικής, Κεραμικής και Ιστορίας της Τέχνης. Αποφοίτησε με «Άριστα» από το ΣΤ΄εργαστήριο ζωγραφικής. Έχει λάβει μέρος στις εξής ομαδικές εκθέσεις: «Ένα έργο γεννιέται» το 2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Μαρκόπουλου με επιμέλεια του Γιώργου Καζάζη, «Εικαστική/ψηφιακή μνήμη» το 2014 στο ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη με επιμέλεια του Γιώργου Καζάζη και «Κοσμοναύτες εσωτερικού διαστήματος» το 2018 στο Μουσείο Ηρακλειδών με επιμέλεια του Σπύρου Βερύκιου. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.


Κεντρική φωτογραφία θέματος: Stream meandering Irrationally , 2019, 80x80cm, acrylic on linen (Λεπτομέρεια)