Picturae Vitae από την ομάδα χορού a.dd στο θέατρο Olvio

Μια ιδιαίτερη χορευτική παράσταση με τίτλο “Picturae Vitae” παρουσιάζει η ομάδα  χορού a.dd στο θέατρο OLVIO το Σάββατο 7 και τη Κυριακή 8 Μαΐου 2016. Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από τα έργα του Έλληνα ζωγράφου Γιάννη Μαγκανάρη, έργα παίρνουν σάρκα και οστά μέσω του χορού.

Στο έργο του Γιάννη Μαγκανάρη κυρίαρχο θέμα είναι η ΓΥΝΑΙΚΑ. Ο έρωτας, η μητρότητα, η μοναξιά, στοιχεία της ζωής του ανθρώπου που γίνονται και τα  κυρίαρχα  στοιχεία  της  παράστασης “Picturae Vitae“.

H  ομάδα  χορού  a.dd  ιδρύθηκε  την  Άνοιξη  του  2015  από  τον Αίμωνα  Γαροφάλλου, τη Δήμητρα  Βασιλοπούλου και τη Δήμητρα  Παπαδάτου.  Ως  σχήμα  είχαν  παρουσιάσει   διαδραστικές  παραστάσεις-δρώμενα    με  την  ανοιχτή  συμμετοχή  του  κοινού  το  φθινόπωρο του  2014  στο Κέντρο  Επισκεπτών  του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα  Σταύρος Νιάρχος.

Η  πρώτη  παράστασή τους, με  τίτλο “Συναντήσεις” δόθηκε  στο  Θέατρο  OLVIO τον  Μάιο  του  2015.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΑΝΑΡΗΣ

Αλεξάνδρεια 1918 – Αθήνα 2007

Φοίτησε στο Αβερώφειο Γυμνάσιο και το Γαλλικό Λύκειο Αλεξανδρείας. Συνδέθηκε στενά με τον Στρατή Τσίρκα και σύχναζε στα ατελιέ των ζωγράφων Αριστομένη Αγγελόπουλου, Δημήτρη Λίτσα και Μίκη Ματσάκη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αιγυπτιωτών Σπουδαστών στην Αθήνα και εν συνεχεία, στην Αλεξάνδρεια, ο εμπνευστής και συνιδρυτής της Πνευματικής Εστίας Ελλήνων Αλεξανδρείας.

Φοίτησε κοντά στον Κωνσταντίνο Παρθένη και το Γιάννη Κεφαλληνό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Σπούδασε, επιπλέον, Ιστορία Τέχνης και Αισθητικής με τους Ζαχαρία Παπαντωνίου και Παντελή Πρεβελάκη, και απέκτησε Δίπλωμα Ζωγραφικής, Ιστορικών και Θεωρητικών Σπουδών το 1943. Μελέτησε σκηνογραφία με τον Κλεόβουλο Κλώνη και το Σπύρο Παπαλουκά (1943-1944), ασκούμενος παράλληλα στο Εθνικό Θέατρο και τη Λυρική Σκηνή. Ασχολήθηκε με τη χαρακτική, τη γλυπτική και τη διακόσμηση.

Μετά την Κατοχή, κατά την οποία συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια (1947) και παρακολούθησε μαθήματα στο Higher Institute of Education. Δίδαξε Τέχνη και Ζωγραφική στο ελληνικό Γυμνάσιο και το γαλλικό Λύκειο μέχρι τι 1962, οπότε επανήλθε οριστικά στην Ελλάδα.

Στην Αθήνα δίδαξε το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής σε πολλές ιδιωτικές σχολές, καθώς και στο Ελληνο-Γαλλικό Λύκειο (έως το 1986). Από το 1988 εργάστηκε ανελλιπώς, μέχρι το θάνατό του, στο ατελιέ του στη Σίφνο, τόπο καταγωγής του πατέρα του.

Ο τρόπος της διδασκαλίας του και η ευρεία ανταπόκριση των μαθητών του αποτέλεσαν για τον ίδιο τα εργαλεία για την περαιτέρω έρευνα και μελέτη της καλλιτεχνικής δημιουργίας στους νέους.

Ο Γιάννης Μαγκανάρης συμμετείχε για πολλά χρόνια στα Καβάφεια ως εκπρόσωπος για τις εικαστικές τέχνες στην Ελλάδα, μαζί με τον Άρη Γαρουφαλή για τα μουσικά ζητήματα και τον Άγγελο Βλάχο για τη λογοτεχνία. Έδωσε διαλέξεις για την τέχνη γενικώς, τον Βαν Γκογκ, το Στρ. Τσίρκα, την κυκλαδική τέχνη, και μετέφρασε στην ελληνική το έργο Les Cathédrales de France του Auguste Rodin. Διετέλεσε μέλος στη Διεθνή Επιτροπή Στρατή Τσίρκα.

Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, την Κύπρο, σε ευρωπαϊκές χώρες, στην Αίγυπτο και τις Η.Π.Α.. Φιλοτέχνησε τοιχογραφίες σε εργοστάσια, τραπεζικά καταστήματα, πολιτιστικά κέντρα και διεθνείς εκθέσεις. Υπήρξε πρωτοπόρος στη χρήση νέων υλικών για τη δημιουργία διακοσμητικών πανώ, πετυχαίνοντας πολλές ευρεσιτεχνίες.

Κριτικές για το έργο και την προσωπικότητά του έχουν δημοσιευθεί στον ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο τύπο, στην Ελλάδα και διεθνώς (1949-1981).

Σύμφωνα με χειρόγραφη μαρτυρία του ιδίου, «γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια του Κωνσταντίνου Καβάφη και του Στρατή Τσίρκα. …». Η ζωγραφική του «πέρασε ποικίλες φάσεις αξονισμένες σε μια κάποια κλασσικότητα, όπου ισορροπούνται η οριζοντιότητα του αιγυπτιακού τοπίου, η μεσογειακή φωτεινότητα, η ελληνική σαφήνεια και η γήινη πλαστικότητα».