Η Βέρα Μάργκαρετ Λυν ήταν Αγγλίδα τραγουδίστρια παραδοσιακής ελαφράς μουσικής, που ήταν πολύ δημοφιλής κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Υπήρξε επίσης τραγουδοποιός και ηθοποιός.

Κατά τον πόλεμο περιόδευε δίνοντας σχεδόν συνεχώς συναυλίες για τα βρετανικά στρατεύματα εντός και εκτός Αγγλίας, φθάνοντας μέχρι την Αίγυπτο, τις Ινδίες και τη Βιρμανία. Τα τραγούδια που έχουν συνδεθεί περισσότερο με τη φωνή της είναι τα «We’ll Meet Again», «The White Cliffs of Dover», «A Nightingale Sang in Berkeley Square» και «There’ll Always Be an England».

Η γνωστότερη ηχογράφησή της είναι αυτή του τραγουδιού «We’ll Meet Again» των Ρος Πάρκερ και Χιούι Τσαρλς το 1939. Οι νοσταλγικοί στίχοι του ήταν πολύ δημοφιλείς κατά τη διάρκεια του πολέμου. Κατά την πρώτη (πιο ήσυχη) περίοδο του πολέμου (πριν η Γερμανία επιτεθεί στη Γαλλία), η εφημερίδα Daily Express ρώτησε Βρετανούς στρατιώτες ποια ήταν η αγαπημένη τους μουσική ερμηνεύτρια και η Βέρα Λυν ήρθε πρώτη στις προτιμήσεις τους. Από τότε έγινε γνωστή ως «η Αγαπημένη των Ενόπλων Δυνάμεων».

Το 1941, κατά τις δυσκολότερες ίσως ώρες του πολέμου για τη Βρετανία, η Λυν άρχισε τη δική της ραδιοφωνική εκπομπή, με τίτλο Sincerely Yours («Ειλικρινά δική σας»), στέλνοντας μηνύματα σε στρατιώτες στο εξωτερικό. Εκείνη και το κουαρτέτο της ερμήνευαν τα τραγούδια που ζητούσαν περισσότερο οι στρατιώτες. Επιπλέον, η Λυν επισκεπτόταν νοσοκομεία για να μιλήσει με νέες μητέρες και να στείλει μηνύματά τους στους συζύγους τους που πολεμούσαν μακριά. Το 1943 εμφανίσθηκε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, την We’ll Meet Again.

Παρέμεινε δημοφιλής και μετά τον πόλεμο, εμφανιζόμενη στην τηλεόραση στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, ηχογραφώντας τραγούδια όπως το «Auf Wiederseh’n Sweetheart» και το πρώτο σε πωλήσεις στην πατρίδα της «My Son, My Son». Το 2009, σε ηλικία 92 ετών, έγινε η γηραιότερη εν ζωή καλλιτέχνιδα που μπήκε στην κορυφή των πωλήσεων άλμπουμ στο Ηνωμένο Βασίλειο, με το We’ll Meet Again: The Very Best of Vera Lynn. Το 2017 έβγαλε το άλμπουμ Vera Lynn 100 με αφορμή τα εκατοστά γενέθλιά της, που έφθασε το νο. 3 στις πωλήσεις, καθιστώντας την τον γηραιότερο καλλιτέχνη (άνδρα ή γυναίκα) στην ιστορία της τέχνης (και πρώτο υπεραιωνόβιο ερμηνευτή/-τρια) που έβγαλε άλμπουμ το οποίο μπήκε στα 10 κορυφαία σε πωλήσεις σε κάποια χώρα.

Η Λυν είχε αφιερώσει πολύ χρόνο και ενέργεια σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες, σχετικές με βετεράνους πολεμιστές, παιδιά με ειδικές ανάγκες και καρκινοπαθείς. Το 2000 ονομάστηκε «η Βρετανίδα που χαρακτήρισε καλύτερα το πνεύμα του 20ού αιώνα».