O Manu Dibango, ο θρυλικός Καμερουνέζος σαξοφωνίστας της afro-jazz πέθανε στην Γαλλία στα 86 του χρόνια προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό, ανακοίνωσε ο Τιερί Ντουρεπέρ, διαχειριστής του έργου του καλλιτέχνη.

O Manu Dibango ο αποκαλούμενος και «Μαύρος Κύκνος», ήταν ο μεγαλύτερος σαξοφωνίστας, που γεννήθηκε στην αφρικανική ήπειρο. Ακόμη και στην ηλικία των 86 ετών διατηρούσε ένα μοναδικό επικοινωνιακό χιούμορ επί σκηνής, που έκανε όλες του τις συναυλίες μοναδικές. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το στοιχείο που τον έκανε μοναδικό. Ο  σαξοφωνίστας θεωρείται ένας από τους ιδρυτές ενός σύγχρονου αφρικανικού μουσικού στυλ που είναι ανοιχτό σε τζαζ, R&B, salsa, gospel, funk και reggae επιρροές.

Γεννημένος το 1933 στην Ντουάλα του Καμερούν, ξεκίνησε να τραγουδά στη χορωδία που ηγείτο από τη μητέρα του. Τότε το έκανε μόνο για απλή διασκέδαση. Φθάνοντας στη Γαλλία στην ηλικία των 15 ετών, δεν είχε ακόμα γνωρίσει τον κόσμο της τζαζ. Πέρασαν δύο χρόνια για να ανακαλύψει τη μεγάλη αγάπη της ζωής του: το σαξόφωνο. Σύντομα θα έπαιζε σε διάφορα clubs, παρά την έντονη διαφωνία του πατέρα του.

Ξεκίνησε την καριέρα του με την παγκόσμια επιτυχία «Soul Makossa» (1973), ένα single που έκανε ευρύτερα γνωστό το makossa, τον παραδοσιακό χορευτικό ρυθμό του Καμερούν και άλλαξε μια για πάντα τις χορευτικές φιγούρες στις ντίσκο της Δύσης. Ένας ρυθμός που επηρέασε τη σύγχρονη ποπ μουσική, από τον Michael Jackson στο «Wanna Be Startin’ Somethin’», μέχρι την Rihanna στο «Don’t Stop the Music». Είχε στο ενεργητικό του 72 κυκλοφορίες, ενώ μετρούσε συνεργασίες με πολύ σπουδαίους καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν αφήσει το προσωπικό τους στίγμα στη μουσική, όπως είναι οι Fela Kuti, Herbie Hancock, Bill Laswell, Bernie Worrell, Tony Allen, Sly and Robbie και πολλοί άλλοι.

Ως ένας μοναδικός «αλχημιστής» στην ανάμειξη των ειδών, ο Manu Dibango έπαιρνε μια σατανική ευχαρίστηση με το αναμιγνύει μουσικές επιρροές και να πειραματίζεται με διαφορετικά στυλ. Θα μας λείψει.